เด็กเห็นแล้วกลัว

จริงๆก็ต้องยอมรับว่า มันคาใจผมมานานมากแล้วล่ะ เมื่อหลายปีก่อน ลูกพี่ลูกน้องกันคลอดลูกเป็นเด็กผู้ชาย ตอนแบเบาะก็เคยเจอกันบ่อย อุ้มบ้างหยอกบ้าง  หลังๆไม่เจอกันหลายเดือน วันนั้นครอบครัวน้องอค้าย้ายมาอยู่บ้านยาย(ซึ่งเป็นน้าผม)​ พอผมไปหาน้องมัน ปรากฏ​ว่า ทั้งร้อง ทั้งกลัว แล้วเดินหนีผม เข้าใจง่ายๆคือเข้ามาใกล้ผมคือร้อง กลัว ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทำอะไรนะ แค่มอง เจอกันทุกครั้งเป็นแบบนี้ทุกครั้ง  ญาติๆก็หาว่าผมมีของ ทั้งๆที่​เป็น​คนไม่เชื่ออะไรแบบนี้อยู่แล้ว  แม้กระทั้งทุกวันนี้มันโตขึ้น มันก็ไม่ร้องนะ แต่จะหันหน้าหนีตลอด ไม่คุยด้วย ก้เลยยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลยว่าเพราะอะไร  

ปล.บ้านน้องเขารับกุมารมาบูชากันทั้งบ้าน รวมถึงตัวน้องเองด้วย