วันนี้เป็นวันดี ฝนที่น่าน โปรยประปราย บางมั่ง หนามั่ง ไม่ตกจริงจัง เสมือนหนึ่งเทวดาโรย ข้าวตอกดอกไม้แต่เช้าจนสาย ๆ

เบื่อหมอดูเลือกข้าง
แม้จะพยายามเอาธงในใจออก
บอกว่าเป็นกลาง
แต่อย่างว่า
ข้างนอกดูสุกใส
ข้างในดันเป็นโพรงซ่ะกวงโบ๋เบ้อเร่อเท่อ
จากค่อยคิดค่อยทำอย่างละเมียดละไม
ตีความตามใจอยาก
กลายเป็นติดขัดช้าอืดอาด
ไปยันหืดขึ้นคอ
เอากะนางสิ
.
.
เจ้าของกระทู้ขอมีอารมณ์ขำขันจนกลิ้ง
.
.
เนื้อแท้ของวันนี้คือพระสยามเทวาแต่เดิม
มีหรือจะทอดทิ้งคนตั้งใจทำงาน
.
.
คนกับจิตภายใน
ใช่ว่าจะเป็นหนึ่งเดียวกัน
หน้าที่คือหน้าที่
มีใครหนีพ้นได้
จะบน
จะล่าง
ไม่เห็นแตกต่างกัน
.
.
เวลาเมื่อทอดมาถึงกาลสมบูรณ์ของมัน
จะมีใครขวางทางได้
ตามด้วย
อาศัยห้าดาวผูกพันธุ์
ตั้งดวงเมืองใหม่เสร็จได้ก็ตั้งนานนม
ยังมีคนมาคร่ำครึตามรอยเก่าอีก
น่าเบื่อค่ะ