อายุ 17 แต่ต้องเจอกับปัญหาเยอะมากจนมีความคิดที่ว่าไม่อยากจะอยู่แล้ว ทำยังไงดีคะ?

นี่เป็นกระทู้แรกผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ เราอายุ 17 ปีค่ะตอนนี้ยังเรียนอยู่แต่ว่าช่วงปิดโควิชก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับบ้านมากขึ้น แต่เราอยู่กับย่านะคะ ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ เพราะพ่อกับแม่ทะเลาะกันแต่ไม่ได้หย่ากันนะคะแม่ก็เลยไปอยู่กับยายส่วนพ่อก็อยู่คนเดียว พ่อของเราไม่ทำงานค่ะ มักจะมาขอเงินย่าอยู่บ่อย ส่วนแม่ก็รับจ้างเย็บเสื้อผ้ารายได้ไม่ค่อยเยอะ แม่เลยให้เรามาอยู่กับย่า ย่าเป็นคนที่เวลาโมโห จะเอามาลงกับเรา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็โทษเราตลอดแต่เราก็ตอบโต้อะไรไม่ได้เพราะเวลาที่ย่าโกรธย่าจะชอบไล่ให้เรากลับไปหาแม่เราเลยเลือกที่จะไม่พูดหรือตอบโต้อะไรเพราะกลัวย่าจะโกรธ เพราะถ้าเราไปอยู่กับแม่ แม่ก็จะมีภาระเพิ่มขึ้น ยิ่งตอนนี้แม่ไม่ค่อยสบาย เราจึงต้องหาเงินมารักษาแม่ เราเลยต้องทำงานเก็บเงิน แต่เงินเก็บเรากลับถูกพ่อเอาไปหมดเลย ตอนนี้เราเลยเครียดมากยิ่งตอนนี้ย่าก็อารมณ์เสียบ่อย แล้วก็จะมาลงกับเราทุกทีเราเลยรู้สึกว่าเราไม่อยากจะอยู่อีกแล้ว อยู่ไปชีวิตเราแ***ก็โคตรเฮงซวย ไม่มีอะไรดีๆในชีวิตเลย แต่อีกใจนึงเราก็ยังอยากอยู่เพื่อแม่ เราควรจะทำยังไงดีคะ?