จริงๆแล้ว การถวายปัจจัยกัณฑ์เทศน์ มีมาตั้งแต่เมื่อไรครับ?

ตอนพระพุทธเจ้าเทศน์ไม่น่าจะมี ตอนนั้นมีเงินตราหรือยัง ไม่ทราบได้?

สมมุตินะครับ ผมไปฟังเทศน์พระที่วัด ท่านเทศน์สอนดีมาก จับใจนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้เลย
จากนั้นลูกศิษย์ก็เดินวนรับกัณฑ์เทศน์ ซึ่งปัจจัยนั้นนำไปเฉพาะท่าน หรือนำไปเป็นกองกลางของวัดไม่ทราบได้?
ผมไม่ใส่ แต่ผมไปหยอดตู้ค่าน้ำค่าไฟแทน ได้ไหมครับ?

ถ้าผมคิดว่า ธรรมะต้องเป็นของฟรี มิใช่ไลฟ์โค้ช ผิดไหมครับ?



พระไตรปิฎก เล่มที่ ๕ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๕ มหาวรรค ภาค ๒ คืออนุญาตให้ภิกษุยินดีของที่กัปปิยการก แปลว่า ผู้ทำให้เป็นกัปปิยะ ผู้ทำสิ่งที่สมควรให้แก่สมณะ จัดซื้อมาด้วยเงินที่ผู้ศรัทธาได้มอบให้ไว้ ตามแบบอย่างที่เมณฑกเศรษฐีเคยทำ 
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่