อยากเลิกกับแฟน เพราะแฟนไม่เอาไหนค่ะ แบบนี้ควรหนีไปไหมคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ คบกันมา2ปีกว่าจะ3ปีแล้วค่ะ ปีแรกคือทำงานทั้งคู่ ไม่เคยเครียด ไม่เคยทะเลาะกันเลย จนญาติเขาถอยรถให้คันนึงแต่ให้ผ่อนกับเขาเดือนละ10,000 ซึ่งเป็นเงินเดือนแฟนทั้งหมด ตอนแรกพูดตรงๆคือไม่อยากได้เลย แต่ก็ไม่อยากขัดน้ำใจเขา +แฟนเขาอยากมีด้วย เราก็เลยยอม ซึ่งเงินเดือนเรา ก็จะต้องจ่าย ค่ากับข้าว ค่าน้ำค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่ารถมอไซของเขา ซึ่งไม่มีเงินเก็บ ผ่อนเดือนละ 10,000 รถ 230,000 ก็2ปี1เดือนก็น่าจะหมด เราก็เลยทนเอา2ปีหน่อยๆเดี๋ยวรถหมดก็มีเงินเก็บแล้ว แต่ ญาติเขามีปัญหา ลุงกับป้าเขาเลิกกัน งานก็ไม่ได้ทำ ตั้งแต่ปีที่แล้ว เราก็ตกงาน เราเลยผันตัวเองเป็นแม่ค้าขายของตลาดนัด ซึ่งแฟนก็ช่วย เราทำงานหนัก นอนวันละ 2-3 ชม. จนร่างพัง เป็นไข้เลือดออกต้องนอน รพ.อยู่ประมาณอาทิตย์ เงินเก็บก็เริ่มหมด พอออกจากรพ.เราก็ทำงานหามรุ่งหามค่ำอีก เพื่อหาเงิน แล้วมีพี่คนนึงที่ตลาดใจดี เห็นแฟนว่างงาน เลยให้ขายของให้ โดยจ้าง 300 บาทต่อวัน แฟนก็เอา ก็เริ่มดีขึ้น แต่เขาจ้างแค่ไม่กี่เดือน แล้วแฟนเรา เอารถไปเข้าแนนท์ ซึ่งเรารู้คนสุดท้าย ถามว่าเอาเงินไปไหน เขาบอก ให้แม่เขา แม่ต้องจ่ายธกส. เราก็โอเคนะ ลืมบอกไปแฟนเรามีลูกติดค่ะ เวลาไปหาก็ซื้อขนมไปฝาก พาไปเที่ยว เราไม่รังเกียจนะ รักเหมือนลูกเรา เข้าเรื่องต่อ คือนางเข้าแนนท์2รอบ มันก็มีหนี้เพิ่ม แถมนางไม่ได้ทำงาน รถที่ญาติเขาซื้อให้ก็ยังไม่หมด มอไซก็เอาไปรีใหม่อีกเป็นหนี้อีก ตังที่เหลือนางอยากขายเสื้อผ้าก็ให้ลงทุนขาย สุดท้ายเจ้ง ก็กองอยู่ที่บ้านยันปัจจุบัน แล้วบ้านที่อยู่ที่เป็นบ้านลุงเขาก็โดนยึด เราเลยต้องมาเช่าบ้านอยู่ แล้วก็ให้ไปสมัครงาน เราโล่งใจและ ยังไงเขาก็ได้เงินเดือนทุกเดือน เริ่มกันใหม่ พยายามคิดบวกตลอด แต่มันพีค ตรงที่นางไม่ทำ ทำได้ยังไม่ถึงวิคออก นางบอกเหนื่อย งานหนัก เราก็เอา งั้นไปหาใหม่ จนวันนี้นางบอกเขาจะไปกู้เงินอีก เราบอกเราเหนื่อยยแล้วตามใช้หนี้ ยังมีเล็กๆน้อยๆที่เขายืมคนต่างๆที่เราต้องตามใช้อีก ตอนว่างงานนางติดเล่นสล็อตอยู่ด้วยช่วงนึง แอบโอนเงินในบช.เราไปเล่นบ่อยมาก วันละ 200-600 ต่อวัน เราเครียดนะ เราบอกเขา เราอยากได้หัวหหน้าครอบครัว เราอยากสร้างครอบครัวแล้ว เราอายุ 22แล้วนะ เธอ 25 แล้วนะ เราคุยกันหลายรอบมากเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่ปรับปรุงให้ดีขึ้น เขาดีนะ ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยทำให้เสียใจ แต่ทำให้หนักใจ เขาสูบบุหรี่ เหล้าเบียร์เป็นครั้งคราว เราแค่ต้องการแค่ว่า ช่วยเราหาเงินหน่อย ไม่ใช่หาแต่หนี้ เราเหนื่อยตามใช้ให้แล้ว ถ้าสมมุติเราล้มป่วยขึ้นมาจะทำยังไง แล้วถ้าเราท้อง เราแพ้ท้องไม่สามารถไปขายของได้จะทำยังไง ทุกวันนี้เหมือนเราเป็นหัวหน้าครอบครัว เราเบื่อ เราหน่ายที่จะพูดให้ปรับ เราปรับเข้าหาก็แล้ว คุยกันก็แล้ว ก็เหมืแนเดิม กลายเป็นว่า เรารู้สึกแย่ สุขภาพจิตแย่ แอบร้องไห้บ่อย บางคำอยากจะพูดแต่ถ้าพูดไปก็จะแรงเกิน เราคิดไปถึงอนาคตมีลูกมีหลาน แต่เขาคิดแค่วันพรุ่งนี้ เขาเหมือนไม่คิดเรื่องอนาคตเลย ไม่หาทางอะไรเลย เราอยากเลิกค่ะ อยากหนีไปไกลๆ ดีไหมคะ คิดทุกวันนะคะว่าอยากหนีไป เพราะขอเลิกดีๆแล้วนางไม่ยอม