ไม่สามารถรู้สึกรักได้เลยค่ะ ต้องไปหาจิตเเพทย์รึเปล่าคะ

คือจขกท.ตอนนี้อายุ 18 ปีค่ะ เรียนปีหนึ่ง ตอนเด็กๆก็รู้สึกจะเคยเเอบชอบเพื่อนผู้ชาย
เเต่ว่าเขาเกลียดเรามากๆ เพราะว่าตอนนั้นเราเพิ่งเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น ก็อาจจะมีกระเเดะเเต่งหน้า เอาเครื่องสำอางมารร.บ้าง
เเอบทาเเป้งในห้องบ้าง เเล้วเหมือนเขาน่าจะเเพ้เเป้งหรือไรสักอย่าง เขาก็เลยไม่ค่อยชอบเรา บวกกับเราชอบเขา อาจจะไปหงุงหงิงจนเขารำคาญ
ไปๆมาๆกลายเป็นเกลียดเเบบด่าเลยอ่ะค่ะ ไม่คุยด้วยเลย เราเสียใจมากเพราะว่าส่วนตัวเป็นคนที่เเคร์สังคมมากเเล้วก็ชอบคิดมากกับเรื่องเดียวนานๆ
เเถมชอบคิดตลอดว่าคนอื่นจะมองตัวเองยังไง 

พอรู้ว่าเขาเกลียดเราเเค่ไหนเราก็เลยยินดีจะไม่ไปยุ่งเพื่อความสบายใจของเขา บวกกับเราเองก็ไม่กล้าคุยกับคนที่เขาเกลียดเราเข้าไส้
ตอนนั้นยังเด็กอยู่ ม.ต้นเองค่ะ ไม่คุยกับเพื่อนเลย3ปี ทำให้เรากังวลใจมาก เเต่ก็ได้ย้ายโรงเรียน

พอโตขึ้นเรามีวุฒิภาวะมากขึ้นก็ไม่ได้มีปัญหากับเพื่อนเลย มีเพื่อนดีมากๆหลายคน 
ทุกอย่างดีหมด เเต่ว่าเรากลับไม่รู้สึกชอบใครเลย คือตอนเเรกเราก็ไม่ได้เเปลกใจอะไรนะคะ
เหมือนพอย้ายโรงเรียนเราน่าจะเป็นคนระมัดระวังมากขึ้นทำให้การหาใครมาเป็นเเฟนก็ไม่อยู่ในหัวของเราอีกเเล้ว
จน3ปีผ่านไปก็เรียนจบ ตอนนี้เหมือนเพื่อนผู้ชายคนนั้นก็จะไม่ได้อะไรกับเราเเล้ว ส่วนตัวเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเหมือนกัน
ตอนนี้เราเข้ามหาลัย เราเริ่มอยากชอบใครอีกครั้ง 

ประเด็นเลยก็คือเราไม่รู้ว่าจะสร้างความรู้สึกเเบบนั้นอีกได้ยังไง 
จริงๆก็เหมือนจะทำได้ค่ะ เเต่รู้สึกเเค่นิดเดียว นิดเดียวมากๆ 

ไปหาจิตเเพทย์คงดูตลกอ่ะค่ะ มาตั้งกระทู้เพราะอยากรู้มีใครเป็นเหมือนกันไหม
ใครมีคำเเนะนำก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ