คือเรานิสัยเสียอย่างนึงคือขี้หงุดหงิดมากๆ ยิ่งมันเป็นเรื่องซ้ำๆเดิมๆอ่ะค่ะมันทำให้เราอารมณ์เดือดง่ายๆมาก เรื่องมันมีอยู่ว่าตัวเราต้องสอนน้องเล่นของเล่นฝึกความอดทน ซึ่งตัวน้องมันเราดูก็รู้ว่ามันไม่อยากเล่น คือตอนแรกที่สอนเราเต็มร้อยมาก แต่พอไปเรื่อยๆตัวน้องมันเริ่มอิดออด งอแง แล้วเราก็เลยเริ่มมีอารมณ์เดือดๆหน่อยๆ(ส่วนตัวก็ไม่ชอบคนแบบนี้อยู่แล้ว) ซึ่งพอเราเริ่มเดือดการสอนเล่นมันก็ยิ่งยากกว่าเดิม ทางฝั่งป๊ากับม๊าเค้าก็แบบสอนให้มันดีๆได้ไหม ทำไมต้องใส่อารมณ์ นี่น้องนะ เราเงียบ คือตัวเราเป็นคนค่อนข้างมีโลกส่วนตัวเต็มสิบก็น่าจะประมาณ 6 เกือบ 7 เลย เป็นฝั่งเงียบปากฟังมากกว่าพูด พอเราไม่โต้อะไรเค้า ป๊าเค้าก็บอกว่าไม่ต้องสอนน้องแล้ว คราวหลังจะสอนอะไรก็ไม่ต้องให้เราสอน คือตัวเราอยากสอนนะแต่ว่าเห็นปฏิกิริยาน้องแล้วไฟที่เราอยากสอนมันหมดเลยอ่ะ
เลยอยากถามพี่ๆน้องๆทุกคนว่าควรทำยังไงให้ไม่หงุดหงิดหรือรำคาญแบบนี้ เพราะเราก็ไม่ได้อยากเป็นสักนิด แล้วป๊าม๊าเค้ามองว่าเราไม่รักน้อง เราไม่เต็มใจไม่อยากสอนซึ่งถ้าคนอื่นมองมันก็ใช่แหละ แล้วปัญหาคือถ้าเราพูดคือเค้าจะมองว่าเราแก้ตัวให้ตัวเองถูก แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าผิดหวังมากๆซึ่งตอนได้ยินคำนั้นคือเราจุกไปเลยค่ะ แฮะ ;-; รบกวนพี่ๆน้องๆช่วยบอกวิธีแก้ขี้หงุดหงิดแบบนี้หน่อยนะคะ เราต้องการจริงๆ อยากปรับตัวจริงๆ ;-; //ขอบคุณค่ะ
มีวิธีแก้ความโมโห ความหงุดหงิด ขี้รำคาญบ้างไหมคะ
เลยอยากถามพี่ๆน้องๆทุกคนว่าควรทำยังไงให้ไม่หงุดหงิดหรือรำคาญแบบนี้ เพราะเราก็ไม่ได้อยากเป็นสักนิด แล้วป๊าม๊าเค้ามองว่าเราไม่รักน้อง เราไม่เต็มใจไม่อยากสอนซึ่งถ้าคนอื่นมองมันก็ใช่แหละ แล้วปัญหาคือถ้าเราพูดคือเค้าจะมองว่าเราแก้ตัวให้ตัวเองถูก แล้วเค้าก็บอกว่าเค้าผิดหวังมากๆซึ่งตอนได้ยินคำนั้นคือเราจุกไปเลยค่ะ แฮะ ;-; รบกวนพี่ๆน้องๆช่วยบอกวิธีแก้ขี้หงุดหงิดแบบนี้หน่อยนะคะ เราต้องการจริงๆ อยากปรับตัวจริงๆ ;-; //ขอบคุณค่ะ