คือต้องขออนุญาตเล่าความยาวระบายความในใจนิดนึงนะครับ ผมโดนวินิจฉัยว่าเป็น Depress SAD Panic OCD น่ะครับ ส่วนอีกโรคนึงหมอไม่ได้บอกมาแต่เดาเอาว่าเค้าอาจจะลง Diag ด้วย เพราะดูจากยาและบุคลิกของตัวเองแล้วมันทำให้คิดว่าอาจจะใช่ คือ Schizophrenia แบบ Negative Symtomp คือพอดีผมไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ เก็บตัว แถมพักหลังๆมานี่เริ่มต่อต้านการดูแลตัวเองแล้วด้วย(บางทีอาจจะแค่ขี้เกียจก็ได้) โรคหลังนี่ผมก็ไม่มั่นใจหรอกนะครับ แต่ช่างมันเถอะ ยังไม่ใช่ประเด็นผมตอนนี้ คือผมก็โดนยามาพอสมควรแล้วล่ะครับ กินยามาร่วม 2 ปีกว่าได้แล้วครับ
ผมเริ่มที่ Lorazepam กับ Fluoxetine กินมาประมาณ 1 เดือน
ต่อจากนั้นเปลี่ยนเป็น Clonazepam กับ Venlafaxine กินทุกวันต่อเนื่องมาร่วม 1 ปีกว่าๆเกือบ 2 ปีได้
ทั้งๆที่ไม่มี Trigger ที่ทำให้ซึมเศร้าหรือวิตกกังวลอะไรแล้วนะครับ(ตัวที่เป็น Trigger ให้มันกำเริบคือ การฝึกงาน เลิกฝึกงานออกมานั่งๆนอนๆรักษาตัวมา 2 ปีกว่าแล้วครับ) คือเอาจริงๆก็อยากหยุดยาตั้งแต่ช่วงนั้นแล้วล่ะครับ เพราะรู้สึกว่า Trigger มันไปแล้ว แล้วก็ไปทำ Psychotherapy มาแล้วถึงจะไม่ได้พร้อมเต็มพิกัดแต่ก็คงถูไถผ่าน Trigger ไปได้(มั้ง) แต่ผมก็ยังไม่ได้หยุดนะครับ(มองหน้าคุณหมอแล้วเดาว่าเค้าคงยังไม่อยากให้หยุด) แล้วช่วงหลังๆมา แม่บอกให้ไปหาหมอคนที่แม่เป็นคนไข้ที่คลินิก(คือแม่ก็เป็นด้วยอาจจะหนักกว่าผมด้วยซ้ำ รายนี้พยายามฆ่าตัวตายเกือบทุกวันตั้งแต่ผมยังเด็กเลยเพิ่งหยุดพฤติกรรมฆ่าตัวตายได้ไม่นาน น่าจะเป็นสาเหตุถึงความพังของผมอ่ะนะ อยู่บ้านที่มีคนพยายามฆ่าตัวตายเป็นประจำต้องคอยห้ามตลอดก็ประสาท-พอสมควรอยู่) พอเป็นคลินิกรู้สึกยาจะ Advance ขึ้นไปอีก ยาบางตัวก็ไม่รู้จัก(หรือเพราะไม่ตั้งใจเรียนก็ไม่รู้)
ปรับยาใหม่หมดเป็น Amisulpride กับ Escitalopram ได้ประมาณ 3 เดือน
หลังจากนั้นเปลี่ยน Escitalopram เป็น Agomelatine ได้ประมาณ 2 เดือน
หลังจากนั้นพอไปบ่นเรื่องนอนไม่หลับ ก็เลย Add Zolpidem มาด้วยให้กินทุกวันอีกต่างหาก
ก็กินต่อเนื่องมาทุกวันมาราวๆ 5 เดือนได้แล้ว
หมอเปลี่ยนยาเซตใหม่ให้อีกเปลี่ยนทั้งแถบเลย แต่จะไม่กินแล้วรอบนี้
เอาตรงๆที่ผ่านมาก็มีลืมกินยาบ้าง แอบลองหยุดเพื่อดูอาการบ้าง หลังจากลองสังเกตุอาการหลังไม่ได้กินยาบ่อยๆก็เลยรู้สึกว่าตอนไม่กินยาอาจจะมีอาการป่วย เศร้าง่ายขึ้นนิดหน่อย กับหลับยาก (ส่วนอาการที่เป็นไปได้ว่าจะเป็น Schizophrenia นั่นไม่เคยดีขึ้น กินยาก็ไม่ดีขึ้น หยุดก็ไม่หนักขึ้น มันอาจจะแค่นิสัยส่วนตัวจริงๆแหละ) คือก็ยอมรับแหละว่ามันไม่ได้หายหรอก ก็เข้าใจว่าบางทีก็ต้องรักษาไปตลอดชีวิต แต่อาการพวกนี้ผมว่ามันไม่แย่เท่าช่วงกินยา ช่วงกินยาคือ ไม่มีความสุข ทำอะไรก็ไม่สนุก วงจรหลับตื่นก็พังพินาศ คิดอะไรก็ไม่ออกเหมือนโง่ลงไป 50% แถมเหมือนจิตใจตายด้าน ญาติสนิทตายไปไม่เสียใจสักนิดโดนคนด่าว่าไร้หัวใจไปอีก ความวิตกกังวลก็ไม่ได้หายไป รู้สึกได้ไม่คุ้มเสีย ชั่ง Risk/Benefit ของตัวเองด้วยตัวเองเสร็จ ก็เลยตัดสินใจขอขัดคำสั่งหมอ Taper off ด้วยตัวเอง ค่อยๆลดจนยาเก่าที่ยังเหลือมันหมด จนตอนนี้ก็หยุดมาได้ราวๆสัปดาห์นึงแล้ว ขนาดค่อยๆลงจนยาหมด ยังมีอาการที่เหมือนกับถอนยาเลยครับ ผมนอนไม่หลับมา 4 วันแล้วครับ แบบไม่หลับเลยสักแอะ แอบกิน Lorazepam ไปก็ไม่ช่วย มันไม่ได้กังวลจนไม่หลับอ่ะครับ สมองมันไม่ยอมง่วงเฉยๆ ตอนนี้เพลียเหมือนจะตายแล้วครับ ใครพอจะมีไอเดียบ้างว่าจะทำยังไงดี อาการอย่างอื่นดีหมด ไม่ได้เศร้า ไม่ได้กังวลมากจนดูผิดปกติ ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย ไม่คิดทำร้ายตัวเอง ไม่ได้ถึงขั้นเข้าสังคมไม่ได้ ไม่มีอาการถอนยาอื่นๆที่เห็นได้ชัด มีนอนไม่หลับเนี่ยครับรู้สึกว่าจะชัด คิดว่า GABA Receptor คง Down Regulation ไปหมดแล้ว เล่นใช้ GABA Agonist มาตลอดร่วม 2 ปี ตอนนี้กำลังหาข้อมูลตามเปเปอร์ว่ามันจะ Reverse กลับมาได้ไหม ได้แค่ไหน แล้วจะใช้เวลานานเท่าไหร่ จะได้ทำใจว่าต้องทนอีกนานแค่ไหน แต่ก็หาข้อมูลไม่เจออันที่จะอ่านง่ายๆบอกชัดๆเลย ถ้ามีใครรู้ก็ช่วยบอกทีนะครับ
ปล.ถ้าคุณหมอคนไหนคิดจะห้ามไม่ให้ผมหยุดยาล่ะก็อย่าเสียเวลาเลยครับ มันเป็นสิ่งที่ผมตัดสินใจถี่ถ้วนแล้วว่ามันคุ้มค่าครับ ขอเป็น Patient-Centered Medicine สักครั้งเถอะ คนป่วยยืนยันเองว่านี่มันรู้สึกคุ้มค่าต่อผู้ป่วยมากกว่า . . . ในหลายๆแง่เลย เรื่องเงิน เรื่องสภาพจิตใจ มันก็สำคัญไม่แพ้กัน ตอนนี้คนป่วยมองแค่ว่านอนไม่หลับเนี่ยแหละที่เป็นปัญหา อย่างอื่นชิลๆครับ อยากรู้ว่ากว่าจะหายมันนานไหม หรือคิดว่ามันไม่ใช่อาการถอนยาครับ แต่ปกติผมนอนไม่หลับผ่านไปครึ่งวันก็ร่วงแล้วครับ ฝืนตื่นไม่ไหว
อยากปรึกษา[และบ่น]เรื่องเกี่ยวกับโรคทางจิตเวช กับการหยุดยาจิตเวช
ผมเริ่มที่ Lorazepam กับ Fluoxetine กินมาประมาณ 1 เดือน
ต่อจากนั้นเปลี่ยนเป็น Clonazepam กับ Venlafaxine กินทุกวันต่อเนื่องมาร่วม 1 ปีกว่าๆเกือบ 2 ปีได้
ทั้งๆที่ไม่มี Trigger ที่ทำให้ซึมเศร้าหรือวิตกกังวลอะไรแล้วนะครับ(ตัวที่เป็น Trigger ให้มันกำเริบคือ การฝึกงาน เลิกฝึกงานออกมานั่งๆนอนๆรักษาตัวมา 2 ปีกว่าแล้วครับ) คือเอาจริงๆก็อยากหยุดยาตั้งแต่ช่วงนั้นแล้วล่ะครับ เพราะรู้สึกว่า Trigger มันไปแล้ว แล้วก็ไปทำ Psychotherapy มาแล้วถึงจะไม่ได้พร้อมเต็มพิกัดแต่ก็คงถูไถผ่าน Trigger ไปได้(มั้ง) แต่ผมก็ยังไม่ได้หยุดนะครับ(มองหน้าคุณหมอแล้วเดาว่าเค้าคงยังไม่อยากให้หยุด) แล้วช่วงหลังๆมา แม่บอกให้ไปหาหมอคนที่แม่เป็นคนไข้ที่คลินิก(คือแม่ก็เป็นด้วยอาจจะหนักกว่าผมด้วยซ้ำ รายนี้พยายามฆ่าตัวตายเกือบทุกวันตั้งแต่ผมยังเด็กเลยเพิ่งหยุดพฤติกรรมฆ่าตัวตายได้ไม่นาน น่าจะเป็นสาเหตุถึงความพังของผมอ่ะนะ อยู่บ้านที่มีคนพยายามฆ่าตัวตายเป็นประจำต้องคอยห้ามตลอดก็ประสาท-พอสมควรอยู่) พอเป็นคลินิกรู้สึกยาจะ Advance ขึ้นไปอีก ยาบางตัวก็ไม่รู้จัก(หรือเพราะไม่ตั้งใจเรียนก็ไม่รู้)
ปรับยาใหม่หมดเป็น Amisulpride กับ Escitalopram ได้ประมาณ 3 เดือน
หลังจากนั้นเปลี่ยน Escitalopram เป็น Agomelatine ได้ประมาณ 2 เดือน
หลังจากนั้นพอไปบ่นเรื่องนอนไม่หลับ ก็เลย Add Zolpidem มาด้วยให้กินทุกวันอีกต่างหาก
ก็กินต่อเนื่องมาทุกวันมาราวๆ 5 เดือนได้แล้ว
หมอเปลี่ยนยาเซตใหม่ให้อีกเปลี่ยนทั้งแถบเลย แต่จะไม่กินแล้วรอบนี้
เอาตรงๆที่ผ่านมาก็มีลืมกินยาบ้าง แอบลองหยุดเพื่อดูอาการบ้าง หลังจากลองสังเกตุอาการหลังไม่ได้กินยาบ่อยๆก็เลยรู้สึกว่าตอนไม่กินยาอาจจะมีอาการป่วย เศร้าง่ายขึ้นนิดหน่อย กับหลับยาก (ส่วนอาการที่เป็นไปได้ว่าจะเป็น Schizophrenia นั่นไม่เคยดีขึ้น กินยาก็ไม่ดีขึ้น หยุดก็ไม่หนักขึ้น มันอาจจะแค่นิสัยส่วนตัวจริงๆแหละ) คือก็ยอมรับแหละว่ามันไม่ได้หายหรอก ก็เข้าใจว่าบางทีก็ต้องรักษาไปตลอดชีวิต แต่อาการพวกนี้ผมว่ามันไม่แย่เท่าช่วงกินยา ช่วงกินยาคือ ไม่มีความสุข ทำอะไรก็ไม่สนุก วงจรหลับตื่นก็พังพินาศ คิดอะไรก็ไม่ออกเหมือนโง่ลงไป 50% แถมเหมือนจิตใจตายด้าน ญาติสนิทตายไปไม่เสียใจสักนิดโดนคนด่าว่าไร้หัวใจไปอีก ความวิตกกังวลก็ไม่ได้หายไป รู้สึกได้ไม่คุ้มเสีย ชั่ง Risk/Benefit ของตัวเองด้วยตัวเองเสร็จ ก็เลยตัดสินใจขอขัดคำสั่งหมอ Taper off ด้วยตัวเอง ค่อยๆลดจนยาเก่าที่ยังเหลือมันหมด จนตอนนี้ก็หยุดมาได้ราวๆสัปดาห์นึงแล้ว ขนาดค่อยๆลงจนยาหมด ยังมีอาการที่เหมือนกับถอนยาเลยครับ ผมนอนไม่หลับมา 4 วันแล้วครับ แบบไม่หลับเลยสักแอะ แอบกิน Lorazepam ไปก็ไม่ช่วย มันไม่ได้กังวลจนไม่หลับอ่ะครับ สมองมันไม่ยอมง่วงเฉยๆ ตอนนี้เพลียเหมือนจะตายแล้วครับ ใครพอจะมีไอเดียบ้างว่าจะทำยังไงดี อาการอย่างอื่นดีหมด ไม่ได้เศร้า ไม่ได้กังวลมากจนดูผิดปกติ ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย ไม่คิดทำร้ายตัวเอง ไม่ได้ถึงขั้นเข้าสังคมไม่ได้ ไม่มีอาการถอนยาอื่นๆที่เห็นได้ชัด มีนอนไม่หลับเนี่ยครับรู้สึกว่าจะชัด คิดว่า GABA Receptor คง Down Regulation ไปหมดแล้ว เล่นใช้ GABA Agonist มาตลอดร่วม 2 ปี ตอนนี้กำลังหาข้อมูลตามเปเปอร์ว่ามันจะ Reverse กลับมาได้ไหม ได้แค่ไหน แล้วจะใช้เวลานานเท่าไหร่ จะได้ทำใจว่าต้องทนอีกนานแค่ไหน แต่ก็หาข้อมูลไม่เจออันที่จะอ่านง่ายๆบอกชัดๆเลย ถ้ามีใครรู้ก็ช่วยบอกทีนะครับ
ปล.ถ้าคุณหมอคนไหนคิดจะห้ามไม่ให้ผมหยุดยาล่ะก็อย่าเสียเวลาเลยครับ มันเป็นสิ่งที่ผมตัดสินใจถี่ถ้วนแล้วว่ามันคุ้มค่าครับ ขอเป็น Patient-Centered Medicine สักครั้งเถอะ คนป่วยยืนยันเองว่านี่มันรู้สึกคุ้มค่าต่อผู้ป่วยมากกว่า . . . ในหลายๆแง่เลย เรื่องเงิน เรื่องสภาพจิตใจ มันก็สำคัญไม่แพ้กัน ตอนนี้คนป่วยมองแค่ว่านอนไม่หลับเนี่ยแหละที่เป็นปัญหา อย่างอื่นชิลๆครับ อยากรู้ว่ากว่าจะหายมันนานไหม หรือคิดว่ามันไม่ใช่อาการถอนยาครับ แต่ปกติผมนอนไม่หลับผ่านไปครึ่งวันก็ร่วงแล้วครับ ฝืนตื่นไม่ไหว