สวัสดีค่ะ เราเขียนกระทู้ครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ อาจจะยาวนิดนึงนะคะ;;;
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ปัจจุบันเราอายุ14ค่ะอยู่ม.3 คิดเรื่องอยากไปพบจิตแพทย์มาตั้งแต่ม.1เพราะมีอาการซึมเศร้าเป็นระยะๆและทำร้ายตัวเองค่ะ เราใช้การทำร้ายตัวเองเป็นการหยุดอารมณ์ค่ะ ใช้ความเจ็บดึงสติ บางครั้งก็เป็นการลงโทษตัวเอง(ไม่สนับสนุนให้ทำนะคะแง) ช่วงม.1-2อาการไม่รุนแรงมาก เป็นแค่ช่วงๆ พื้นฐานเป็นคนเซนซิทิฟค่ะ ร้องไห้ง่าย ร้องจนเพื่อนเราทุกคนต้องเคยเห็นเราร้องไห้ พอขึ้นม.3ความเครียดมันเพิ่มขึ้นมาก ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสอบม.4 เราเครียดมากจนเกรดตก อาการเหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรเริ่มกลับมา นอนไม่หลับ ที่รร.จากคนดี๊ด๊ากลายเป็นเงียบเลยค่ะ ไม่ยิ้ม ไม่พูด มันเหนื่อยอ่ะ อยากอยู่เฉยๆ ในหัวคิดเรื่องความตาย+รู้สึกไร้ค่าตลอดเวลา ทำร้ายตัวเองหนักขึ้นเรื่อยๆจนทำทุกวัน
เราอยากไปพบจิตแพทย์จริงๆจังๆซักที แม่โอเคเรื่องนี้ค่ะ ถามเรามาตั้งแต่เด็กๆว่าอยากไปหาหมอมั้ยบ่อยๆ(ตอนเด็กๆเราขี้กลัวค่ะ กลัวอะไรแล้วกลัวมาก กลัวจนเหมือนจะเป็นบ้าโดยเฉพาะเข็มฉีดยา) แต่เราก็ไม่กล้าพูด+ไม่รู้จะพูดยังไง ไม่อยากให้ที่บ้านหรือใครรู้เรื่องทำร้ายตัวเองด้วย ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวังที่มี่ลูกสาวแบบนี้ และมันดูน่าอายมากๆสำหรับเรา ไม่รู้จะไปหาจิตแพทย์ดีๆที่ไหนด้วยค่ะ ปกติเวลาป่วยนู่นนี่เรารักษาที่รพ.BNHตลอด แต่ไม่แน่ใจว่าที่รพ.นี้แผนกจิตเวชโอเครึเปล่าเพราะเสริช์ในกูเกิ้ลก็ไม่มีข้อมูลเลยค่ะ อยากได้เป็นแพทย์ผญ.เพราะเราสะดวกใจมากกว่า
อยากได้วิธีพูดกับพ่อแม่ให้เขาเข้าใจว่าเราเป็นอะไร จริงๆเป็นคนอธิบายไม่เก่งค่ะ พอจะพูดเรื่องนี้ทีไรหลุดร้องไห้ทุกที อยากหาหมอดีๆด้วยค่ะอยากหายจริงๆ มันทรมานมากนะ ถ้าที่BNHไม่มีเป็นรพ.อื่นก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าและขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ❤
อยากพบจิตแพทย์แต่ไม่กล้าพูดกับพ่อแม่ มีวิธีมั้ยคะ?
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ปัจจุบันเราอายุ14ค่ะอยู่ม.3 คิดเรื่องอยากไปพบจิตแพทย์มาตั้งแต่ม.1เพราะมีอาการซึมเศร้าเป็นระยะๆและทำร้ายตัวเองค่ะ เราใช้การทำร้ายตัวเองเป็นการหยุดอารมณ์ค่ะ ใช้ความเจ็บดึงสติ บางครั้งก็เป็นการลงโทษตัวเอง(ไม่สนับสนุนให้ทำนะคะแง) ช่วงม.1-2อาการไม่รุนแรงมาก เป็นแค่ช่วงๆ พื้นฐานเป็นคนเซนซิทิฟค่ะ ร้องไห้ง่าย ร้องจนเพื่อนเราทุกคนต้องเคยเห็นเราร้องไห้ พอขึ้นม.3ความเครียดมันเพิ่มขึ้นมาก ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสอบม.4 เราเครียดมากจนเกรดตก อาการเหนื่อยจนไม่อยากทำอะไรเริ่มกลับมา นอนไม่หลับ ที่รร.จากคนดี๊ด๊ากลายเป็นเงียบเลยค่ะ ไม่ยิ้ม ไม่พูด มันเหนื่อยอ่ะ อยากอยู่เฉยๆ ในหัวคิดเรื่องความตาย+รู้สึกไร้ค่าตลอดเวลา ทำร้ายตัวเองหนักขึ้นเรื่อยๆจนทำทุกวัน
เราอยากไปพบจิตแพทย์จริงๆจังๆซักที แม่โอเคเรื่องนี้ค่ะ ถามเรามาตั้งแต่เด็กๆว่าอยากไปหาหมอมั้ยบ่อยๆ(ตอนเด็กๆเราขี้กลัวค่ะ กลัวอะไรแล้วกลัวมาก กลัวจนเหมือนจะเป็นบ้าโดยเฉพาะเข็มฉีดยา) แต่เราก็ไม่กล้าพูด+ไม่รู้จะพูดยังไง ไม่อยากให้ที่บ้านหรือใครรู้เรื่องทำร้ายตัวเองด้วย ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวังที่มี่ลูกสาวแบบนี้ และมันดูน่าอายมากๆสำหรับเรา ไม่รู้จะไปหาจิตแพทย์ดีๆที่ไหนด้วยค่ะ ปกติเวลาป่วยนู่นนี่เรารักษาที่รพ.BNHตลอด แต่ไม่แน่ใจว่าที่รพ.นี้แผนกจิตเวชโอเครึเปล่าเพราะเสริช์ในกูเกิ้ลก็ไม่มีข้อมูลเลยค่ะ อยากได้เป็นแพทย์ผญ.เพราะเราสะดวกใจมากกว่า
อยากได้วิธีพูดกับพ่อแม่ให้เขาเข้าใจว่าเราเป็นอะไร จริงๆเป็นคนอธิบายไม่เก่งค่ะ พอจะพูดเรื่องนี้ทีไรหลุดร้องไห้ทุกที อยากหาหมอดีๆด้วยค่ะอยากหายจริงๆ มันทรมานมากนะ ถ้าที่BNHไม่มีเป็นรพ.อื่นก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าและขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ❤