ทำไมเลิกรักคนที่บั่นทอนจิตใจเราไม่ได้

เป็นเลสค่ะ คุยกับผญ ในโลกออนไลน์ มาได้ 1 ปี ไม่มีสถานะ ช่วงสามเดือนแรก มีความสุขได้เจอกันอยู่ประจำ โทรหาสามสี่เวลาทั้งวันทั้งคืน เค้ากำหนดทุกสิ่งทุกอย่าง การเจอ การไปหา ที่คุยเพราะเค้าบอกว่าโสด แต่พอสักพักเหมือนว่าพฤติกรรมดูไม่โสด และเหมือนน่าจะคบ ผช ด้วยซ้ำ แต่นอนบ้านคนเดียว ชีวิตเพียบพร้อมทุกอย่างด้วยวัย 23 ปี เค้าเป็นคนเรียนเก่ง ความคิดฉลาดล้ำมาก และการแสดงทัศนคติหรือความคิดของเรา ซึ่งอายุต่างกัน 7 ปี แต่เราดูเป็นคนรู้น้อยกว่าเค้าทุกเรื่อง คิดไรผิดหมด ไม่มีความสามารถไม่เก่งทุกเรื่อง ในสายตาดูไม่ดีหมด ทำอะไรก็น่าจะเจ๊ง ไม่มีความคิดของตัวเอง ก็ทนคุยทั้งๆเราเจ็บปวด ช้ำใจ แต่เราอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตทุกๆวันได้คุยก่อนนอน และเราก็เจ็บเองที่เค้าเมินใส่เราทุกอย่าง ไม่ได้ให้ไปเจอ ไปหา แบบก่อน  ความห่างก็มากขึ้นเรื่อยๆ  อยากรู้ว่า คนเราจะไม่ดีในสายตาเค้าขนาดนั้นเลยหรอ ไล่ให้ไปมีแฟนเป็น ผช อยากให้มีคนดูแล อยากให้เจอคนที่เหมาะสม  หาว่าเราคิดลบ คุยด้วย 1 ปี เรามีอะไรดีขึ้นบ้าง เค้าทำอะไรไปหลายอย่างแล้ว ซึ่งทำได้จริง แล้วเราทำงานประจำ เป็นลูกจ้าง พัฒนาตัวเองแล้วหรือยัง คนรอบข้างเค้ามีแต่คิดบวกและเหมาะสมกับระดับเค้า ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือใครก็ตาม จนทำให้เราคิดว่า ที่เค้ามีทุกวันนี้ มีจริงด้วยตัวเองไหม หรือมีคนอยู่เบื้องหลังการซัพพอร์ท เพราะเค้าทำงานอะไรก็ไม่เคยบอก บอกแต่เป็นเจ้าของ  ไม่รู้จะทำเช่นไรที่จะเราถอยออกมาได้ เป็นหนักถึงขั้น ดูดวงทุกศาสตร์ ผูกดวง หาหมอจิตแพทย์ ใช้ธรรมะ ฟังไลฟ์โค๊ช ฟังพี่อ้อยพี่ฉอดก็แล้วก็ไม่ดีขึ้น ไม่รู้ว่าเราใจไปผูกติดมากขนาดนี้ แม้ไม่เคยได้ใช้ชีวิตทุกวันด้วยกัน เรายังเป็นหนักมาก บางครั้งก็เจ็บอกเหมือนมีดแทง หมดแรง หมดใจ ทำอะไรเลยทั้งวัน  รู้ว่าควรตัดเด็ดขาด ถึงทำใจได้ แต่มีวิธีไหนที่ทำให้เราไม่สนใจ ค่อยๆถอนใจออกได้บ้าง กลัวฆ่าตัวตาย เพราะบางครั้ง เหมือนคิดว่า ตัวเองไร้คุณค่าในสายตาเค้าขนาดนั้นเลยหรอ ความจริงใจของเรา ไม่มีผลต่อความรู้สึกใช่ไหม หรือถ้ามีแฟน ผช และมาคบ ผญ และรู้ว่าเราโสดเพราะแฟนเสีย แล้วมาคุยให้เรารู้สึกดี และพอทำอะไรไม่ถูกใจก็ไม่คุย ทำไมไม่คิดถึงจิตใจเขาใจเราบ้าง