สวัสดีค่ะ หนูตัดสินใจมาถามความคิดเห็นในกร้ะทู้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเพราะหนูไม่รู้จะปรึกษาใครแล้วค่ะ เริ่มจากพี่สาวคนกลางหนูนะคะแต่งงานกับแฟนเขาแล้วย้ายมาอยู่กันที่บ้านหนูก็คือบ้านพ่ออ่ะค่ะ แต่งงานกันมาได้หลายปีแล้วค่ะแต่พึ่งจะมาสร้างความอึดอัดให้กับหนูเมื่อไม่กี่เดือนนี้ค่ะ จะขอเรียกพี่เขยนะคะคือพี่เขยเขาทำงานเกี่ยวกับซ่อมของพวกซ่อมโทรทัศน์ ซ่อมตู้เย็น พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าค่ะ มันจะมีวันหนึ่งที่มีคนจ้างพี่เขยทำเครื่องเสียง วันนั้นคือวันแรกเลยที่พี่เขยเขาเริ่มทำนิสัยที่ไม่เกรงใจ เปิดเครื่องเสียงเสียงดัง แล้วยิ่งเป็นช่วงที่เคอร์ฟิวด้วยค่ะเปิดยันสี่ทุ่มห้าทุ่มก็ยังไม่เลิกทำ จนตำรวจโทรมาที่พ่อว่ามีคนแจะงว่าบ้านนี้ส่งเสียงดัง ตอนนั้นพ่อก็ไม่ได้อะไรค่ะ แต่ก็เป็นช่วงที่เริ่มพาใครมาที่บ้านก็ไม่รู้ พากันมาตั้งวงเสียงดัง เข้าออกบ้านไม่เกรงใจเจ้าของบ้านเลยค่ะ หนักสุดคือสูบบุหรี่หน้าห้อง ด้วยที่หนูไม่ชอบกลิ่นบุหรี่มากๆหนูเคยไปบอกพี่สาวแล้วว่าไม่ชอบที่มาสูบบุหรี่ในบ้านแบบนี้ พี่สาวก็ไปบอกพี่เขยให้นะคะว่าหนูไม่ชอบ แต่ก็ยังพากันมาตั้งวงเหมือนเดิมแค่ไม่มีการสูบบุหรี่ และบางครั้งก็ขี่มอเตอร์ไซค์ของหนูไปเฉยๆแบบไม่ขอ หนูเคยบอกพ่อหนูไปนะคะว่าหนูไม่โอเคกับการกระทำแบบนี้ พ่อก็บอกว่าปล่อยมันไปแล้วก็เก็บกุญแจเอา หนูไม่เข้าใจนะว่าทำไมพ่อถึงดูไม่โมโหอะไรเลย แค่แสดงสีหน้าอารมณ์ไม่ค่อยพอใจเท่านั้น ไม่ได้พูดหรือเตือนอะไรกับพี่เขยเลยค่ะ แล้วยังมีตอนที่แบบจะทำอะไรกินกันก็จะเข้าครัวที่บ้านกันหน้าตาเฉยเลยค่ะ ทำนู่นทำนี่กินให้เต็มโต๊ะกันไปหมดแล้วไม่ล้างกันเลยนะคะให้พี่สาวหนูล้าง แล้ววันนี้เขาก็มาที่บ้านกันอีกแล้วค่ะ มาเกือบทุกวันจนหนูไม่อยากกลับบ้านมาเจอคนพวกนี้ หนูรู้สึกว่าแทนที่บ้านคือสถานที่ที่ส่วนตัวที่สุด กลับไม่ใช่ค่ะมันเหมือนแหล่งมั่วสุมๆที่ที่หนึ่ง หนูร้าสึกอึดอัดมากเลยอ่ะค่ะ ยิ่งพ่อกับแม่หนูแยกทางกันไปด้วยค่ะเลยต้องอยู่กับพ่อที่บ้าน แม่ก็ยังติดต่อกันอยู่นะคะเคยบอกแม่ไปแล้วค่ะ แม่ก็บอกว่าเราก็อยู่กับส่วนของเรา ส่วนพี่คนโตก็แต่งงานแล้วเหมือนกันค่ะแต่อยู่บ้านสามี หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะหนูพึ่งอยู่ม.4ไม่รู้ว่าหนูสามารถพูดอะไรได้มั่งหรอคะ หนูรู้สึกไม่ปลอดภัยเลยค่ะเวลาอยู่บ้าน เคยปรึกษาพ่อว่าหนูจะไปนอนหอได้ไหม พ่อก็บอกว่าบ้านไม่ได้อยู่ไกลจะนอนทำไม หนูเลยไม่ได้พูดอะไรต่อค่ะ หนูอาจจะพิมพ์อะไรซับซ้อนหน่อยนะคะหนูเรียบเรียงไม่ถูกจริงๆ หนูอยากถามว่าหนูควรทำยังไงดี ทนอยู่ต่อไปหรือหนูควรจะพูดอะไรซักหน่อยให้ที่บ้านรู้ว่าหนูไม่โอเคจริงๆอ่ะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
พี่เขยพาเพื่อนมาบ้านแทบจะทุกวันไม่เคยเกรงใจเจ้าของบ้านเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ หนูตัดสินใจมาถามความคิดเห็นในกร้ะทู้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเพราะหนูไม่รู้จะปรึกษาใครแล้วค่ะ เริ่มจากพี่สาวคนกลางหนูนะคะแต่งงานกับแฟนเขาแล้วย้ายมาอยู่กันที่บ้านหนูก็คือบ้านพ่ออ่ะค่ะ แต่งงานกันมาได้หลายปีแล้วค่ะแต่พึ่งจะมาสร้างความอึดอัดให้กับหนูเมื่อไม่กี่เดือนนี้ค่ะ จะขอเรียกพี่เขยนะคะคือพี่เขยเขาทำงานเกี่ยวกับซ่อมของพวกซ่อมโทรทัศน์ ซ่อมตู้เย็น พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าค่ะ มันจะมีวันหนึ่งที่มีคนจ้างพี่เขยทำเครื่องเสียง วันนั้นคือวันแรกเลยที่พี่เขยเขาเริ่มทำนิสัยที่ไม่เกรงใจ เปิดเครื่องเสียงเสียงดัง แล้วยิ่งเป็นช่วงที่เคอร์ฟิวด้วยค่ะเปิดยันสี่ทุ่มห้าทุ่มก็ยังไม่เลิกทำ จนตำรวจโทรมาที่พ่อว่ามีคนแจะงว่าบ้านนี้ส่งเสียงดัง ตอนนั้นพ่อก็ไม่ได้อะไรค่ะ แต่ก็เป็นช่วงที่เริ่มพาใครมาที่บ้านก็ไม่รู้ พากันมาตั้งวงเสียงดัง เข้าออกบ้านไม่เกรงใจเจ้าของบ้านเลยค่ะ หนักสุดคือสูบบุหรี่หน้าห้อง ด้วยที่หนูไม่ชอบกลิ่นบุหรี่มากๆหนูเคยไปบอกพี่สาวแล้วว่าไม่ชอบที่มาสูบบุหรี่ในบ้านแบบนี้ พี่สาวก็ไปบอกพี่เขยให้นะคะว่าหนูไม่ชอบ แต่ก็ยังพากันมาตั้งวงเหมือนเดิมแค่ไม่มีการสูบบุหรี่ และบางครั้งก็ขี่มอเตอร์ไซค์ของหนูไปเฉยๆแบบไม่ขอ หนูเคยบอกพ่อหนูไปนะคะว่าหนูไม่โอเคกับการกระทำแบบนี้ พ่อก็บอกว่าปล่อยมันไปแล้วก็เก็บกุญแจเอา หนูไม่เข้าใจนะว่าทำไมพ่อถึงดูไม่โมโหอะไรเลย แค่แสดงสีหน้าอารมณ์ไม่ค่อยพอใจเท่านั้น ไม่ได้พูดหรือเตือนอะไรกับพี่เขยเลยค่ะ แล้วยังมีตอนที่แบบจะทำอะไรกินกันก็จะเข้าครัวที่บ้านกันหน้าตาเฉยเลยค่ะ ทำนู่นทำนี่กินให้เต็มโต๊ะกันไปหมดแล้วไม่ล้างกันเลยนะคะให้พี่สาวหนูล้าง แล้ววันนี้เขาก็มาที่บ้านกันอีกแล้วค่ะ มาเกือบทุกวันจนหนูไม่อยากกลับบ้านมาเจอคนพวกนี้ หนูรู้สึกว่าแทนที่บ้านคือสถานที่ที่ส่วนตัวที่สุด กลับไม่ใช่ค่ะมันเหมือนแหล่งมั่วสุมๆที่ที่หนึ่ง หนูร้าสึกอึดอัดมากเลยอ่ะค่ะ ยิ่งพ่อกับแม่หนูแยกทางกันไปด้วยค่ะเลยต้องอยู่กับพ่อที่บ้าน แม่ก็ยังติดต่อกันอยู่นะคะเคยบอกแม่ไปแล้วค่ะ แม่ก็บอกว่าเราก็อยู่กับส่วนของเรา ส่วนพี่คนโตก็แต่งงานแล้วเหมือนกันค่ะแต่อยู่บ้านสามี หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะหนูพึ่งอยู่ม.4ไม่รู้ว่าหนูสามารถพูดอะไรได้มั่งหรอคะ หนูรู้สึกไม่ปลอดภัยเลยค่ะเวลาอยู่บ้าน เคยปรึกษาพ่อว่าหนูจะไปนอนหอได้ไหม พ่อก็บอกว่าบ้านไม่ได้อยู่ไกลจะนอนทำไม หนูเลยไม่ได้พูดอะไรต่อค่ะ หนูอาจจะพิมพ์อะไรซับซ้อนหน่อยนะคะหนูเรียบเรียงไม่ถูกจริงๆ หนูอยากถามว่าหนูควรทำยังไงดี ทนอยู่ต่อไปหรือหนูควรจะพูดอะไรซักหน่อยให้ที่บ้านรู้ว่าหนูไม่โอเคจริงๆอ่ะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ