ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
คล่าวๆเลยนะคะเรามีปัญหากับทางบ้านค่ะพ่อแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เด็กพอพ่อแม่แยกทางกันเราก็อยู่กับยายค่ะพอยายเราเสียเราก็ย้ายไปอยู่กับพ่อตอนอายุได้15ปีทางภาคใต้ค่ะพ่อเราเป็นคนหัวรุนแรงค่ะอารมณ์ร้อนไม่ค่อยฟังเหตุผลของเราค่ะอีกทั้งพ่อเราก็มีเมียใหม่ด้วยเราเข้ากันไม่ได้กับพ่อเราเพราะพ่อเราเข้มงวดค่ะและพ่อเราเป็นคนชอบดื่มเหล้ากำลังจะจบม.4แต่เราไม่ได้เรียนต่อเพราะพ่อกับแม่เลี้ยงไล่เราออกจากบ้าน เราโดนพ่อตบหน้าจนเลือดออกปากเพียงเพราะแค่เราไม่พูดกับคนในบ้าน
เราเลยเก็บข้าวของมาอยู่กับแม่ทางภาคอีสานค่ะ
แม่เราก็มีสามีใหม่ค่ะแล้วก็มีน้องอีก2คนเราทะเลาะกับแม่ทุกวันแม่มักจะด่าเราว่าเราไม่น่าเกิดมาเรามันเป็นภาระบางครั้งแม่เราก็ไล่ให้ไปผูกคอตายค่ะบางทีแม่ก็แช่งเราให้รถสิบล้อเหยียบตายหรือไม่ก็ให้ฟ้าผ่าเราให้ตายโหงค่ะเราเสียใจมากค่ะแถมแม่เรายังชอบใช้คำหยาบคายใส่เราเช่น กะห-รี่
เราลืมบอกไปว่าเราไม่ได้เรียนเราออกมาขายของในตลาดสดกับแม่ค่ะเราต้องตื่นตั้งแต่ตี3ได้นอนอีกที3-4ทุ่มค่ะแต่แม่เราไม่พอใจเราแม่บอกว่าเรายังทำไม่เต็มที่บางวันเราเคลียดเราคิดมากแม่ไล่เราทุกวันเลยค่ะด่าเราบอกว่าเกลียดเราไม่อยากเห็นหน้าเรา
ไล่เราให้ออกไปใช้ชีวิตตัวเองไล่เราให้ไปอยู่กับแฟน
ตอนนี้เราเคลียดมากเลยค่ะเราคิดว่าถ้าเราฆ่าตัวตายมันจะดีกว่าไหมแม่ไม่เคยถามเราเลยสักคำว่าเรากินข้าวบ้างยังเป็นยังใงบ้างแกพูดกับพ่อเลี้ยงพ่อเลี้ยงก็บอกจะให้เราไปก็ไป
แฟนบอกให้ย้ายไปอยู่กับแฟนทางแม่เค้าก็ไม่ว่าอะไร
แต่มีป้าข้างบ้านเค้าพูดว่าเราจะมาหลอกเอาเงินบอกว่าเราอะหัวดื้อพ่อแม่เลยไม่เอาทั้งๆที่เค้ายังไม่เคยรู้จักเราเลยแถมเค้ายังบอกอีกว่าอย่าเอาเรามาแฟนเราโกรถมากเลยค่ะที่เค้าพูดแบบนั้นแต่แฟนเราทำอะไรไม่ได้
เราก็กลัวเข้าไปในบ้านเค้าแล้วเราจะไปเป็นภาระเค้าเราทุกข์ใจมากเลยค่ะเหมือนบ้านที่เราอยู่มันไม่ใช่บ้าน
เราร้องให้ทุกคืนเหม่อลอยเหมือนคนไร้สติบางครั้งเรานั่งเฉยๆนึกไปนึกมาก็น้ำตาไหลพ่อก็ไม่ต้องการแถมแม่ก็ไม่รักเรา
เราจะทำยังใงดีคะ
มีใครเคยย้ายออกมาจากบ้านเพราะไม่มีความสุขบ้างไหมคะ?
คล่าวๆเลยนะคะเรามีปัญหากับทางบ้านค่ะพ่อแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เด็กพอพ่อแม่แยกทางกันเราก็อยู่กับยายค่ะพอยายเราเสียเราก็ย้ายไปอยู่กับพ่อตอนอายุได้15ปีทางภาคใต้ค่ะพ่อเราเป็นคนหัวรุนแรงค่ะอารมณ์ร้อนไม่ค่อยฟังเหตุผลของเราค่ะอีกทั้งพ่อเราก็มีเมียใหม่ด้วยเราเข้ากันไม่ได้กับพ่อเราเพราะพ่อเราเข้มงวดค่ะและพ่อเราเป็นคนชอบดื่มเหล้ากำลังจะจบม.4แต่เราไม่ได้เรียนต่อเพราะพ่อกับแม่เลี้ยงไล่เราออกจากบ้าน เราโดนพ่อตบหน้าจนเลือดออกปากเพียงเพราะแค่เราไม่พูดกับคนในบ้าน
เราเลยเก็บข้าวของมาอยู่กับแม่ทางภาคอีสานค่ะ
แม่เราก็มีสามีใหม่ค่ะแล้วก็มีน้องอีก2คนเราทะเลาะกับแม่ทุกวันแม่มักจะด่าเราว่าเราไม่น่าเกิดมาเรามันเป็นภาระบางครั้งแม่เราก็ไล่ให้ไปผูกคอตายค่ะบางทีแม่ก็แช่งเราให้รถสิบล้อเหยียบตายหรือไม่ก็ให้ฟ้าผ่าเราให้ตายโหงค่ะเราเสียใจมากค่ะแถมแม่เรายังชอบใช้คำหยาบคายใส่เราเช่น กะห-รี่
ไล่เราให้ออกไปใช้ชีวิตตัวเองไล่เราให้ไปอยู่กับแฟน
ตอนนี้เราเคลียดมากเลยค่ะเราคิดว่าถ้าเราฆ่าตัวตายมันจะดีกว่าไหมแม่ไม่เคยถามเราเลยสักคำว่าเรากินข้าวบ้างยังเป็นยังใงบ้างแกพูดกับพ่อเลี้ยงพ่อเลี้ยงก็บอกจะให้เราไปก็ไป
แฟนบอกให้ย้ายไปอยู่กับแฟนทางแม่เค้าก็ไม่ว่าอะไร
แต่มีป้าข้างบ้านเค้าพูดว่าเราจะมาหลอกเอาเงินบอกว่าเราอะหัวดื้อพ่อแม่เลยไม่เอาทั้งๆที่เค้ายังไม่เคยรู้จักเราเลยแถมเค้ายังบอกอีกว่าอย่าเอาเรามาแฟนเราโกรถมากเลยค่ะที่เค้าพูดแบบนั้นแต่แฟนเราทำอะไรไม่ได้
เราก็กลัวเข้าไปในบ้านเค้าแล้วเราจะไปเป็นภาระเค้าเราทุกข์ใจมากเลยค่ะเหมือนบ้านที่เราอยู่มันไม่ใช่บ้าน
เราร้องให้ทุกคืนเหม่อลอยเหมือนคนไร้สติบางครั้งเรานั่งเฉยๆนึกไปนึกมาก็น้ำตาไหลพ่อก็ไม่ต้องการแถมแม่ก็ไม่รักเรา
เราจะทำยังใงดีคะ