รู้สึกโกรธเกลียดแม่ ทั้งๆที่เค้าดีกับเรามาก

เพื่อนมีวิธีการจัดการเวลาอารมณ์ดิ่งมากๆยังไงดีคะ ตอนนี้เรารู้สึกโกรธไปหมด พาลอารมณ์เสียกับคนรอบข้าง ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าโกรธทำไม โกรธเกลียดตัวเองไปอีก อยากทุบตัวเองให้เจ็บ มีวิธีไหนให้รู้สึกสงบใจได้บ้าง

เราเป็นเด็กที่เรียนเก่ง เด็กกิจกรรม เด็กแข่ง  สนิทกับคณะครู เราไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เพื่อนๆใรห้องกลับหาเรื่องมาโกรธเราตลอด มันไม่ใช่นานๆทีแต่เป็นถี่ๆตลอด เราไม่ผิดอะไรก็โกรธ แล้วก็ชวนทั้งห้องโกรธ

วิเคราะห์ตัวเองมานานแล้ว ทำไมเราต้องหา ใครมาวางจิตโกรธ เกลียดให้ได้สักคนเรื่อยๆไปทุกที เช่น เข้าเรียน แรกๆก็ดี สักพักต้องมีคนให้เราโกรธเกลียด มาวนในหัวเรื่อยๆไป พอคนนั้น ย้ายไปออกไป ก็ต้องไปหาใครใหม่

เหมือนเป็นเสียงในหัวของเราที่มันผุดขึ้นมาให้เราชาเลนจ์ตัวเราเองเช่น เหมือนวันนี้เราต้องอ่านหนังสือ ให้ครบ10หน้าถ้าทำไม่ได้แม่จะตายอะไรทำนองนี้พอมันผุดขึ้นมาเราตีตัวตัวเองแรงๆตลอดว่าคิดอะไรอยู่ เหมือนเ

อย่างเช่นแม่ว่าเราว่าไม่ปิดพัดลม ทั้งๆที่บางครั้งแม่ก็ไม่ปิด ละถ้วยชามไม่ล้างก็วไม่ใช่เราไม่ทำนะแต่ก็แบบเดี๋ยวทำแต่ความหมายของเขาคือต้องทำทันทีอะ ละวันนี้คือเขาว่าเราเห็นถ้วยเยอะทำไมไม่ล้างเรากฐบอกจะ

เป็นวลีฮิตติดปากเราเองค่ะ เวลามีใครมาทำอะไรเราไว้ เราก็จะบอกแบบนี้ตลอด และเราก็หมายความตามนั้นจริงๆ ว่าไม่ได้โกรธ ไม่ได้เคือง แค่เรื่องที่เธอทำเอาไว้เราก็ไม่ได้ลืม แต่ไม่รู้ทำไมมีแต่คนบอกว่า นี่แกแค้น

อันนี้ เราจะพาไปเจาะลึก "ถึงสิ่งที่ William Buhlman เจอ" ในระหว่างการเดินทางนอกกาย (OBE) หรือการเดินทางไกลด้วยจิต ในแบบที่เจ้าตัวเล่าจริงๆ โดยเฉพาะประสบการณ์ลึกที่ "ไม่ค่อยมีใครกล้าพูด&

สวัสดีค่ะ ... เราอยากจะสอบถามความคิดเห็นของผู้หญิงและผู้ชายนะค่ะ ถ้าเราเห็นสภาพแฟนตัวเองเมาไม่ไปทำงาน แล้วทักหาผู้หญิงไปทั่วเราโมโห เลยทำร้ายร่างกายแฟนไป ตั้งแต่นั้นมาเค้าโกรธเกลียดเรา ไล่เราไปจากชีว

คือกลุ่มนี้อยู่กับหนูอยูากับกลุ่มนี้มาก็ค่อนข้างนานแล้ว เมื่อไม่นานมานี้หนูรู้สึกว่ามันอึดอัดยังไงไม่รู้ เหมือนไม่ใช่ที่ของเราขึ้นมา แบบมันไม่ได้มีความสุขเหมือนเมื่อก่อน พวกมันเป็นเพื่อนสนิทหนู หนูรัก