ปัจจุบันยังมีค่านิยมลูกเลี้ยงพ่อแม่อยู่ไหมครับ ในหมู่คนรุ่นใหม่

คือแม่ผมเขาบอกไม่ต้องเอาเงินของเราไปให้เขา ให้ทุ่มเทให้กับชีวิตตัวเอง และลูกของเรา ถ้ามัวแต่มาช่วยคนข้างหลัง แล้วจะเจริญได้อย่างไร 
ส่วนตัวผมก็มองแบบนั้น พ่อแม่ให้กำเนิดเรามาส่งเสียเลี้ยงดูให้เราเติบโต มีการศึกษาที่เพรียบพร้อมเพื่อสรืางชีวิตของตัวเอง แล้วเราก็มีหน้าที่ดูแลตัวเงตั้งแต่แก่ไปจนตายไม่ใช่หน้าที่ของลูกเรา แต่เป็นหร้าที่ของเรา เมื่อเราพร้อม ฐานะมันคงเราถึงจะมีลูกได้และใช้ทุนทรัพย์ ความรักสร้างลูกคนนั้นไม่ให้ขาดอัไรทั้งความรู้ สังคม จิตใจ สุดท้ายลูกก็ออกไปโบยบินในโลกของเขา หน้าที่ของเราก็จบแล้ว ปล่อยให้ตัวเขากำหนดตัวตนของเขาเอง 
ทีนี้เรามาพูดถึงค่านิยมที่ผมเคยได้ยินมาบ้าง จริง ๆ คือไม่ได้ยินจากรุ่นผมนะครับ แต่เป็นรุ่นพี่ ๆ หรือกระทู้เก่า ๆ ออกมาพูดเรื่องแนวนี้
บางคนให้เงินกว่า 30% ที่ตัวเองมี ไปจนถึงให้ทั้งหมดเลยก็มี ผมตกใจมากนะครับตอนที่ได้เห็นครั้งแรก แล้วจะใช้ชีวิตยังไงในโลกทุนนิยมแบบนี้ 30% นี้คือมากพอจะเอาไปลงทุนสร้างความมั่นคงในทุกเดิอนได้เลยนะ บางคนยังเก็บเงินไม่ถึง30%ต่อเดือนเลย แต่พอไปสอบถามว่าเขาอยู่อย่างไร หากไม่มีเงินพอบางคนก็ถึงกับกดเงินสดตากบัตรเครดิต เป็นหนี้เป็นสิน สุดท้ายมำงานทั้งชีวิตไม่มีแม้แต่เงินเก็บก็คงให้ลูกรุ่นถัดไปมาเลี้ยงดูตนเองต่อไปเรื่อย ๆ
แต่ถ้าเราเปลี่ยนเป็นนำเงินนั้นมาสร้างความมั่นคงให้กับตัวเอง สำรองเงินยามฉุกเฉิน ให้เท่าที่ควร อาทิ พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุต้องผ่าตัดในจำนวนที่ท่านไม่สามารถจ่ายไหว แต่เราไหวก็ช่วยจ่ายให้ มาต่อนะครับเงินพวกนั้นน่าจะช่วยยกระดับฐานะของคน ๆ นั้นได้เลย พอแก่ไปก็ไมทต้องเป็นภาระของลูกรุ่นถัดไปอีกแล้ว เพราะสำรองเงิน อดออมเอาไว้คั้งแต่ยังหนุ่มยังสาว ลูกจะได้มีชีงิตใหม่เป็นของเขาไป คอยเลี้ยงดูลูก ๆ ยกระดับตัวเองไปต่อ ผมคิดว่าหลายครอบครัวล้มเลิกแนวคิดมีลูกไว้ใช้ไปมากแล้ว อย่างน้อย ๆ ก็ในหมู่เดื่อนผม