ยากกว่าการเรียน คือหางานทำ

เหนื่อยแบบเป็นท้ออร่ะแกรร งานที่เรารักทำฉันท้อแท้ บางทีก็อยากมีคนฟังเราบ่นบางอะนะ

วันนี้ผมเหนื่อยกับตัวเองมาก...ท้อแท้หลายๆสิ่ง ผิดหวังหลายๆอย่าง...โทษใครไม่ได้ ได้แค่โทษตัวเอง....

ใช้ชีวิตมา 30 กว่าปีแล้วค่ะรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตเบื่อหน่ายวงจรของมัน ยิ่งช่วงนี้ไม่มีงาน ไม่มีเงินเลยค่ะ หางานเท่าไหร่ก็ไม่ได้ อายุเยอะแล้วไม่มีใครรับแล้ว พอไม่มีงาน เงินก็ไม่มี จนท้อใจที่จะมีชีวิตอยู

รู้สึกเหนื่อยมากๆเลยคั้บ รู้สึกเครียดเหมือนมีความสุขแต่ที่จิงแล้วเศร้ามากเลยคั้บ เหมือนไม่มีใครเข้าใจผมเลยคั้บ มันแบบดาวน์มากๆเลย อยากระบายให้กำลังใจตัวเองแต่มันเหมือนไม่ไหวแล้ว อยากมีคนเข้าใจบ้างท้อม

จริงๆมันสามารถป้องกันได้แต่เราไม่ทำกันเพราะไม่ได้ใส่ใจกัน ทั้งผู้คนและรัฐ พอทำแบบจริงๆจังๆก็จะมองว่ามันยังไม่เกิดจะทำไปทำไม หากรัฐทำคนก็บ่น พอคนบ่นรัฐก็ไม่เห็นถึงปัญหาอีก พอคนกับรัฐร่วมมือกันก็จะมีอีก

ใครยังไม่มีเพื่อนที่สามารถแชร์ หรือพูดคุยเรื่องราวที่เจอมาระหว่างวันไม่ว่าจะอยู่ในวัยเรียนหรือวัยทำงาน มาคุยกันได้นะครับ รับประกันว่าคนๆนี้ไม่หายไปไหนแน่นอน ถ้าคุณไม่หายไปก่อน😂😂   ลองหาเพื่อ

สวัสดีครับ เหตุผลที่ผมลาออกจากโรงเรียนมี2อย่างครับ :ผมเป็นคนที่เครียดง่ายมากเลยครับเวลาที่เผลอทำอะไรผิดพลาดผมก็จะเก็บมาคิดครับเช่นเพื่อนถามว่า วันนี้ยังไม่กลับบ้านหรอ ผมก็จะคิดนานเลยครับเพราะประมวลผล

เราชอบรู้สึกเศร้าตอนกลางคืน(หลังเที่ยงคืน) ยิ่งฟังเพลงช้ายิ่งหน่วงใจ เรากินข้าวได้น้อยลงแต่ยังหิวตลอดเวลา แค่ทานไม่ลง เราปฏิเสษทุกคนที่มีแววจะจีบ และจีบ กลัวว่าจะไปชอบคนๆนึงซึ่งเขาดีกลับเรามากเพราะเขา

ยงเรามีแฟนอยู่คนนึงเขาเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง เขาชอบทำร้ายตัวเอง กรีดแขนบ้างกินยาล้างห้องน้ำบ้าง เราเพิ่งคบกับเขาได้มานาน แต่เหนื่อยมาก เราฟังเขาบ่นท้อบ่นเหนื่อยบ่นอยากตายทุกวัน เขาบอกว่าเขาอยากฆ่าต

ปีนี้เราอายุ15เราเริ่มสังเกตุตัวเองว่าป่วยตั้งแต่เดือน ธันวาปีที่แล้ว เรามีเรื่องมากมายที่คอยกดดันอยู่เสมอ เรารู้สึกเหนื่อยท้อแท้มาโดยตลอด หลายเดือนที่ผ่านมาในหนึ่งวันจะมีเรื่องวนเข้ามาให้เครียดเสมอไม