ยากกว่าการเรียน คือหางานทำ

เหนื่อยแบบเป็นท้ออร่ะแกรร งานที่เรารักทำฉันท้อแท้ บางทีก็อยากมีคนฟังเราบ่นบางอะนะ

วันนี้ผมเหนื่อยกับตัวเองมาก...ท้อแท้หลายๆสิ่ง ผิดหวังหลายๆอย่าง...โทษใครไม่ได้ ได้แค่โทษตัวเอง....

รู้สึกเหนื่อยมากๆเลยคั้บ รู้สึกเครียดเหมือนมีความสุขแต่ที่จิงแล้วเศร้ามากเลยคั้บ เหมือนไม่มีใครเข้าใจผมเลยคั้บ มันแบบดาวน์มากๆเลย อยากระบายให้กำลังใจตัวเองแต่มันเหมือนไม่ไหวแล้ว อยากมีคนเข้าใจบ้างท้อม

วันนี้อยากมาแชร์มุมมอง ที่เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ ทั้งในฐานะที่เป็นเด็กมาก่อน หรือในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ​เวลาที่เด็กๆ ไม่ว่าจะลูก หลาน หรือน้องๆ มาบ่นกับเราว่า "เหนื่อยจังเลย/เครียดมาก" คำ

สวัสดีค่ะทุกคน เราคือมนุษย์คนนึงที่อยากมีความสุข มีลูกมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับที่ผู้หญิงทุก ๆ คนใฝ่ฝัน แม้หนทางมันจะดูยากก็ตามที ไม่ได้จะมาหาคำตอบอะไรจากกระทู้นี้ แต่อยากมาหาเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนควา

พวกคุณเหนื่อยไหม ทำไม่ฉันเหนื่อยจัง ฉันยังหาวิธีให้ชีวิตราบรื่นไม่ได้ เลย เดินหน้าก็สดุด ถอยหลังก็ชนฝา เดินไปข้างๆก็เหยียบหนาม หยุดอยู่เฉยๆก็ทุรนทุลาย ....เอาละฉันแค่บ่น ฉันยังไม่ยอมแพ้กับชีวิตนี้หรอก

ใครยังไม่มีเพื่อนที่สามารถแชร์ หรือพูดคุยเรื่องราวที่เจอมาระหว่างวันไม่ว่าจะอยู่ในวัยเรียนหรือวัยทำงาน มาคุยกันได้นะครับ รับประกันว่าคนๆนี้ไม่หายไปไหนแน่นอน ถ้าคุณไม่หายไปก่อน😂😂   ลองหาเพื่อ

คนไม่มีครอบครัว ตัวคนเดียว ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง หลายๆครั้งที่เหนื่อล้า เหนื่อยกายไม่เท่าไร แต่เหนื่อใจท้อแท้เครียดจาการทำงาน คุณมีวิธีจัดการอย่างไรกับมันคะ ดิฉันเป็นสาวประเภทสองไม่ได้อยากมีแฟนมีสามมีนะ