รบกวนขอคำปรึกษาค่ะ เพราะไม่ทราบว่าควรดำเนินการอย่างไร ทำงานอยู่ต่างจังหวัดและสถานที่ค่อนข้างปิดเวลาเลิกงาน พักในที่พักที่ที่ทำงานจัดให้ ขอออกตัวว่าตัวเองก็ไม่ใช่คนดีอะไร คือป่วยเป็นโรคซึมเศร้า พยายามควบคุมตัวเอง แล้วมาปล่อยที่บ้าน แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าบางครั้งถ้าอะไรไม่ได้ดั่งใจก็แสดงนิสัยแย่เหมือนกันค่ะ (สุดกลั้นจริงๆจะขอออกไปข้างนอกสำนักงาน หรือติดป้ายห้ามเข้าห้องไว้) คือเราก็เป็นคนแย่ๆคนหนึ่ง ทว่าเรื่องมีอยู่ว่า
1. คนที่ทำงานด้วยกัน ทำงานด้านศิลปะ ประมาณฝ่ายศิลป์ ขอเรียกว่านาย A มาทำงานด้วยประมาณ 1 ปี ชอบดื่มเหล้า เคยผ่านไปเห็นพาลูกน้องบางคนดื่มตั้งแต่บ่ายสองโมง บางทีประชุมรวมคนในที่ทำงานก็เมา แล้วเสียงดัง ด่าๆๆ นาย A ต้องจ่ายค่าผ่อนบ้านเกือบเท่าเงินเดือน เลยมักจะมาเซ็นต์ชื่อทำงานในวันหยุด (แล้วหายไปไหนไม่รู้) มาเบิกค่าเดินทาง - ค่าแรงเวลาออกนอกสถานที่ เอารถของที่ทำงานไปใช้แล้วหายไปทั้งวัน (มีคนขับรถ) ทำให้รถไม่พอใช้ รวมทั้งเอามอเตอร์ไซต์ของที่ทำงานยึดไปใช้ แล้วมาข่มน้องการเงินว่าทำไมเงินไม่เข้าๆๆๆ วันดีคืนดีเอาปืนมายิงขึ้นฟ้าซะงั้นตอนตีสองตีสาม นาย A จะมีกลุ่มลูกน้อง (ที่คอยเลี้ยงและเล่นการพนัน) ด้วย
ทีนี้ถ้าใครเห็นนาย A ทำอะไรตามที่กล่าวข้างต้น ก็จะทำตัวแย่ๆใส่ โดยเฉพาะกับผู้หญิง จะทำประมาณว่าข่ม พูดแบบตะคอกๆ เรียกมาคุยในดงลูกน้อง ด่าในไลน์กลุ่มแบบนึกจะด่าจะทำอะไรก็ทำ (เข้าข่ายอันธพาล)
2. หัวหน้า เป็นหัวหน้าคนที่ 5 ตั้งแต่เราทำงานมา อยู่มา 6 ปีแล้ว แกพึ่งมาอยู่ปีเดียว จะประมาณรู้เรื่องทุกอย่างที่นาย A ทำ แต่...ไม่แก้ไขอะไรซักอย่าง ในทางตรงข้าม หัวหน้างานกลับชอบข่มลูกน้องที่ตนสามารถข่มหรือว่าได้ ประโยคที่ชอบพูดก็คือ "ผมเป็นหัวหน้า ผมจะสั่งให้ใครทำอะไรก็ได้" ต้องขออภัยด้วยนะคะที่ต้องพาดพิง ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนี้ คือ แกชอบใช้งานน้องผู้ชายคนหนึ่งทั้งที่เราตำแหน่งสูงกว่า B B B B B ตลอดเวลา (ซึ่งน้องก็เครียด อดหลับอดนอน) บางงานคือ เราต้องควรรู้ แต่ไม่เลย ใช้น้อง เวลาโดนเจ้านายที่ใหญ่กว่าถามเราตอบไม่ได้ เรื่องนี้ตอนหลังก็บอกแกว่าเรื่องที่ควรให้ทราบทุกคนก็ควรบอกให้หมด (เหมือนแกล้ง) สุดท้าย... เหมือนเดิม จนเราต้องบอกเจ้านายที่ใหญ่กว่าว่า ไม่ทราบค่ะ หัวหน้าไม่บอก กรุณาไปถามหัวหน้าเองนะคะ ตอบด้วยน้ำเสียงแบบให้ผู้ใหญ่รู้ว่ามันมีบางอย่างนะ ซึ่งส่วนใหญ่เข้าใจ แต่คงไม่อยากมีประเด็นอะไร
ชอบใช้งานที่ไม่ใช่ความรู้ ตำแหน่ง หรือวิชาชีพ คือบางอย่างทำให้ได้ แต่บางอย่างเราไม่ชำนาญ (ไม่รู้ก็ถาม google ตามแต่ที่จะสามารถทำได้) เช่นทำพวกงานกราฟฟิกแบบอลังการตามที่หัวหน้าต้องการ ซึ่ง! ควรจะไปให้นาย A ทำ เพราะจบมาทางนี้ เราก็แจ้งว่าทำให้ได้เท่านี้ กำลังคอมพิวเตอร์ไม่พอ (ใช้คอมพิวเตอร์ตัวเองทำงาน) จนบางทีตัดรำคาญ ขอให้น้องชายของเราทำให้ ซึ่งทำให้ฟรี บางทีมีงานตัดต่อวีดีโอ ใส่ซับ ป้าย บอร์ด ทำรูปเล่มหนังสือ ทำงานศิลปะเเบบเหมือนปิดทองอะไรประเภทนี้ ซึ่งเราไม่ได้เรียนมาทางนี้ บางงานก็ก้มหน้าก้มตาทำไป บางอันไม่ไหวเพราะมันเฉพาะทางเกินก็ไปคุย ก็โกรธเราอีก แต่ไม่ว่าตรงๆนะ จะเงียบ งอน หรือชั้นไม่สน ไม่คุย เรื่องของเธอ
เวลาลูกน้องพักก็จะ "อีกมือหนึ่งว่างไม่ใช่เหรอ กวาดถูไปด้วยสิ" เคยไปคุยกับพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง แกก็ทำไป พูดไป แล้วโทรศัพท์แกเข้า เราก็ขอตัว ซักพักไลน์เด้งขึ้นมาเป็นรูปพี่คนนั้น แล้วบอกหัวหน้าธุรการประมาณว่า แจกดาวดำนะครับ เอาแต่เล่นมือถือไม่ยอมทำงาน คืออะไร พอไปบอกแกว่าตอนนั้นเราอยู่ด้วย หัวหน้าก็ "พี่ไม่รู้ พี่เห็นแบบนั้น" สรุปพี่คนนั้นโดนแจกดาว หักเงินเดือน
และเวลาเราทำอะไรแล้วแกไม่โอเคก็ควรมาว่ามาบอกกับเรา จะได้ทราบ ได้แก้ไข ได้รู้แนวทาง (ที่ชอบ) ของหัวหน้า แต่นี่คือ ไปด่าเราให้ลูกน้องฟัง ครั้ังหนึ่งมีสายส่งไลน์มาบอก เลยขับรถตามไปที่หน้างาน ก็ไปถามแกเลยว่ามีอะไรเหรอคะ ไม่ดี ต้องแก้ตรงไหนก็บอกดิฉันตรงๆสิคะ ไม่ใช่มาด่าให้ลูกน้อง (ที่รับคำสั่งเราในงานนี้) อีกทีฟัง หัวหน้าก็เงอะๆงะๆ บอกอ้อ เปล่า พี่แค่... ... อย่างงี้ ๆ คือเราไม่ได้สะใจเลยนะที่แกมาสั่นมากลัว (ว่าเรามาได้ไง) แต่ควรจะบอก จะชี้แจงกันไหม โทรตามเราว่า "เออ มานี่หน่อย พี่จะให้แก้ตรงนี้ เพราะมันแย่แบบนี้" แล้วหัวหน้าก็อยากให้อยู่เย็น อยากให้มาทำงานเสาร์ - อาทิตย์ แต่เราบอกแกไปว่า หัวหน้าจะใช้ให้ทำงานอะไรก็ได้ ให้เสร็จภายในวันนี้ได้ แต่ผมจะไม่อยู่เย็น หรือมาที่ทำงานวันหยุด จะเอากลับไปทำที่บ้านพัก (เสร็จ - ทัน - ถูก - ส่ง ทุกครั้ง)
เคยไม่สบาย หยุดไป วันต่อมาเจอหน้าเราถามว่า เป็นอะไร ไม่สบาย เป็นเอสด์เหรอ (เราเป็นสะเก็ดเงิน บางช่วงผืนมันจะขึ้นชัด แต่ไม่เกี่ยวกับที่หยุดไป) คือ?!?!
ลองพูดแบบเมื่อกี้ อีกทีสิคะ
โครงการ งาน คืองานนี้เราเป็นประมาณที่ปรึกษาน้อง B ผลงานเป็นของน้อง เราก็วางแผน แล้วหัวหน้าจะชอบมา ทำงั้นสิ ทำงี้สิ มานั่งเฝ้า เปลี่ยน เปลี่ยน เปลี่ยน แล้วก็เปลี่ยน จนเราบอก ไม่ทำแล้วค่ะ เชิญไปอยู่ด้วยกันเลยนะคะ และเป็นแบบนี้เยอะมา โอเคอยากให้งานออกมาดีอันนี้รับได้ แต่มาจี้ จิก ทุกลมหายใจเข้าออกก็ไม่ไหว
มาถึงเหตุการณ์ล่าสุด ที่เป็นเหตุให้มาขอคำปรึกษา คือ หัวหน้าที่เคารพท่านนี้ เทเราจากงานทุกอย่าง ไม่สั่ง ไม่ใช้ ไม่.... เราก็ ได้! ผมมีงานค้างคาอยู่ และสามารถหางานตัวอื่นทำโดยที่คุณไม่สั่งได้ คืองานที่คาๆค้างๆอยู่ยังคุยกัน (เฉพาะที่จำเป็นจริงๆ) ก็อยู่แบบต่างคนต่างอยู่ไป ก็มีงานตัวหนึ่งคุยกันในไลน์กลุ่มที่ทำงาน แล้วนาย A ก็มาด่า คือไม่เอ่ยชื่อ แต่ทุกคนรู้ว่าเราป่วย ต้องกินยาโรคซึมเศร้า บางทีก็ร้องไห้ เราก็คุยงานกับหัวหน้าแบบปกติ แล้วนาย A ก็พิมพ์ต่อมาว่าประมาณว่า (ภาษาพ่อขุน)
"อย่าไปเอาใจคนพวกนี้xxxมากครับ..ไม่สร้างความทรงจำอะไรเลย..เอาความรู้สึกตัวเองมาผูกไว้กับส่วนรวม..xxxป่วยxxx xxxก็ลาออกไป..มาทำxxxอะไรเพื่อให้คนอื่นเค้ามานั่งลองรับอารมณ์....ว่างๆแวะมาหาxxxข้างล่างนี่xxxพอมีเวลสั่งสอนให้xxxรู้จักใช้ชีวิต"
ประมาณนี้ พี่ที่ทำงาน (นางสาว C) วิเคราะห์ว่าน่าจะมาจากเรื่องที่เมื่ออาทิตย์ก่อน ไม่สบายตั้งแต่ 7 โมงเช้า จะขอให้เอารถไปส่งโรงพยาบาล (ไกลมาก แบบต่างจังหวัดที่แทบร้างๆคน) แต่สรุปไม่มีใครมาช่วยเลย โทรไปหาลุงที่เป็นหมอ แกก็วิเคราะห์ทางไกล (ตอนหลังไปหาหมอที่โรงพยาบาล สรุปคือเป็นลำไส้แปรปรวน) แล้วเกิดเหตุแย่งรถกัน แล้วพี่ที่ทำงานด้วยคนนี้ (นางสาว C) ก็คิดว่า เออ เราก็ไม่ได้เหวี่ยงวีนอะไรที่ทำงาน (แต่ร้องไห้ที่บ้าน) และเรื่องที่เราบอกหัวหน้าว่าทำไมไม่ให้นาย A ทำงานป้ายตัวนี้ล่ะ คือกับนาย A เราไม่ยุ่ง ไม่คุย ไม่เสวนามาตั้งแต่แรก พยายามหลบตลอด แล้วคือ???
ส่วนตัวเราตอนนี้คือ ขี้เกียจจะมีเรื่อง แต่ก็รู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่สบายใจ ไม่มีแรงใจ หวาดระแวงแบบ... วันดีคืนดีจะทำเป็นปืนลั่นใส่ไหม??? จะบ้าขึ้นมาเขียนด่าเราในไลน์อีกหรือเปล่า? (ถ้ามาฉะกันซึ่งหน้าจะดีกว่านะ เราไม่อยากเป็นฝ่ายเปิดก่อน) ที่คิดตอนนี้คือขอย้าย แต่ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ เพราะที่อื่นไม่ว่างเลย จะทำเรื่องขอย้าย (ซึ่งอาจต้องรอเป็นปี) ตอนนี้ได้แต่ภาวนาขอให้เราถูกย้าย หรือย้ายนาย A ไปก่อน คือถ้าไม่นับเรื่องหัวหน้ากับนาย A เราชอบทำงานที่นี่มาก เรื่องสุขภาพไม่พึงประสงค์ทุกคนรู้ แต่ก็พยายามก็ปฏิบัติกับเราเหมือนคนปกติทั่วไป (มีระแวงบ้าง) มีบอก ว่า เตือนเราตรงๆเลย (แต่หลังจากเจอ 2 คนนี้มา ก็กลับไปแย่ลงอีก สุขภาพกาย สุขภาพจิตเลวลงเยอะ ไม่อยากเป็นแบบนี้หลังจากที่ดีจนแทบปกติ)
ในสภาวการณ์แบบนี้ก็ต้องอดทน แต่เราควรรับมือกับสองคนนี้อย่างไรดี? ถึงจะอยู่ตลอดรอดฝั่งจนถึงย้าย (หรือเขาย้ายไปก่อน) ดีคะ ควรทำอย่างไร หรือเผชิญหน้าอย่างไร เอาตัวรอดยังไงดี บอกตรงๆกลัวแบบพวกมาอุ้ม หรือมาด่าๆๆๆหน้าบ้านพักยามวิกาล (เคยด่าใครไม่รู้ในที่ทำงาน แถมเมาด้วยมาแล้ว เราไม่อยู่มีคนมาเล่าให้ฟังทีหลัง)
เราก็ไม่ใช่คนดี เรานิสัยแย่ค่ะ เหวี่ยง วีน สติแตก ก็พยายามควบคุม ซึ่งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ต้องขอโทษจริงๆค่ะ
ขออภัยที่เขียนเยอะมาก ขอรบกวนด้วยนะคะ และขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านหรือมาตอบนะคะ
ขอคำปรึกษา ควรจัดการอย่างไรดี? กับหัวหน้าสองมาตราฐานกับคนร่วมงาน ??? (กลัวเลือดตกยางออกค่ะ)
1. คนที่ทำงานด้วยกัน ทำงานด้านศิลปะ ประมาณฝ่ายศิลป์ ขอเรียกว่านาย A มาทำงานด้วยประมาณ 1 ปี ชอบดื่มเหล้า เคยผ่านไปเห็นพาลูกน้องบางคนดื่มตั้งแต่บ่ายสองโมง บางทีประชุมรวมคนในที่ทำงานก็เมา แล้วเสียงดัง ด่าๆๆ นาย A ต้องจ่ายค่าผ่อนบ้านเกือบเท่าเงินเดือน เลยมักจะมาเซ็นต์ชื่อทำงานในวันหยุด (แล้วหายไปไหนไม่รู้) มาเบิกค่าเดินทาง - ค่าแรงเวลาออกนอกสถานที่ เอารถของที่ทำงานไปใช้แล้วหายไปทั้งวัน (มีคนขับรถ) ทำให้รถไม่พอใช้ รวมทั้งเอามอเตอร์ไซต์ของที่ทำงานยึดไปใช้ แล้วมาข่มน้องการเงินว่าทำไมเงินไม่เข้าๆๆๆ วันดีคืนดีเอาปืนมายิงขึ้นฟ้าซะงั้นตอนตีสองตีสาม นาย A จะมีกลุ่มลูกน้อง (ที่คอยเลี้ยงและเล่นการพนัน) ด้วย
ทีนี้ถ้าใครเห็นนาย A ทำอะไรตามที่กล่าวข้างต้น ก็จะทำตัวแย่ๆใส่ โดยเฉพาะกับผู้หญิง จะทำประมาณว่าข่ม พูดแบบตะคอกๆ เรียกมาคุยในดงลูกน้อง ด่าในไลน์กลุ่มแบบนึกจะด่าจะทำอะไรก็ทำ (เข้าข่ายอันธพาล)
2. หัวหน้า เป็นหัวหน้าคนที่ 5 ตั้งแต่เราทำงานมา อยู่มา 6 ปีแล้ว แกพึ่งมาอยู่ปีเดียว จะประมาณรู้เรื่องทุกอย่างที่นาย A ทำ แต่...ไม่แก้ไขอะไรซักอย่าง ในทางตรงข้าม หัวหน้างานกลับชอบข่มลูกน้องที่ตนสามารถข่มหรือว่าได้ ประโยคที่ชอบพูดก็คือ "ผมเป็นหัวหน้า ผมจะสั่งให้ใครทำอะไรก็ได้" ต้องขออภัยด้วยนะคะที่ต้องพาดพิง ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนี้ คือ แกชอบใช้งานน้องผู้ชายคนหนึ่งทั้งที่เราตำแหน่งสูงกว่า B B B B B ตลอดเวลา (ซึ่งน้องก็เครียด อดหลับอดนอน) บางงานคือ เราต้องควรรู้ แต่ไม่เลย ใช้น้อง เวลาโดนเจ้านายที่ใหญ่กว่าถามเราตอบไม่ได้ เรื่องนี้ตอนหลังก็บอกแกว่าเรื่องที่ควรให้ทราบทุกคนก็ควรบอกให้หมด (เหมือนแกล้ง) สุดท้าย... เหมือนเดิม จนเราต้องบอกเจ้านายที่ใหญ่กว่าว่า ไม่ทราบค่ะ หัวหน้าไม่บอก กรุณาไปถามหัวหน้าเองนะคะ ตอบด้วยน้ำเสียงแบบให้ผู้ใหญ่รู้ว่ามันมีบางอย่างนะ ซึ่งส่วนใหญ่เข้าใจ แต่คงไม่อยากมีประเด็นอะไร
ชอบใช้งานที่ไม่ใช่ความรู้ ตำแหน่ง หรือวิชาชีพ คือบางอย่างทำให้ได้ แต่บางอย่างเราไม่ชำนาญ (ไม่รู้ก็ถาม google ตามแต่ที่จะสามารถทำได้) เช่นทำพวกงานกราฟฟิกแบบอลังการตามที่หัวหน้าต้องการ ซึ่ง! ควรจะไปให้นาย A ทำ เพราะจบมาทางนี้ เราก็แจ้งว่าทำให้ได้เท่านี้ กำลังคอมพิวเตอร์ไม่พอ (ใช้คอมพิวเตอร์ตัวเองทำงาน) จนบางทีตัดรำคาญ ขอให้น้องชายของเราทำให้ ซึ่งทำให้ฟรี บางทีมีงานตัดต่อวีดีโอ ใส่ซับ ป้าย บอร์ด ทำรูปเล่มหนังสือ ทำงานศิลปะเเบบเหมือนปิดทองอะไรประเภทนี้ ซึ่งเราไม่ได้เรียนมาทางนี้ บางงานก็ก้มหน้าก้มตาทำไป บางอันไม่ไหวเพราะมันเฉพาะทางเกินก็ไปคุย ก็โกรธเราอีก แต่ไม่ว่าตรงๆนะ จะเงียบ งอน หรือชั้นไม่สน ไม่คุย เรื่องของเธอ
เวลาลูกน้องพักก็จะ "อีกมือหนึ่งว่างไม่ใช่เหรอ กวาดถูไปด้วยสิ" เคยไปคุยกับพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง แกก็ทำไป พูดไป แล้วโทรศัพท์แกเข้า เราก็ขอตัว ซักพักไลน์เด้งขึ้นมาเป็นรูปพี่คนนั้น แล้วบอกหัวหน้าธุรการประมาณว่า แจกดาวดำนะครับ เอาแต่เล่นมือถือไม่ยอมทำงาน คืออะไร พอไปบอกแกว่าตอนนั้นเราอยู่ด้วย หัวหน้าก็ "พี่ไม่รู้ พี่เห็นแบบนั้น" สรุปพี่คนนั้นโดนแจกดาว หักเงินเดือน
และเวลาเราทำอะไรแล้วแกไม่โอเคก็ควรมาว่ามาบอกกับเรา จะได้ทราบ ได้แก้ไข ได้รู้แนวทาง (ที่ชอบ) ของหัวหน้า แต่นี่คือ ไปด่าเราให้ลูกน้องฟัง ครั้ังหนึ่งมีสายส่งไลน์มาบอก เลยขับรถตามไปที่หน้างาน ก็ไปถามแกเลยว่ามีอะไรเหรอคะ ไม่ดี ต้องแก้ตรงไหนก็บอกดิฉันตรงๆสิคะ ไม่ใช่มาด่าให้ลูกน้อง (ที่รับคำสั่งเราในงานนี้) อีกทีฟัง หัวหน้าก็เงอะๆงะๆ บอกอ้อ เปล่า พี่แค่... ... อย่างงี้ ๆ คือเราไม่ได้สะใจเลยนะที่แกมาสั่นมากลัว (ว่าเรามาได้ไง) แต่ควรจะบอก จะชี้แจงกันไหม โทรตามเราว่า "เออ มานี่หน่อย พี่จะให้แก้ตรงนี้ เพราะมันแย่แบบนี้" แล้วหัวหน้าก็อยากให้อยู่เย็น อยากให้มาทำงานเสาร์ - อาทิตย์ แต่เราบอกแกไปว่า หัวหน้าจะใช้ให้ทำงานอะไรก็ได้ ให้เสร็จภายในวันนี้ได้ แต่ผมจะไม่อยู่เย็น หรือมาที่ทำงานวันหยุด จะเอากลับไปทำที่บ้านพัก (เสร็จ - ทัน - ถูก - ส่ง ทุกครั้ง)
เคยไม่สบาย หยุดไป วันต่อมาเจอหน้าเราถามว่า เป็นอะไร ไม่สบาย เป็นเอสด์เหรอ (เราเป็นสะเก็ดเงิน บางช่วงผืนมันจะขึ้นชัด แต่ไม่เกี่ยวกับที่หยุดไป) คือ?!?! ลองพูดแบบเมื่อกี้ อีกทีสิคะ
โครงการ งาน คืองานนี้เราเป็นประมาณที่ปรึกษาน้อง B ผลงานเป็นของน้อง เราก็วางแผน แล้วหัวหน้าจะชอบมา ทำงั้นสิ ทำงี้สิ มานั่งเฝ้า เปลี่ยน เปลี่ยน เปลี่ยน แล้วก็เปลี่ยน จนเราบอก ไม่ทำแล้วค่ะ เชิญไปอยู่ด้วยกันเลยนะคะ และเป็นแบบนี้เยอะมา โอเคอยากให้งานออกมาดีอันนี้รับได้ แต่มาจี้ จิก ทุกลมหายใจเข้าออกก็ไม่ไหว
มาถึงเหตุการณ์ล่าสุด ที่เป็นเหตุให้มาขอคำปรึกษา คือ หัวหน้าที่เคารพท่านนี้ เทเราจากงานทุกอย่าง ไม่สั่ง ไม่ใช้ ไม่.... เราก็ ได้! ผมมีงานค้างคาอยู่ และสามารถหางานตัวอื่นทำโดยที่คุณไม่สั่งได้ คืองานที่คาๆค้างๆอยู่ยังคุยกัน (เฉพาะที่จำเป็นจริงๆ) ก็อยู่แบบต่างคนต่างอยู่ไป ก็มีงานตัวหนึ่งคุยกันในไลน์กลุ่มที่ทำงาน แล้วนาย A ก็มาด่า คือไม่เอ่ยชื่อ แต่ทุกคนรู้ว่าเราป่วย ต้องกินยาโรคซึมเศร้า บางทีก็ร้องไห้ เราก็คุยงานกับหัวหน้าแบบปกติ แล้วนาย A ก็พิมพ์ต่อมาว่าประมาณว่า (ภาษาพ่อขุน)
"อย่าไปเอาใจคนพวกนี้xxxมากครับ..ไม่สร้างความทรงจำอะไรเลย..เอาความรู้สึกตัวเองมาผูกไว้กับส่วนรวม..xxxป่วยxxx xxxก็ลาออกไป..มาทำxxxอะไรเพื่อให้คนอื่นเค้ามานั่งลองรับอารมณ์....ว่างๆแวะมาหาxxxข้างล่างนี่xxxพอมีเวลสั่งสอนให้xxxรู้จักใช้ชีวิต"
ประมาณนี้ พี่ที่ทำงาน (นางสาว C) วิเคราะห์ว่าน่าจะมาจากเรื่องที่เมื่ออาทิตย์ก่อน ไม่สบายตั้งแต่ 7 โมงเช้า จะขอให้เอารถไปส่งโรงพยาบาล (ไกลมาก แบบต่างจังหวัดที่แทบร้างๆคน) แต่สรุปไม่มีใครมาช่วยเลย โทรไปหาลุงที่เป็นหมอ แกก็วิเคราะห์ทางไกล (ตอนหลังไปหาหมอที่โรงพยาบาล สรุปคือเป็นลำไส้แปรปรวน) แล้วเกิดเหตุแย่งรถกัน แล้วพี่ที่ทำงานด้วยคนนี้ (นางสาว C) ก็คิดว่า เออ เราก็ไม่ได้เหวี่ยงวีนอะไรที่ทำงาน (แต่ร้องไห้ที่บ้าน) และเรื่องที่เราบอกหัวหน้าว่าทำไมไม่ให้นาย A ทำงานป้ายตัวนี้ล่ะ คือกับนาย A เราไม่ยุ่ง ไม่คุย ไม่เสวนามาตั้งแต่แรก พยายามหลบตลอด แล้วคือ???
ส่วนตัวเราตอนนี้คือ ขี้เกียจจะมีเรื่อง แต่ก็รู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่สบายใจ ไม่มีแรงใจ หวาดระแวงแบบ... วันดีคืนดีจะทำเป็นปืนลั่นใส่ไหม??? จะบ้าขึ้นมาเขียนด่าเราในไลน์อีกหรือเปล่า? (ถ้ามาฉะกันซึ่งหน้าจะดีกว่านะ เราไม่อยากเป็นฝ่ายเปิดก่อน) ที่คิดตอนนี้คือขอย้าย แต่ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ เพราะที่อื่นไม่ว่างเลย จะทำเรื่องขอย้าย (ซึ่งอาจต้องรอเป็นปี) ตอนนี้ได้แต่ภาวนาขอให้เราถูกย้าย หรือย้ายนาย A ไปก่อน คือถ้าไม่นับเรื่องหัวหน้ากับนาย A เราชอบทำงานที่นี่มาก เรื่องสุขภาพไม่พึงประสงค์ทุกคนรู้ แต่ก็พยายามก็ปฏิบัติกับเราเหมือนคนปกติทั่วไป (มีระแวงบ้าง) มีบอก ว่า เตือนเราตรงๆเลย (แต่หลังจากเจอ 2 คนนี้มา ก็กลับไปแย่ลงอีก สุขภาพกาย สุขภาพจิตเลวลงเยอะ ไม่อยากเป็นแบบนี้หลังจากที่ดีจนแทบปกติ)
ในสภาวการณ์แบบนี้ก็ต้องอดทน แต่เราควรรับมือกับสองคนนี้อย่างไรดี? ถึงจะอยู่ตลอดรอดฝั่งจนถึงย้าย (หรือเขาย้ายไปก่อน) ดีคะ ควรทำอย่างไร หรือเผชิญหน้าอย่างไร เอาตัวรอดยังไงดี บอกตรงๆกลัวแบบพวกมาอุ้ม หรือมาด่าๆๆๆหน้าบ้านพักยามวิกาล (เคยด่าใครไม่รู้ในที่ทำงาน แถมเมาด้วยมาแล้ว เราไม่อยู่มีคนมาเล่าให้ฟังทีหลัง)
เราก็ไม่ใช่คนดี เรานิสัยแย่ค่ะ เหวี่ยง วีน สติแตก ก็พยายามควบคุม ซึ่งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ต้องขอโทษจริงๆค่ะ
ขออภัยที่เขียนเยอะมาก ขอรบกวนด้วยนะคะ และขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านหรือมาตอบนะคะ