แยกย้ายกันไปเติบโต

คือต้องเกริ่นก่อนว่าเราเพิ่งคบกับแฟนได้2เดือน แล้วทางบ้านเรากับเเฟนต่างก็รับรู้ว่าเรา2คนคบกัน แล้วเมื่อวานทางบ้านเราพูดเชิงทำนองว่าจะชวนแฟนเราไปเที่ยวที่บ้านเพราะอยากทำความรู้จักแฟนลูก ซึ่งเราก็กังวล

คือเรากับเค้าคบกันมา2ปีแล้ว แต่ต้องมาเลิกกันช่วงหลังๆมาเหมือนเค้าเบื่อแล้วบอกเลิกไปแล้วให้เหตุผลว่ามีเราแล้วมันทำไม่เต็มที่ให้แยกย้ายกันไปเติบโตดีกว่า  ช่วงแรกเราเสียใจมากเราโทษตัวเองตลอดว่าซัพพอ

ก็นั่งดู คลิบที่แชร์ๆกันในโซเชียล มันก็แปลกๆนะ มีหลายช่วง เห็นมีเคืองมีปลายหางตาใส่ บางคนก็ดูหน่วงๆๆ เห็นคลิบหลายคลิบเลยที่แชร์กัน ไม่รู้คิดไปเองไหม? แต่หลายคนก็พูดกันเยอะมากว่า ความเหินห่าง และการเต

ถ้าวันนึงที่บ้านของเรา บ้านที่เราอยู่ เราเกิด เราเติบโตและได้ใช้ชีวิตในวัยเด็ก วัยเรียน อยู่ที่นั่น ถ้าในวันนี้ไม่มีใครรอเราอยู่ที่บ้าน ไม่มีใครรอเรากลับไปแล้ว ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปหมดแล้ว เราจะยังอยา

คือเรากับแฟนคบกันมานานสักพักสี่ห้าปีได้ จนตอนนี้เราห่างกันเพราะเรามาเรียนต่อ... และแฟนเราก็กลับไปช่วยงานที่บ้าน คือต่างคนต่างแยกย้ายหลังเรียนจบ สไตล์การคบกันเราก็จะง่ายๆด้วยกันทั้งคู่ตั้งแต่แรกอยู่แ

คือผมอยากรู้ว่าถ้าคนที่คบกันแต่ต่างคนต่างต้องแยกย้ายกันเติบโตและไปกันต่อไม่ได้แล้วเลิกกันด้วยดีแบบไม่ได้ทะเลาะไรกันคือต่างคนต่างยอมรับการตัดสินใจที่จะยอมเลิกกันไปผมเลยอยากรู้ว่าถ้าการที่จะอวยพรวันเกิด

คือเราคบกับแฟนคนปัจจุบันอะค่ะแล้วทีนี้เขาก้ถามประมาณว่ายังซิงมั้ยไรงี้เราก้บอกจรงๆว่าไม่แล้วแต่แฟนเรายังซิงนะคะเขาบอกโถ่เสียใจไม่ใช่คนแรกของเราเขาไม่อยากทำต่อคนอื่นเเล้วเขาก้บอกว่าเราดีนะแต่เราไม่ซิงแ

ตอนแรกสนิทกันมาหลายปีค่ะ แต่บางอย่างไม่เข้าใจกันเลยห่างกันไปเป็นปี จนได้กลับมาเคลียร์ใจกันอีกครั้ง จนสุดท้ายก็ยังเหมือนว่าไม่โอเคเท่าไหร่ เพื่อนจึงพิมความรู้สึกฝั่งเขามา แล้วบอกมาประมาณว่า 'อยากพอ อยา

ผมโตมาในชมชนมีเด็กๆในชุมชนที่เล่นด้วยกันโตมาด้วยกันถึงเวลาก็แยกย้ายคิดถึงช่วงเวลาในวัยก่อนที่เราใช้ชีวิต​ด้วยใจไม่มีอะไรต้องคิดใช้ชีวิต​ตามความสนุกในโลกวัยเด็กผ่านเรื่องความเจ็บผ่านเรื่องความรักคิดถึง

คนนี้คบมา 4 ปี เลิกทั้งที่ยังรักกันอยู่ เลิกได้ประมาณ 3-4 เดือนละ จากกันด้วยดี ตกลงแยกย้ายกันไปเติบโต ทำหน้าที่ของใครของมัน ด้วยภาระหน้าที่ที่ต่างกัน เวลาด้วย เวลาตื่น เวลานอนต่างกันเลย แต่พอถึงจุดน