การที่แบคทีเรียเหล่านี้มีชีวิตรอดในสภาพแวดล้อมสุดขั้วแบบนั้นได้  อิสซาเบล แดเนียล นักธรณีวิทยาตอบเรื่องนี้ว่า “โดยทั่วไปแล้วสิ่งมีชีวิตจะดำรงอยู่ได้ต้องมี 2 สิ่ง คือ อาหารและอากาศหายใจ ซึ่งแน่นอนว่าใต้ชั้นเปลือกโลกแทบไม่มีออกซิเจน แต่แบคทีเรียซอมบี้เหล่านี้สามารถใช้ ‘สารยูเรเนียม’ ที่ปล่อยออกมาจาก ‘หิน’ ในการหายใจและเปลี่ยนมันเป็นสารอาหารได้ในเวลาเดียวกัน”

นักวิจัยคาดว่า พวกมันอาจเกิดมาตั้งแต่ยุคแรกของโลกเมื่อหลายพันล้านปีก่อน ในยุคที่ยังไม่มีออกซิเจน ซึ่งเมื่อเวลาผ่านไปโลกเกิดการเปลี่ยนแปลง มีออกซิเจน มีอากาศ ทำให้พวกมันลงไปอยู่ใต้ชั้นเปลือกโลกเพื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยแทน ดังนั้น แบคทีเรียเหล่านี้อาจเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งมีชีวิตบนพื้นผิวโลกก็เป็นได้
การปลุกชีพในครั้งนี้ได้รับการเผยแพร่และยืนยันโดยการตีพิมพ์ลงในวารสาร Nature ซึ่งในตอนแรกที่ส่องพบ พวกมันอยู่ในสภาพแน่นิ่งไร้การเคลื่อนไหว ทีมวิจัยจึงเชื่อว่ามันน่าจะตายไปแล้ว เพราะสภาพแวดล้อมที่พวกมันอาศัยนานนับร้อยล้านปีไม่เอื้อต่อการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิต (เนื่องจากแทบไม่มีอาหาร) จะมีก็เพียงออกซิเจนน้อยนิดเท่านั้น

เนื่องจากการบ่มเชื้อจุลินทรีย์เหล่านี้ไว้นานถึง 557 วัน  Yuki Morono  หัวหน้าทีมวิจัยจึงลองป้อนคาร์บอนและไนโตรเจนที่เป็นอาหารหลักของพวกมัน จากนั้นผ่านไป 68 วัน ปรากฏว่า เหล่าจุลินทรีย์ฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้ง และแบ่งเซลล์เพิ่มจำนวนขึ้นมามากกว่า 7,000 เซลล์เป็นเท่าตัวของจำนวนเดิมที่มี
ทีมวิจัยที่นำโดย โยเฮ ซูซูกิ จากมหาวิทยาลัยโตเกียว ค้นพบเซลล์สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ภายในก้อนหินโบราณที่เปลือกโลกใต้สมุทรอันหนาวเย็น ทางตอนใต้ของพื้นมหาสมุทรแปซิฟิก  ทำให้นักวิทยาศาสตร์งุนงงว่า เชื้อจุลินทรีย์ล้านๆ ตัวเหล่านี้สามารถมีชีวิตอยู่รอดท่ามกลางสภาวะที่ไม่น่าเอื้ออำนวย ภายในก้อนหินอายุหลายล้านปีได้อย่างไร

ทั้งนี้ เปลือกโลกใต้สมุทรนั้นก่อตัวขึ้นมาค่อนข้างต่อเนื่องเป็นเวลาราว 3,800 ล้านปีแล้ว บริเวณแนวเทือกเขาใต้ทะเลที่ทอดตัวยาวเป็นระยะทาง 40,000 ไมล์ หรือประมาณ 64,373 กม.รอบโลก และส่วนใหญ่ประกอบไปด้วย หินบะซอลต์ หรือหินอัคนีพุ ที่เกิดจากการเย็นตัวของลาวาอย่างรวดเร็วผสมกับน้ำทะเลเย็นจัด และก่อให้เกิดพลังงานที่สามารถช่วยหล่อเลี้ยงจุลินทรีย์ชีวิตตามพื้นสมุทร หรือลึกไปกว่านั้นได้ 

โดยทีมวิจัยของ ซูซูกิ ได้สกัดหินจากใต้สมุทรมาทำความสะอาดให้มั่นใจว่า ไม่มีน้ำทะเลที่เต็มไปด้วยจุลินทรีย์ต่างๆ หลงเหลืออยู่ และฆ่าเชื้อพื้นผิวภายนอกอย่างละเอียด ก่อนจะผ่าหินออกมา แต่พบว่ายังมีสิ่งมีชีวิตขนาดจิ๋วอยู่ 
เมื่อศึกษาลึกลงไปพบว่า สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ มีรายละเอียดทางพันธุกรรมที่ต่างจากที่พบบนพื้นเปลือกโลกใต้สมุทร กล่าวคือ ไม่สามารถสังเคราะห์อาหารด้วยตนเองได้ และต้องหาอาหารจากสิ่งแวดล้อม  ต้องอาศัยพลังงานจากอินทรียวัตถุ (ของเสียหรือซากสัตว์ทะเลที่ตกลงมาอยู่ก้นทะเล) ที่ถูกกักเก็บจนเข้มข้นและผสมกับโคลนที่ติดอยู่ตามรอยแตกของหินที่ช่วยให้ชีวิตดำรงอยู่ได้ 

รายงานชิ้นนี้ถูกตีพิมพ์ในวารสาร Communications Biology  นอกจากสารอาหารเหล่านี้แล้ว จุลินทรีย์ยังกินก๊าซมีเทนที่อยู่ในหินเป็นอาหารด้วย แต่นักวิจัยยังหาคำอธิบายไม่ได้ว่า ก๊าซนี้มาจากไหน

อารยา อูดรี นักวิทยาศาสตร์ด้านดาวเคราะห์จาก มหาวิทยาลัยเนวาดา ซึ่งไม่ได้ร่วมจัดทำรายงานนี้ ให้ความเห็นว่า การยืนยันถึงการมีชีวิตอยู่ของจุลินทรีย์ชีวิตในก้อนหินโบราณนี้ นำมาสู่ความหวังที่ว่า น่าจะมีสิ่งมีชีวิตหลงเหลืออยู่บนดาวอังคาร เนื่องจากหินบะซอลต์จากพื้นสมุทรของโลกมีลักษณะทางเคมีที่คล้ายกับหินบะซอลต์ที่พบบนดาวอังคารมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อก๊าซมีเทนนั้นมีอยู่บนดาวอังคารด้วยเช่นกัน และมนุษย์อาจมีโอกาสค้นพบสิ่งมีชีวิตขนาดจิ๋วที่ว่านี้ในไม่ช้า

โดยโครงการสำรวจอวกาศร่วมระหว่างยุโรปและรัสเซีย มีแผนปล่อย ยานโรเวอร์ Rosalind Franklin ของโครงการ Exomars เพื่อสำรวจสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคาร และมีกำหนดลงจอดในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยโคลนซึ่งเต็มไปด้วยโมเลกุลของสารอินทรีย์ ขณะที่องค์การนาซา มีแผนปล่อยยานโรเวอร์ Perseverance ไปเก็บตัวอย่างหินบริเวณปล่องภูเขาไฟบนดาวอังคารซึ่งมีโคลนแบบเดียวกันอยู่เต็มไปหมดในปี 2020 นี้
Cr.https://www.voathai.com/a/national-geographic-society-microbes-ocean-cru...
ตามปกติแล้วใต้ท้องทะเลลึกอย่างทะเลที่ญี่ปุ่น ซึ่งมีอุณหภูมิต่ำ และแรงดันน้ำที่สูงมากมักจะไม่ใช่สถานที่ที่สิ่งมีชีวิตเล็กๆ อย่างจุลินทรีย์จะไปอยู่ได้
แต่ล่าสุดนี้ นักวิทยาศาสตร์พบว่ามีจุลินทรีย์ประเภทหนึ่งสามารถอาศัยอยู่ใต้น้ำลึก 60 เมตรได้ด้วยการขังตัวเองอยู่ในผลึกคริสตัลใต้ทะเล
 
การค้นพบนี้โดยเหล่านักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยเมจิ ซึ่งนำทีมโดยศาสตราจารย์ Glen Snyder โดยทำการตรวจสอบ “น้ำผลึก” หรือ “ไฮเดรต” (Hydrate) สารประกอบที่มีโมเลกุลของน้ำซึ่งได้รับการเก็บมาจากทะเลลึกทางตะวันตกของประเทศ  พบว่าในไฮเดรตที่ได้มานั้นมีเศษแร่ที่เรียกกันว่า " โดโลไมต์ " อยู่ภายใน และบนแร่โดโลไมต์มีจุดสีดำซึ่งเป็นสัญญาณของสิ่งมีชีวิตจำพวกจุลินทรีย์อยู่อีกด้วย

จากการพบจุลินทรีย์อยู่ในผลึก ทำให้นักวิทยาศาสตร์มั่นใจว่าการค้นพบในครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดของนักวิทยาศาสตร์อย่างแน่นอน
และเมื่อตรวจสอบจุลินทรีย์เหล่านี้พบว่า จุลินทรีย์จะเรืองแสงภายใต้แสง UV ที่อาศัยอยู่ในก๊าซไฮเดรตและคงทนมากพอที่จะใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมของทะเลลึกได้
 

การค้นพบครั้งนี้เป็นเรื่องน่าสนใจมากเพราะบนดาวเคราะห์อื่นๆ เช่น ดาวอังคาร ก็มีสภาพก๊าซไฮเดรตใกล้เคียงกับสถานที่ที่พบจุลินทรีย์นี้  จึงอาจมีความเป็นไปได้ที่จุลินทรีย์เหล่านี้จะสามารถเอาชีวิตรอดบนดาวอังคารได้  แม้ว่าจะยังไม่เคยมีการค้นพบในที่อื่น แต่ก็แสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ที่จะมีสิ่งมีชีวิตจากโลกไปอาศัยอยู่บนดาวอังคารได้จริงๆ 
 
ที่มา livescience
Cr.https://www.catdumb.com/microbes-found-in-crystals-buried-200-feet-beneath-the-sea-378/By เหมียวศรัทธา

(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทั้งหมดและขออนุญาตนำมา)