ชีวิตผมก่อนหน้านี้ก็มีความสุขแฮปปี้ดี เป็นคนร่าเริง มีเพื่อนที่งานด้วยกันเยอะแยะที่สนิทกัน เลิกงานก็เล่นกีฬา แต่ละปีก็ไปเที่ยวกันทั้งในและต่างประเทศ ชีวิตมีความสุขสุดๆ
แต่หลังจากแม่ผมเสียชีวิต ผมก็ลาออกจากงานมาอยู่เป็นเพื่อนพ่อ เพราะกลัวแกจะเหงา (ผมดูออกเพราะพ่อกับแม่ผมสนิทกันมาก แกไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับใครด้วย) หลังจากนั้นชีวิตผมก็เปลี่ยน ผมก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเพื่อนที่ทำงานเท่าไหร่ สังคมก็แคบลง มีแค่พ่อคนเดียวที่ผมรัก และพูดคุยด้วยแบบสนิทใจที่สุด
แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พ่อผมเสียชีวิตไปอีกคน ทีนี้ผมเคว้งเลย จากที่ความสุขทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะมีพ่อ มันก็จบลง แม้แต่ตอนจัดงานศพท่านผมก็ทำคนเดียวแบบเหงาๆ งงๆ มึนๆ (ผมเป็นลูกคนเดียว ญาติพี่น้องผมก็ไม่สนิทกับใคร)
คือเอาตรงๆ ตอนนี้ผมก็คิดนะว่า ชีวิตผมจะอยู่ไปเพื่ออะไรกัน มันนึกไม่ออกเลยว่า จะสร้างความสุขให้กับตัวเองได้ยังไง อีกอย่างผมก็เป็นเกย์ด้วยครับ อายุก็เลขสี่แล้ว มีญาติๆก็บอกให้ผมหาเมียซักคนซิ จะได้ช่วยดูแลกันยามแก่เฒ่า แต่มันก็ทำไม่ได้อีกอ่ะ
กิจวัตรประจำวันของผม ก็หลังเลิกงาน(ที่ทำงานมีคนไม่กี่คน สังคมเล็กๆ) ผมก็กลับห้อง ดูข่าว ดูซีรี่ย์ วนเวียนไปอย่างนี้ ทุกวัน ทุกวัน มันก็ยิ่งเบื่อ ยิ่งเวลามีปัญหาอะไรผมก็ไม่รู้จะไปปรึกษากับใคร เวลามีความสุขก็ไม่รู้จะแบ่งปันกับใครดี ผมเบื่อชีวิตแบบนี้จังครับ
เลยอยากจะถามทุกคนว่า ใครพอมีประสบการณ์คล้ายผมบ้าง แล้วคุณแก้ปัญหา หรือผ่านมันไปได้ยังไงครับ
คนแบบผมเนี่ย เวลามีปัญหาควรปรึกษาใครดีครับ
แต่หลังจากแม่ผมเสียชีวิต ผมก็ลาออกจากงานมาอยู่เป็นเพื่อนพ่อ เพราะกลัวแกจะเหงา (ผมดูออกเพราะพ่อกับแม่ผมสนิทกันมาก แกไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับใครด้วย) หลังจากนั้นชีวิตผมก็เปลี่ยน ผมก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเพื่อนที่ทำงานเท่าไหร่ สังคมก็แคบลง มีแค่พ่อคนเดียวที่ผมรัก และพูดคุยด้วยแบบสนิทใจที่สุด
แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พ่อผมเสียชีวิตไปอีกคน ทีนี้ผมเคว้งเลย จากที่ความสุขทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะมีพ่อ มันก็จบลง แม้แต่ตอนจัดงานศพท่านผมก็ทำคนเดียวแบบเหงาๆ งงๆ มึนๆ (ผมเป็นลูกคนเดียว ญาติพี่น้องผมก็ไม่สนิทกับใคร)
คือเอาตรงๆ ตอนนี้ผมก็คิดนะว่า ชีวิตผมจะอยู่ไปเพื่ออะไรกัน มันนึกไม่ออกเลยว่า จะสร้างความสุขให้กับตัวเองได้ยังไง อีกอย่างผมก็เป็นเกย์ด้วยครับ อายุก็เลขสี่แล้ว มีญาติๆก็บอกให้ผมหาเมียซักคนซิ จะได้ช่วยดูแลกันยามแก่เฒ่า แต่มันก็ทำไม่ได้อีกอ่ะ
กิจวัตรประจำวันของผม ก็หลังเลิกงาน(ที่ทำงานมีคนไม่กี่คน สังคมเล็กๆ) ผมก็กลับห้อง ดูข่าว ดูซีรี่ย์ วนเวียนไปอย่างนี้ ทุกวัน ทุกวัน มันก็ยิ่งเบื่อ ยิ่งเวลามีปัญหาอะไรผมก็ไม่รู้จะไปปรึกษากับใคร เวลามีความสุขก็ไม่รู้จะแบ่งปันกับใครดี ผมเบื่อชีวิตแบบนี้จังครับ
เลยอยากจะถามทุกคนว่า ใครพอมีประสบการณ์คล้ายผมบ้าง แล้วคุณแก้ปัญหา หรือผ่านมันไปได้ยังไงครับ