มันก็เป็นช่วงเวลาที่ผ่านมาซักพักแล้วที่เรื่องนี้ได้ถูกตีพิมพ์ลงนิตยสาร Shonen Jump
โดยในวันที่ผมตั้งกระทู้ก็เป็นเวลาก่อนที่เราจะได้อ่านตอนที่ 10 กันนะฮะ
แล้วทำไมผมถึงมาตั้งก่อนล่ะ ไม่รอหน่อยหรือไง? คือมันอยู่ไม่ได้ครับ เมื่อผมได้อ่านกระทู้จัดอันดับการ์ตูนในจัมป์ล่าสุดฉบับ 33-34
พบว่ามีหลายท่านค่อนข้างให้ความสนใจกับ Time Paradox Ghostwriter เช่นเดียวกันผม
เพราะผมเองก็ชอบเรื่องนี้มากในระดับนึงเลยล่ะ ก่อนที่จะรู้สึกตัวว่า "ทำไมเนื้อเรื่องมันไม่ขยับซะทีฟะ?"
ผมก็เลยถือโอกาสมาให้เหตุผลว่าทำไมผมถึงคิดเช่นนั้น โดยจะเป็นการวิเคราะห์เล็กๆน้อยๆไปพร้อมกันครับผม!!
**หมายเหตุ** เรื่องนี้สามารถอ่านได้อย่างถูกลิขสิทธิ์ตั้งแต่ตอนที่ 1-ปัจจุบันอยู่บนเว็บ Manga plus กันอย่างฟรีๆ เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ
หากใครสนใจก็รีบไปอ่านก่อนที่เค้าจะตัดเป็น 6 ตอนล่าสุดนะครับ (เค้าไม่ได้จ่าย แต่อยากให้อ่านกันเยอะๆ จะได้มีเพื่อนคุยด้วยฮะ55)
Time Paradox Ghostwriter เป็นมังงะบนนิตยสารจัมป์รายสัปดาห์ ได้ตีพิมพ์ครั้งแรกในจัมป์ฉบับที่ 24/2020 (14 พค)
และลง manga+ (17 พค) ตามเวลาบ้านเรา ปัจจุบันก็มี 9 ตอน
เรื่องนี้ถูกเขียนโดยอาจารย์นักเขียน 2 ท่าน คือ
อ.Ichima Kenji เป็นผู้เขียนเรื่อง และ อ.Tsunehiro Date เป็นผู้วาด
//ซึ่งฝั่งนักเขียนเรื่อง มีประวัติด้านมังงะน้อยมากมีเพียงเรื่องเดียวคือ Bokura Q ที่น่าจะแทบไม่ได้ผ่านตาในบ้านเรา
ฉะนั้น TPG จึงเป็นผลงานเดบิวต์เปิดตัวที่ค่อนข้างใหญ่พอตัว
//และฝั่งอ.ที่รับผิดชอบด้านภาพ ซึ่งอาจจะมีการกล่าวถึงเยอะหน่อยในกระทู้นี้ เพราะอ.ท่านนี้มีผลงานร่วมกับจัมป์ค่อนข้างเยอะ
แต่ก็มักไปได้ไม่สวยเท่าไหร่ เท่าที่ผมไปหาข้อมูลมา ตัวอย่างผลงานของอ. Date ก็จะมี
[ภาพ] Tokyo Wonder Boys การ์ตูนกีฬาฟุตบอลปี2014 ที่ทำสถิติตัดจบเร็วที่สุดไปเลย(10ตอน)
[ภาพ+เรื่อง] Cross Account การ์ตูน Rom-com ที่ตีพิมพ์ใน 2017 ที่ก็โดนตัดจบเช่นกัน (ช่วงนั้นน่าจะไปชนกับ We Never Learn)
และ One-Shot เรื่องสั้นมากมายที่ไปทางแนว Rom-com หมดเลย
ซึ่งก็ทำให้ผมรู้สึกไม่แปลกใจว่าทำไมฉากที่วาดนางเอก กับ ฉากผ่อนคลายส่วนใหญ่ ลายเส้นถึงดูน่ารักสดใสจัง
เรียกได้ว่าสู้ชีวิตเหมือนพระเอกในการ์ตูนตัวเองเลยทีเดียว
โดยคอมเมนต์ส่วนใหญ่จากคนอ่านทั้งฝั่งบ้านเรา และ ฝั่งต่างชาติ ก็ลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า
TPG เป็นมังงะที่ภาพสวยมากๆ ชวนให้น่าอ่าน เพราะมังงะที่ลายเส้นสวยละเอียดขนาดนี้เท่าที่ผมนึกออกส่วนใหญ่ก็จะเป็นสายวาดโดยตรง
อย่าง อ.โอบาตะ (Deathnote) อ.ยูซุเกะ (One Punch Man) หรือ อ.Boichi (Dr.stone) นี่ก็เก็บเนี๊ยบ
ซึ่งขอดักไว้ก่อนเลยว่าเดี๋ยวก็ต้องมีคนมาเสนอชื่อ อ.ท่านอื่น ก็..เอาหน่ะ ที่ยกตัวอย่าง 3 ท่านนี้เพราะรายละเอียด Character/BG เค้าเนี๊ยบสุดๆ
หรือ ผมอวยนั่นแหละ หากลืมไอดอลท่านใดก็ขอขอโทษล่วงหน้าเลยฮะ
//สรุปคือ ผมให้เครดิตด้านงานภาพกับ อ.Date ไปเต็มๆเลยทีเดียว เทียบกับเรื่องก่อนหน้า ถือว่าภาพพัฒนามาไกลมากๆ ทั้งที่เรื่องก่อนๆ
ก็มีคนชมเยอะแล้วนะ น่าจะมาจากใช้สกรีนโทนดิจิตอลน้ำหนักเทามาลงภาพด้วย ทำให้งานภาพเทพขึ้นไปอีก
ถ้าจะพูดว่างานภาพของอ.Date ดึงดูดให้ผู้อ่านอยากเข้ามาอ่านเรื่องนี้ได้ก็คงไม่ใช่คำพูดที่อวยเกินจริงไปเลย
ทีนี้มาลงลึกเนื้อเรื่อง
เปิดฉากแรกด้วยการช่วยเด็กหยิบลูกโป่ง ซึ่งเป็นการพรีเซนต์ตัวเอกว่า"พี่เค้าเป็นคนดีนะ"สั้นๆ กระชับดี ก่อนที่จะเป็นฉากที่เริ่มสาธยายระบบมังงะจัมป์
ซึ่งอ่านไปครั้งแรกผมก็ไม่ได้เอะใจเท่าไหร่ จนกระทั่งมาอ่านวนอีกรอบ ทำให้เรานึกคิดว่าคนที่ไม่ได้รู้ระบบนักเขียนของจัมป์มาก่อนเค้าจะอินกันเหรอ?
แถมเปิดด้วย Text ที่ละเอียดขนาดนั้น อย่างตัวผมเองก็เคยอ่าน Bakuman มาก่อน เลยไม่ได้สะกิดใจอะไร เพราะอย่าง Bakuman กว่าจะแนะนำระบบนี้
ให้ผู้อ่านอินตามมันยาวเป็นเล่มเลยนา อะ! ไม่เป็นไรคงให้เป็นเกร็ดความรู้ตามๆไปนั้นแหละ
ซึ่งฉากกดดันหลายๆฉากก็ถูกกดดันมากๆ จนตัวเอกท้อ และก็ได้พบเจ้าไมโครเวฟเจ้าปัญหานี่ล่ะ หลังจากนั้นพระเอกก็เขียนได้ มีคนยอมรับ มีความสุข
จบตอน1 หลังจากนั้นก็จะมีนางเอกเข้ามาในเรื่อง
// ที่น่าแปลกคือ.... จุดหมายของตัวเอกในอนาคตคืออะไร? นี่คือความรู้สึกของผมหลังอ่านตอน1จบ
ตอนต่อไปหลังจากนั้น....
พระเอกก็รู้ความจริง จึงมีการตั้งสมมุตฐานเรื่องโลกคู่ขนาน การย้อนเวลาอะไรทำนองนั้น โอเค..มันค่อยกลายเป็นไซไฟตามชื่อเรื่องขึ้นมาบ้าง
แต่..เอ๊ะ! พี่เป็นนักเขียนไม่ใช่เรอะ? สรุปวิเคราะห์เวลาเป็นตุเป็นตะเลยเห้ย เอ้า? ผมก็งงๆแต่ก็เอ้อ นับว่าพระเอกมันนับเวลาเก่งก็ได้มั้ง
แล้วหลังจากนั้นไปเรื่อยๆ
ปรากฎว่า ทั้งเรื่องแทบจะลืมเรื่องไมโครเวฟไปเลย!? ทั้งๆที่เรื่องมันเปิดมาแนวไซไฟลี้ลับ แต่ทั้งเรื่องมันกลายเป็นแนวให้ความรู้ด้านการเขียน
การ์ตูนแทนซะงั้นอ่ะ ทั้งเรื่องงานผู้ช่วยเอย การแก้งานภาพโดยผู้ช่วยเอย หรือแม้แต่ระบบวันเวลาการส่งเดดไลน์ นี่เห้ย!!เอาจริงดิ่!
ละ..แล้วไมโครเวฟพี่อ่ะ คือ ช่วงนั้นมันไม่มีการโปรยปริศนาของไมโครเวฟเลยนะ มีแค่เรื่องระบบนักเขียนล้วนๆ
จนถึงตอนที่ 7 นู่นน่ะกว่าจะมาเผยปริศนาใหม่ ซึ่งใช้ชื่อตอนว่า "Time Paradox Ghostwriter"
ถ้างั้นก็แสดงว่า 6 ตอนก่อนหน้านี้นี่คือปูเรื่ององก์ 1 เหรอน่ะ? หรือก็คือตัวเอกพึ่งจะได้รับเควสนั่นเอง
เท่าที่อ่านมาก็เริ่มคิดว่าอื่ม...พระเอกมันงี่เง่าจังฟะ คือต่อให้เป็นคนที่ขยันหรือไฟแรงขนาดไหนมันก็ดูไม่สมเหตุสมผลเลยที่ทำแบบนั้น
อย่างตอนที่ฉีกงานก่อนส่งนี่ผมค่อนข้าง WTF? เลยนะ เปิดเรื่องมาซะสมจริงแต่มางี่เง่าเป็นเด็กซะงั้นอ่ะ จุดนี้ก็เลยเริ่มไม่ชอบตัวเอกละ
(แต่ก็อ่านต่อ เพราะนางเอกน่ารัก) มันก็เลยทำให้เราไม่อยากเชียร์ต่อซักเท่าไหร่ แถมทุกๆตอนก็บิ้วต์แต่ความ สิ้นหวัง-ท้อแท้-มีความหวัง
สิ้นหวัง-ท้อแท้-มีความหวัง สิ้นหวัง-ท้อแท้-มีความหวัง สลับมันอยู่ทุกๆตอน จนรู้สึกเบื่อไปเลย
ถึงเห็นว่าบ่นเยอะแบบนี้แต่เชื่อเถอะ ผมเชียร์เรื่องนี้มากๆ ไม่อยากให้จบเลย
ขอได้เห็นมุกหักมุมแบบเทพๆหน่อยเถอะ ไหนๆก็ได้อ.ที่วาดงานภาพขนาดนี้มาวาดนะ
แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้จะโดนดราม่า Stein Gate ด้วยเหรือเปล่า? เลยมีผลต่อคะแนนอันดับอย่างรุนแรง ทั้งๆที่ตอนแรกก็น่าสนใจดีออกถึงจะดูยัดๆ
อันนี้เป็นคหสต.ของผมทั้งหมดครับผม ส่วนตัวก็คิดว่าน่าจะยังไม่ฉับใน 10 ตอนหรอกหน่ะ...
จะรออ่านตอนที่ 10 ละกัน ขอพีคๆนะ ไม่งั้นสายแก๊กจะเต็มจัมป์ละโว้ยยยย
ทุกท่านล่ะฮะ มีความคิดเห็นอะไรก็ลองมาแบ่งปันกันได้ครับผม
ยังไงผมก็แค่คนอ่านคนนึงครับเลยอยากรู้ความเห็นของผู้อ่านท่านอื่นว่าคิดเห็นแตกต่างกันยังไงบ้างครับๆ(
(ถ้าตอน10 ออกมาดี จะออกมาวี๊ดอีกกระทู้55)
[สปอยล์แหละ] วิเคราะห์ตื้น Time Paradox Ghostwriter เรื่องนี้จะรอดหรือร่วงกันนะ? พร้อมคหสต.มากมายก่ายกอง
โดยในวันที่ผมตั้งกระทู้ก็เป็นเวลาก่อนที่เราจะได้อ่านตอนที่ 10 กันนะฮะ
แล้วทำไมผมถึงมาตั้งก่อนล่ะ ไม่รอหน่อยหรือไง? คือมันอยู่ไม่ได้ครับ เมื่อผมได้อ่านกระทู้จัดอันดับการ์ตูนในจัมป์ล่าสุดฉบับ 33-34
พบว่ามีหลายท่านค่อนข้างให้ความสนใจกับ Time Paradox Ghostwriter เช่นเดียวกันผม
เพราะผมเองก็ชอบเรื่องนี้มากในระดับนึงเลยล่ะ ก่อนที่จะรู้สึกตัวว่า "ทำไมเนื้อเรื่องมันไม่ขยับซะทีฟะ?"
ผมก็เลยถือโอกาสมาให้เหตุผลว่าทำไมผมถึงคิดเช่นนั้น โดยจะเป็นการวิเคราะห์เล็กๆน้อยๆไปพร้อมกันครับผม!!
**หมายเหตุ** เรื่องนี้สามารถอ่านได้อย่างถูกลิขสิทธิ์ตั้งแต่ตอนที่ 1-ปัจจุบันอยู่บนเว็บ Manga plus กันอย่างฟรีๆ เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ
หากใครสนใจก็รีบไปอ่านก่อนที่เค้าจะตัดเป็น 6 ตอนล่าสุดนะครับ (เค้าไม่ได้จ่าย แต่อยากให้อ่านกันเยอะๆ จะได้มีเพื่อนคุยด้วยฮะ55)
Time Paradox Ghostwriter เป็นมังงะบนนิตยสารจัมป์รายสัปดาห์ ได้ตีพิมพ์ครั้งแรกในจัมป์ฉบับที่ 24/2020 (14 พค)
และลง manga+ (17 พค) ตามเวลาบ้านเรา ปัจจุบันก็มี 9 ตอน
เรื่องนี้ถูกเขียนโดยอาจารย์นักเขียน 2 ท่าน คือ
อ.Ichima Kenji เป็นผู้เขียนเรื่อง และ อ.Tsunehiro Date เป็นผู้วาด
//ซึ่งฝั่งนักเขียนเรื่อง มีประวัติด้านมังงะน้อยมากมีเพียงเรื่องเดียวคือ Bokura Q ที่น่าจะแทบไม่ได้ผ่านตาในบ้านเรา
ฉะนั้น TPG จึงเป็นผลงานเดบิวต์เปิดตัวที่ค่อนข้างใหญ่พอตัว
//และฝั่งอ.ที่รับผิดชอบด้านภาพ ซึ่งอาจจะมีการกล่าวถึงเยอะหน่อยในกระทู้นี้ เพราะอ.ท่านนี้มีผลงานร่วมกับจัมป์ค่อนข้างเยอะ
แต่ก็มักไปได้ไม่สวยเท่าไหร่ เท่าที่ผมไปหาข้อมูลมา ตัวอย่างผลงานของอ. Date ก็จะมี
[ภาพ] Tokyo Wonder Boys การ์ตูนกีฬาฟุตบอลปี2014 ที่ทำสถิติตัดจบเร็วที่สุดไปเลย(10ตอน)
[ภาพ+เรื่อง] Cross Account การ์ตูน Rom-com ที่ตีพิมพ์ใน 2017 ที่ก็โดนตัดจบเช่นกัน (ช่วงนั้นน่าจะไปชนกับ We Never Learn)
และ One-Shot เรื่องสั้นมากมายที่ไปทางแนว Rom-com หมดเลย
ซึ่งก็ทำให้ผมรู้สึกไม่แปลกใจว่าทำไมฉากที่วาดนางเอก กับ ฉากผ่อนคลายส่วนใหญ่ ลายเส้นถึงดูน่ารักสดใสจัง
เรียกได้ว่าสู้ชีวิตเหมือนพระเอกในการ์ตูนตัวเองเลยทีเดียว
โดยคอมเมนต์ส่วนใหญ่จากคนอ่านทั้งฝั่งบ้านเรา และ ฝั่งต่างชาติ ก็ลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า
TPG เป็นมังงะที่ภาพสวยมากๆ ชวนให้น่าอ่าน เพราะมังงะที่ลายเส้นสวยละเอียดขนาดนี้เท่าที่ผมนึกออกส่วนใหญ่ก็จะเป็นสายวาดโดยตรง
อย่าง อ.โอบาตะ (Deathnote) อ.ยูซุเกะ (One Punch Man) หรือ อ.Boichi (Dr.stone) นี่ก็เก็บเนี๊ยบ
ซึ่งขอดักไว้ก่อนเลยว่าเดี๋ยวก็ต้องมีคนมาเสนอชื่อ อ.ท่านอื่น ก็..เอาหน่ะ ที่ยกตัวอย่าง 3 ท่านนี้เพราะรายละเอียด Character/BG เค้าเนี๊ยบสุดๆ
หรือ ผมอวยนั่นแหละ หากลืมไอดอลท่านใดก็ขอขอโทษล่วงหน้าเลยฮะ
//สรุปคือ ผมให้เครดิตด้านงานภาพกับ อ.Date ไปเต็มๆเลยทีเดียว เทียบกับเรื่องก่อนหน้า ถือว่าภาพพัฒนามาไกลมากๆ ทั้งที่เรื่องก่อนๆ
ก็มีคนชมเยอะแล้วนะ น่าจะมาจากใช้สกรีนโทนดิจิตอลน้ำหนักเทามาลงภาพด้วย ทำให้งานภาพเทพขึ้นไปอีก
ถ้าจะพูดว่างานภาพของอ.Date ดึงดูดให้ผู้อ่านอยากเข้ามาอ่านเรื่องนี้ได้ก็คงไม่ใช่คำพูดที่อวยเกินจริงไปเลย
ทีนี้มาลงลึกเนื้อเรื่อง
เปิดฉากแรกด้วยการช่วยเด็กหยิบลูกโป่ง ซึ่งเป็นการพรีเซนต์ตัวเอกว่า"พี่เค้าเป็นคนดีนะ"สั้นๆ กระชับดี ก่อนที่จะเป็นฉากที่เริ่มสาธยายระบบมังงะจัมป์
ซึ่งอ่านไปครั้งแรกผมก็ไม่ได้เอะใจเท่าไหร่ จนกระทั่งมาอ่านวนอีกรอบ ทำให้เรานึกคิดว่าคนที่ไม่ได้รู้ระบบนักเขียนของจัมป์มาก่อนเค้าจะอินกันเหรอ?
แถมเปิดด้วย Text ที่ละเอียดขนาดนั้น อย่างตัวผมเองก็เคยอ่าน Bakuman มาก่อน เลยไม่ได้สะกิดใจอะไร เพราะอย่าง Bakuman กว่าจะแนะนำระบบนี้
ให้ผู้อ่านอินตามมันยาวเป็นเล่มเลยนา อะ! ไม่เป็นไรคงให้เป็นเกร็ดความรู้ตามๆไปนั้นแหละ
ซึ่งฉากกดดันหลายๆฉากก็ถูกกดดันมากๆ จนตัวเอกท้อ และก็ได้พบเจ้าไมโครเวฟเจ้าปัญหานี่ล่ะ หลังจากนั้นพระเอกก็เขียนได้ มีคนยอมรับ มีความสุข
จบตอน1 หลังจากนั้นก็จะมีนางเอกเข้ามาในเรื่อง
// ที่น่าแปลกคือ.... จุดหมายของตัวเอกในอนาคตคืออะไร? นี่คือความรู้สึกของผมหลังอ่านตอน1จบ
ตอนต่อไปหลังจากนั้น....
พระเอกก็รู้ความจริง จึงมีการตั้งสมมุตฐานเรื่องโลกคู่ขนาน การย้อนเวลาอะไรทำนองนั้น โอเค..มันค่อยกลายเป็นไซไฟตามชื่อเรื่องขึ้นมาบ้าง
แต่..เอ๊ะ! พี่เป็นนักเขียนไม่ใช่เรอะ? สรุปวิเคราะห์เวลาเป็นตุเป็นตะเลยเห้ย เอ้า? ผมก็งงๆแต่ก็เอ้อ นับว่าพระเอกมันนับเวลาเก่งก็ได้มั้ง
แล้วหลังจากนั้นไปเรื่อยๆ
ปรากฎว่า ทั้งเรื่องแทบจะลืมเรื่องไมโครเวฟไปเลย!? ทั้งๆที่เรื่องมันเปิดมาแนวไซไฟลี้ลับ แต่ทั้งเรื่องมันกลายเป็นแนวให้ความรู้ด้านการเขียน
การ์ตูนแทนซะงั้นอ่ะ ทั้งเรื่องงานผู้ช่วยเอย การแก้งานภาพโดยผู้ช่วยเอย หรือแม้แต่ระบบวันเวลาการส่งเดดไลน์ นี่เห้ย!!เอาจริงดิ่!
ละ..แล้วไมโครเวฟพี่อ่ะ คือ ช่วงนั้นมันไม่มีการโปรยปริศนาของไมโครเวฟเลยนะ มีแค่เรื่องระบบนักเขียนล้วนๆ
จนถึงตอนที่ 7 นู่นน่ะกว่าจะมาเผยปริศนาใหม่ ซึ่งใช้ชื่อตอนว่า "Time Paradox Ghostwriter"
ถ้างั้นก็แสดงว่า 6 ตอนก่อนหน้านี้นี่คือปูเรื่ององก์ 1 เหรอน่ะ? หรือก็คือตัวเอกพึ่งจะได้รับเควสนั่นเอง
เท่าที่อ่านมาก็เริ่มคิดว่าอื่ม...พระเอกมันงี่เง่าจังฟะ คือต่อให้เป็นคนที่ขยันหรือไฟแรงขนาดไหนมันก็ดูไม่สมเหตุสมผลเลยที่ทำแบบนั้น
อย่างตอนที่ฉีกงานก่อนส่งนี่ผมค่อนข้าง WTF? เลยนะ เปิดเรื่องมาซะสมจริงแต่มางี่เง่าเป็นเด็กซะงั้นอ่ะ จุดนี้ก็เลยเริ่มไม่ชอบตัวเอกละ
(แต่ก็อ่านต่อ เพราะนางเอกน่ารัก) มันก็เลยทำให้เราไม่อยากเชียร์ต่อซักเท่าไหร่ แถมทุกๆตอนก็บิ้วต์แต่ความ สิ้นหวัง-ท้อแท้-มีความหวัง
สิ้นหวัง-ท้อแท้-มีความหวัง สิ้นหวัง-ท้อแท้-มีความหวัง สลับมันอยู่ทุกๆตอน จนรู้สึกเบื่อไปเลย
ถึงเห็นว่าบ่นเยอะแบบนี้แต่เชื่อเถอะ ผมเชียร์เรื่องนี้มากๆ ไม่อยากให้จบเลย
ขอได้เห็นมุกหักมุมแบบเทพๆหน่อยเถอะ ไหนๆก็ได้อ.ที่วาดงานภาพขนาดนี้มาวาดนะ
แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้จะโดนดราม่า Stein Gate ด้วยเหรือเปล่า? เลยมีผลต่อคะแนนอันดับอย่างรุนแรง ทั้งๆที่ตอนแรกก็น่าสนใจดีออกถึงจะดูยัดๆ
อันนี้เป็นคหสต.ของผมทั้งหมดครับผม ส่วนตัวก็คิดว่าน่าจะยังไม่ฉับใน 10 ตอนหรอกหน่ะ...
จะรออ่านตอนที่ 10 ละกัน ขอพีคๆนะ ไม่งั้นสายแก๊กจะเต็มจัมป์ละโว้ยยยย
ทุกท่านล่ะฮะ มีความคิดเห็นอะไรก็ลองมาแบ่งปันกันได้ครับผม
ยังไงผมก็แค่คนอ่านคนนึงครับเลยอยากรู้ความเห็นของผู้อ่านท่านอื่นว่าคิดเห็นแตกต่างกันยังไงบ้างครับๆ(
(ถ้าตอน10 ออกมาดี จะออกมาวี๊ดอีกกระทู้55)