PS 14 | เรื่องสั้น-สั้น พิซซ่าของผม

ตอนที่ ๓ — เงาในกระจกกรมธรรม์ เสียงฝนคืนนั้นไม่หยุดตกเลยแม้แต่นาทีเดียว น้ำฝนไหลรินตามชายคาบ้านศรีอัครา จนดูราวกับบ้านทั้งหลังถูกกลืนอยู่ในม่านน้ำ หลังเหตุการณ์วุ่นวายภายในห้องพินัยกรรม ตำรวจ

สวัสดีค่ะ เมื่อวันก่อนๆเราสั่งพิซซ่ามาสองกล่อง กล่องละ180พี่ไรเดอร์ก็เอามาส่งปกติ สักพักมีไรเดอร์ที่มาส่งออเดอร์คนอื่น ได้หยิบพิซซ่าของเราไป1ถาด หยิบขึ้นมาหันซ้ายขวาละก็เอาไปใส่ที่กระเป๋าที่ใช้ส่งอาหา

สวัสดีคะดิฉันชื่อ ลิน(นามสมมติ) และเพื่อนดิฉันอีกคนที่กำลังจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับเธอเธอชื่อ ฟิน(นามสมมติ) ที่มาเล่าวันนี้เพราะไม่ไหวจริงๆกับนิสัยของเธอมาเข้าเรื่องเลยนะคะเราสองคนไม่เคยเจอกันและพึ่งมาเจ

ก็ดันรักผู้หญิงคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนแปลงตลอดระยะเวลา9ปี ...ทุกอย่างมันย่อมมีคำว่า 'แต่' เธอคือดวงใจดวงแรกของเรา เราไม่สามารถกลับไปจุดเดิมได้ ฉันเข้าใจ แต่...เรารักเธอนะ เป็นคำพูดที่เราไม่อาจเอื้อมได้เลย

สยิวกิ้ว....สิบบรรทัด 1 วันนี้ครบรอบ1เดือนแล้วนะที่รัก ตั้งแต่วันแรกที่เรานัดดูหนังด้วยกันในโรง มือที่เอื้อมไปหยิบป๊อปคอร์นของเราชนกัน เหมือนไฟฟ้าลัดวงจรในตัวฉัน จำได้่ว่าท้องฉันแทบแตกตาย เนื่อง

คนใจง่าย ความผิดก่อตัวขึ้นเงียบๆ จากส่วนลึกในหัวใจหญิงสาวอย่างช้าๆ จนเมื่อสุกงอมเต็มที่ มันก็ได้พาร่างสะโอดสะองของเธอมายืนอยู่หน้าตู้นิรภัยสูงสองเมตร ในห้องทำงานของสามี...ที่วันๆ เอาแต่ทำงาน...ทำงาน.

สวัสดีค่ะ เมื่อวันก่อนๆเราสั่งพิซซ่ามาสองกล่อง กล่องละ180พี่ไรเดอร์ก็เอามาส่งปกติ สักพักมีไรเดอร์ที่มาส่งออเดอร์คนอื่น ได้หยิบพิซซ่าของเราไป1ถาด หยิบขึ้นมาหันซ้ายขวาละก็เอาไปใส่ที่กระเป๋าที่ใช้ส่งอาหา