สวัสดีค่ะ เราเป็น รด ปี1 หมาดๆแบบหมาดมากๆ มีเรื่องเล่าในวันคัด รด ค่ะ ย้อนความไป1เดือนก่อนคัด รด เราซ้อมหนักมากเลยค่ะทั้งวิ่ง ทั้งลุกนั่งต่างๆ แต่วิ่งนี่คือทำเวลาไม่ค่อยดีเท่าไหร่พอเปิดเรียนครูก็แจ้งรายละเอียดต่างๆแล้วบอกว่าผญเค้าเอาแค่6คน ตอนนั้นคือทำใจแล้ว เพราะผญ.ที่สมัครน่ะ 30 คนแต่โควต้าคือ6คน🙀พระเจ้า!! แต่อย่างน้อยก็ถือว่าออกกำลังกายไปท้อมากจ้าาา
พอถึงวัดคัดช่วงเช้าเค้าก็ดูเอกสารนั่นนี่เพราะ รร เราคัดสุดท้าย เที่ยงครูฝึกก็ให้ไปกินข้าว กินยังไม่อิ่มคือเรียกรวมตอนนั้นคือวิ่งสุดชีวิต หลังจากที่ความหวังที่จะติดมีแค่ 5% ก็ต้องเหลือ0.01% เพราะตอนวิ่งไปรวมดันตกหลุมขาพลิก!?(คือหลุมนั่นมันเกิดจากที่ รร ปลูกต้นทานตะวันแล้วพอหมดอายุไขก็ถอนออกไปโดยไม่กลบหลุม โป๊ะกับที่ภารโรงมาดายหญ้าทับทำให้เป็นกับดักดีๆนี่เอง55) หลังจากขาพลิกก็คือสั่นเลย แบบ...///ไอ้ เดินออกไปดีมั้ยวะ อยากกลับบ้าน ในใจตอนนั้นคือร้องไห้แล้ว มันเจ็บมากถามพี่ปี2ก็บอกไม่มียานวดสักคน แต่ก็..มาถึงขนาดนี้แล้วเลยตัดสินใจคัดต่อ แต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่เราเดินท่าปกติได้ถึงจะต้องซ่อนความเจ็บปวดไว้ก็เถอะ 2 ด่านแรกได้เต็ม พอถึงด่านวิ่งเท่านั้น ในใจคือจะยอมแพ้ไม่ได้นะ เลยวิ่งสุดท้ายตามคาดทำเวลาเกินแต่ก็ไม่รู้ว่าเกินเท่าไหร่เพร่ะตอนเข้าเส้นชัยสติคือเบลอทั้งเจ็บเท้าทั้งเหนื่อย พอตอนเข้าไปฟังผลก็คือก้มหน้าเลย เจ็บเท้า อยากกลับบ้าน แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เราถูกประกาศชื่อคนแรกในรายชื่อ รด หญิง???? ตอนนั้นคือ ห้ะ!?? กูหรอ?

ไม่ได้ดีใจเลย แต่งงมากกว่า งงมาก งงที่สุด ติดได้ไงวะ ไอ ติด รด ติดเฉย
555555555555