อยากออกจากมหาลัยแต่ไม่กล้าคุยกับพ่อแม่ทำไงดีคะ

ตอนนี้เราอยู่ปี1ค่ะ เปิดเทอมมาได้2-3เดือนแล้วรู้สึกว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ของเราเลย มันเหนื่อยมันเครียดมันท้อมันกดดันไปหมดทุกอย่างเลยลาออกมากเหนื่อยทั้งเรียนเรียนเรื่องเพื่อนแต่ไม่รู้จะบอกพ่อกับแม่ยังไงเรากลัวเค้าว่าอ่ะคุณ เพราะเราเป็นคนเลือกเองทุกอย่างเลือกเรียนคณะนี้สาขานี้เอง แล้วอยู่ๆจะไปบอกพ่อกับแม่ว่าอยากออกไม่ได้แล้วเรากลัวเค้าจะว่าเราเป็นคนขี้แพ้น่ะคุณ จริงๆแล้วเราพยายามเริ่มใหม่หลายครั้งมากเเล้วพยายามมองข้ามสิ่งเหล่านั้นไปซึ่งมันก็ทำไม่ได้อ่ะ เหมือนยิ่งพยายามฝืนทุกอย่างยิ่งเราไม่บอกใครอ่ะเก็บทุกอย่างไว้คนเดียวมันยิ่งแย่อ่ะ ช่วงนี้เราก็นอนไม่ค่อยจะหลับด้วยมันหลับๆตื่นๆฝันถึงแต่เรื่องนี้อย่างวันนี้เค้าก็สะดุ้งตื่นคะเพราะฝันเรื่องนี้อีกแล้วแล้วก็ร้องไห้กับมันอีกแล้ว และปกติเค้าเป็นคนที่ชอบเสาร์อาทิตย์มากๆอ่ะแต่เดี๋ยวนี้คือไม่ใช่แล้ว มันรู้สึกแบบเห้อออ เดี๋ยวก็วันจันทร์ละเดี๋ยวก็ต้องไปอีกแล้วหรอเนี่ยแแบบนี้เลยคะ ก่อนจะลุกอาบน้ำไปมอก็นอนมองหน้าต่างก่อนทุกครั้งแล้วก็ได้แต่ถามตัวเองในใจอ่ะว่าเเบบต้องไปอีกแล้วหรอ ช่วง2อาทิตย์หลังมานี้เรากลับบ้านมาร้องไห้ทุกวันเลยก่อนไปก็ร้องเป็นแบบนี้แถบทุกวันเลย คืออะไรที่เคยทำแล้วมีความสุขตอนนี้มันหายไปหมดแล้ว เมื่อก่อนเครียดมากๆได้ดูหนังที่ชอบได้กินของอร่อยได้ดูNCTทุกอย่างก็ดีขึ้นแล้ว แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เลยค่ะดูหนังที่ชอบก็รู้สึกเฉยๆ กินอะไรก็ไม่อร่อยหรือแม้กระทั้งดูศลป.อะคะเรายังยิ้มตามเค้าไม่ได้เลย เมื่อวานเราเหนื่อยมากๆแต่ยังอยู่ที่มออ่ะเลยตอนไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำ เป็นฟิลที่แย่มากๆเลยอ่ะ เราอยากจะฝืนให้มันจบอ่ะคุณแต่คุณคิดว่าคนเราจะทนได้นานสุดถึง4ปีไหมคะ