โวหารภาพพจน์ "ลิลิตพระลอ"

ขอ ย้ำ ณ ที่นี้ว่า เป็น ความเห็นส่วนตัว ครับ ตั้งแต่ บุราณกาล ผู้ฅนทั่วไป ในสังคมบ้านเรา ใช้ การพูดคุย เป็นหลัก การ ละเล่น ขับร้อง จึงเน้น เสียง จังหวะจะโคน เป็นสำคัญ และ ไม่ได้มี เกณฑ์ ชัด บ่งถึงว่

https://www.youtube.com/watch?v=HtsXPgf830k จากบทกวี ซูมู่เจอ - หวายจิ้ว (苏幕遮·怀旧) ของฟ่านจ้งเยียน (范仲淹) นักปราชญ์และกวีชื่อดังในสมัยราชวงศ์ซ่ง แต่งขึ้นเพื่อสื่อถึงอารมณ์ความเศร้าโศก คิดถึง แ

ซากเอ๋ยซากศพ เช่นชาวบ้านบางระจันขันรำบาญ ไม่เช่นนั้นท่านกวีเช่นศรีปราชญ์ หรือผู้กู้บ้านเมืองเรืองปัญญา อาจเป็นซากนักรบผู้กล้าหาญ กับหมู่ม่านมาประทุษอยุธยา นอนอนาถเล่ห์ใบ้ไร้ภาษา อาจจะมานอนจมถมดินเอย

https://youtu.be/3HYy49R5A5k?si=kS0EmyJcjoL9rErw กลอนบทนี้แต่งขึ้นหลังจากผู้เขียนได้รับชมภาพยนตร์เรื่อง calmi cuori appassionati (love theme ตาม video ที่แปะไว้นะครับ) “ความสงบ” ดุจเพียง

โคลงนิราศสุพรรณ : อายุสมัยและการตีความใหม่ สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ นิพนธ์ถึงนิราศเรื่องนี้ว่า "พระยาธรรมปรีชา (บุญ) บวชอยู่วัดเทพธิดา ...เล่าว่า สุนทรภู่แต่งคำเทียบเรื่องพระไชยสุริยา (ที่พ

...นมัสการองค์ทรงฤทธิ์.......โปรดประสิทธิ์ปัญญา ชาญปรีชาเข้าใจ.................เรียนรู้ในสรรพสิ่ง แม้ยากยิ่งลึกลับ..................สามารถปรับกลับง่าย จึ่งเริ่มร่ายกราบไท้..............อวยเหล่าข้าชยไซ

@ "ความจริง" แสงสว่างให้ .....เห็นหน ปฏิบัติต่อกัน ผล .....สุขสร้าง เป็น "ชีวิตแท้" ดล .....สันติ กิเลส เหตุ อ้างว้าง .....ขจัดได้ดัง"หวัง"