ก็ตามกระทู้นั่นแหละค่ะ อายุ 15 เป็นคนที่ไม่ค่อยมีทักษะชีวิตเท่าคนในครอบครัวตัวเองเลย เวลาต้องไปทำธุรกรรมหรือติดต่ออะไรจะพลาดตลอด ตกหล่น ไม่ค่อยรู้เรื่องกับเขาเท่าไหร่ ไม่มีไหวพริบ ขับมอไซค์ก็ไม่เป็น ไม่ฉลาดเหมือนพี่ชายที่ไปไหนมาไหนเองติดต่อคนได้ทุกอย่าง ด้วยความเป็นลูกผู้หญิง พ่อแม่เลยไม่ค่อยให้ไปไหนมาไหนด้วยค่ะ เพื่อนชวนเที่ยวไม่บ่อยนัก แถมตัวหนูเองก็ไม่ค่อยติดเพื่อนอีก ติดบ้าน อยู่แต่บ้าน ไม่ได้ไปที่อื่น แต่ตอนนี้ต้องเอาชีวิตรอดบ่อยขึ้นเพราะโตขึ้น และก็รู้สึกว่าทักษะชีวิตเพิ่มมากขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะเลยค่ะ เริ่มไปไหนเองได้ โบกรถสองแถวเองได้ แต่ว่าก็ยังขับรถไม่เป็นอยู่ดี ทักษะชีวิตก็ไม่เท่ากับคนในครอบครัว หนูสงสัยว่าประสบการณ์ชีวิตหนูยังไม่มากพอหรอคะ? พวกเขายังมองหนูเป็นคนที่เงอะๆงะๆไม่ฉลาดอยู่เลย หนูควรทำยังไงดีคะ หนูต้องฝึกอะไรอีกTT
แล้วก็เรื่องซุ่มซ่าม เป็นคนซุ่มซ่ามตั้งแต่เด็กอยู่แล้วค่ะ อยากแก้มาก มันแก้ไม่หายเลยค่ะ ด้วยความที่เป็นคนตัวใหญ่ด้วย แรงเยอะ พละกำลังเยอะ จับอะไรมันก็พัง เช่นของใช้ต่างๆภายในบ้าน มันพังแม้กระทั่งไฟฉาย ประตู กุญแจ แอร์ หรือทำของหายตลอด นั่นแหละค่ะ พยายามสังเกตสิ่งรอบตัว ใช้อะไรระวังทุกอย่างแล้ว แต่ก็กลับมาเป็นแบบเดิมค่ะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนว่าทำไม นั่นแหละค่ะชีวิตหนู ไม่เคยทำอะไรให้ใครพอใจเลยสักครั้ง อยากรู้ค่ะว่าทำยังไงให้หายซุ่มซ่าม :')
เป็นคนไม่ค่อยมีทักษะชีวิต แล้วก็ซุ่มซ่าม ทำยังไงดีคะ
แล้วก็เรื่องซุ่มซ่าม เป็นคนซุ่มซ่ามตั้งแต่เด็กอยู่แล้วค่ะ อยากแก้มาก มันแก้ไม่หายเลยค่ะ ด้วยความที่เป็นคนตัวใหญ่ด้วย แรงเยอะ พละกำลังเยอะ จับอะไรมันก็พัง เช่นของใช้ต่างๆภายในบ้าน มันพังแม้กระทั่งไฟฉาย ประตู กุญแจ แอร์ หรือทำของหายตลอด นั่นแหละค่ะ พยายามสังเกตสิ่งรอบตัว ใช้อะไรระวังทุกอย่างแล้ว แต่ก็กลับมาเป็นแบบเดิมค่ะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนว่าทำไม นั่นแหละค่ะชีวิตหนู ไม่เคยทำอะไรให้ใครพอใจเลยสักครั้ง อยากรู้ค่ะว่าทำยังไงให้หายซุ่มซ่าม :')