บรท. เป็นเหตุ สังเกตุได้

สวัสดีคับ ผมมีเรื่องอยากจะสอบถามและปรึกษาคับ คือขอท้าวความก่อนนะคับ ตอนนี้ ผมทำงานอยู่ที่ สนามบิน ท่าBKK เป็นพนักงานของ บริษัทลูกการท่าท่าคับ (บรท.) ซึ่งเมื่อก่อน เป็น พนักงาน ของ ASM ในเครือของ บ.ล็อกเล่ เเต่เมื่อวันที่1 พค 2563 ทางบริษัทASNM ได้หมดสัญญากับการท่า (รึป่าว) แล้วโดยย้าย พนักงานหลายพันคน ให้มาเป็น บ.รักษาความปลอดภัย ท่าอากาศยานไทย (บรท.) และช่วงที่โอนย้ายอะ มันอยู่ในช่วงโควิด-19พอดี ซึ่งแน่นอนคับเรื่องรายได้ และ วัน เวลา ที่ทำงาน ต้องเปลี่ยนไปตาม นโยบายของ บริษัท และสถานการ แต่มันเปลี่ยนไปมากไปมั้ย จากที่เคยได้ (ASM) 15000-22000 อันนี้ ทั้งค่าเเรง ปกติ +โอที+สวัสดิการต่างไปนานๆแล้ว ก็จะอยู่ในระดับนี้กันเเทบจะทุกคน เเต่ตั้งเเต่ย้ายมาอยู่ บรท. เงินเดือนหายไปครึ่งนึงเลย เงินเดือนเเบ่งจ่ายเป็น2 วิคต่อ1เดือนครับ วันที่15จะได้เงิน 4000บาท และสิ้นเดือนจะได้ อีกในส่วนที่เหลือ ซึ้งบางคนก็ได้ 6500 บ้างละ 7000กว่าๆบ้างละ ไม่พอก็ต้องพอคับ บางเดือนต้องขอเงินจากทางบ้านมาใช้จ่าย ให้ถึงรอบเงินออกถัดไป อย่าได้ถามถึงเรื่องค่าใช้จ่ายรายเดือนเลยคับ ทุกวันนี้ได้บอกทางบ้านคำเดียวเลยว่า รอหมายศาลอย่างเดียว  ไม่รู้ว่า อันไหนจะฟ้องก่อนกันดี เพราะตั้งเเต่ย้ายบริษัทมา ประสบกับ โรคระบาดด้วย แย่ไปตามๆกันเลยครับ เพราะถ้าจะเอาเงินไปส่งบัตร หรือค่างวดต่างๆ คงไม่พอ ลำพังเงินจะกินยังไม่ค่อยจะมีเลย เพราะอย่างที่รู้ๆกันคับ ค่าอาหารในสนามบินเเพงมาก 50-70UP รอบๆสนามบต่อมื้อ ต่อจาน ขนาดห้องอาหารพนักงานก็ราคาก็ไม่ห่างกันมากครับ และรอบๆ 50-60-70 แล้วเเต่เมนู ผมเคยลองถามแม่ค้าในห้องอาหาร พนักงานนะครับ ง่าทำไมค่าข้าวถึงเเพงจัง ทั้งๆเป็นห้องอาหาร พนักงาน เค้าบอกว่า ก็อยากจะขายถูกๆนะลูก แต่ค่าที่มันแพง แพงกว่าข้างนอก 2-3เท่า แต่ก็ต้องขาย เพราะในนี้มันขายได้ 24 ชม ข้างนอกมันขายได้เเค่กลางวัน ถ้าอยากจะกินถูกๆนะต้องทำมากินเอง ใช่คับ ต้องทำมากินเอง แล้วจะไปกอนตรงไหนละป้า ในห้องอาหาร ก็ห้ามเอาอาหารจากข้างนอกมากิน จุดชมเครื่องบิน ก็ห้ามไปกิน ถ้า ตระเวรไปเจอ ก็โดนยึดบัตร พนักงาน เอาทำงานไม่ได้อีก จะให้ไปกินที่นั่งรอขึ้นเคร่องก้ได้นะ แต่สายตาคนที่มองมา แต่มันก็มีคนกินนะป้า รีบกินรีบเก็บ มีอยู่ที่เดียวอะ ค่อเดินออกไป ข้างนอก ไปกิน ข้างริมฟุตบาท เเต่ยุงก็เยอะ รีบกินรีบเก็บ ทุกอย่างรีบไปหมด ป้าบอกว่า เห้อ น่าเห็นใจพวกเอ็งเนอะ นี่ยังไม่รวมเนื้องานที่ทำแทบตาย ยืนทั้งวัน แต่ไม่มีความก้าวหน้า เงินเดือนก็น้อย และสวัสดิการที่ไมีตรงปก(บรท.)  ผมเลยอยากถามว่า ในเมื่อเป็นแบบนี้ พนักงานอย่างพวกผมต้องทำไงคับ อดทนต่อ เพื่อรอให้โรคระบาดหายไป หรือ จะลาออกเลยดี เเต่พวกผมก็ต้องกินต้องใช้ทุกวัน (ทุกวันนี้ต้มมาม่ากับข้าวผสมกันแทบจะทุกมื้อ ) ไปสมัครงานตรงไหน ก็ยังเงียบอยู่ คาดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เดือนหน้า จะลาออกกันหมด และทีนี้ งานช้างเลยนะครับ เพราะเจ้าหน้าที่การท่าโดยตรง เค้าไม่สามารถยืนได้ทั้งวัน รับอารมณ์ผู้โดยสาร ไหนจะยกของหนักๆ ได้ทั้งวันได้หรอก เพราะทุกวันนี้ พวกผมทำหมด ส่วนการท่า นั่งจับผิด เล่นเเต่โทรศัพท์ เม้ามอย บางคนก็เดินขายของให้พวกผมกิน (เช่น สาหร่ายที่ข้างนอกขายอันละบาท เค้าก็มาขาย ถุงละ 20 มีประมาณ 10กว่าชิ้น เเต่ไม่น่าเกิน18ชิ้น ) หรือ ข้าว ขนม ที่ข้างนอกขายไม่แพงมากอะ แต่พอของเหล่านี้เข้าไปอยู่ในสนามบินเเล้ว ราคาจะคูณสองทันที ส่วนเรื่องรสชาติ ไม่ต้องพูดถึงครับ สุนักไม่รับประทาน แต่ก็ต้องซื้อ เพราะ เค้าเป็นหัวหน้างาน (ที่นี่เค้าเรียกว่า ภาษีสนามบิน) ถ้าไม่ซื้อ ละก็ จะโดนมองด้วยสายตาที่เหยียดบ้างล่ะ โดนด่าบ้างล่ะ ส่วนคนไหน ที่สนิทๆกันหน่อย ก็ไปกอดคอเลย ทั้งๆที่ยืนปฏิบัติหน้าที่อยู่ ถ้าบ้างคนแอบทัน ก็แล้วไป ถ้าแอบไม่ทัน ก็ต้องโดนด่า ตะโกนชื่อ หนักสุด โดนดึงผม ให้ไปซื้อ พวกเราก็ต้องจะใจซื้อ เพราะ ถ้าไม่ซื้อ วันดีคืนดี ได้ไปอยู่จุดเดียวกับการท่าคนนั้น เวลาจะไปไหนมาไหน หรือ เกิดเคสอะไรหนักๆ เค้าก็จะไม่ช่วยเรา เพราะเราไม่ยอมซื้อของเค้าเค้ามันการท่า จะพูดจะจาอะไรก็ดูมีราคาไปหมด เรามัน บรท. ถึงจะโกนไป ก็ไม่มีใครได้ยิน  นี่ยังไม่หมดนะครับ สภาพแวดล้อมที่สวยหรู ดูแพง ทักคนอยากเข้ามาทำ จริงไปแล้ว สลัม ยังมีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่านี้เลย นี่ยังไม่รวมเรื่องชุดพนักงานอีกนะครับ (เพจ บิ๊กเกรียน อินดี้ เลื่อนๆหารูปที่เป็นกระเป๋าอะ) สุดท้ายนี้ผมอยากจะถามเพื่อนหน่ะครับ ในเมื่อ องกรค์ของผมเป็นแบบนี้ ต้องทำอย่างไง แน่นอนคับ คนที่ไม่ยอมไปไหน ก็มี เพราะ อายุเยอะเเล้ว วุฒิก็น้อย หรือไม่อยากไปเริ่มที่ใหม่ก็มี เเต่สำหรับคนที่ มีวุฒิจบสูงๆ ก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปนะ เเต่ลองไปแล้ว เเต่ยังไม่มีที่ไหนเรียกเข้าทำคำครับ ตัวผมเองก็สมัครไปเยอะเหมือนกัน เพราะในใจคิดไว้อยู่แล้วอะ ขนาดที่นี่กดดันขนาดนี้ยังทันกันมาได้เลย ถ้าจะออกไปข้างนอก เเล้ว โดนกดดันอีก เเต่คุณภาพชีวิต ดีขึ้น มีส่งให้ที่บ้าน มีเที่ยว มีเก็บ มีใช้ในทุกเดือนไป ผมก็ยอม เพื่อตัวเอง เเละคนที่บ้าน