เสพติดความเจ็บปวด...

คือเราเป็นคนที่ชอบร้องไห้มาก ชอบทรมานตัวเองเวลาอยู่คนเดียวคืออยากร้องไห้ตลอดแต่ถ้าอยู่กับคนอื่นเราจะเข้มแข็งมากถึงจะเจอเรื่องที่อยากร้องไห้แค่ไหนเราก็ไม่เคยร้องอดทนไว้ตลอด พอกลับมาถึงบ้านก็ต้องเจอเรื่องบั่นทอนจิตใจตลอดจนร้องไห้ออกมาเราพยายามจะออกมาจากความเจ็บปวดนั้นแต่ก็ออกมาไม่ได้ เหมือนมีความสุขหรอ..ก็ไม่ มันมีหลายช่วงที่เราแบบมันถึงทางตันอ่ะ แบบร้องไห้แบบสุดๆคือไม่ไหวแล้วทำไมมันเหนื่อยแบบนี้จะเอายังไงต่อดีไม่อยากจะอยู่แล้ว เวลาเราร้องไห้เรามักจะนึกถึงแม่อยู่ตลอดเลยไม่อยากทำอะไรที่ไม่คิด อีกอย่างคือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยออกไปข้างนอก แต่ที่จริงเราอยากไปนะแต่ไม่รู้จะไปกับใครอยากออกไปเที่ยวเล่นสนุกๆไม่ต้องคิดอะไร แต่เราไม่มีเพื่อน555
😂เหมือนเราชอบร้องไห้แบบหนักๆเหมือนมันสะใจดีเลยอ่ะ เราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคจิตหรือป่าวรู้สึกว่ายิ่งทรมาน เหมือนเราชอบความเจ็บปวดยังไงไม่รู้ชอบหาแต่เรื่องเจ็บปวดร้องไห้อยู่ตลอด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่