เวลาเราดำเนินชีวิตประจำวันอยู่ ก็ชอบท่องความ
ทรงจำในหัวบ้าง จินตนาการขึ้นมาใหม่บ้าง ขนาด
คุยๆอยู่ดันได้ยินคำพูดที่สะกิดใจก็อดคิดไม่ได้เลย
ตัวอย่าง
อย่างในอดีตเราเคยทำสิ่งที่หน้าอาย แต่เราก็คิด
จินตนาการว่าทำอีกแบบ หรือจำลองเรื่องที่จะเกิดขึ้น
ในอนาคต เช่น
1นาที หลังจากนี้ 1วัน หลังจากนี้ต่างๆนาๆ
บางครั้งผมก็พูดตอบสนทนา กับบทบาทในความจำ
หรือจินตนาการนั้น ปล.แต่ไม่ถึงขั้นคุยคนเดียวเป็น
ประโยคนะ มันจะแบบว่าเราพูดคำสองคำ ตอบคนอื่น
ในความทรงจำอยู่ หรืออยู่ดีๆก็พูดความรู้สึกออกมา
มีอารมณ์ปนด้วย อย่างเศร้า เราก็หงอยไปเลยครึ่งวัน
อย่างโกรธเราก็อารมณ์ร้อนมาเอง
ถึงขั้นพอมีอาการ
panic อยู่ดีๆก็ระแวงขั้นสุดเลยไม่มีความมั่นใจ(อาการนี้เกิดขึ้นที่1เลยบ่อยด้วย)และมีนิสัย
อื่นๆมาปนด้วยสลับกันไป
ในตอนเราปรุงแต่งมันใหม่ๆอ่ะ โคตรจะอินเลยเเละสนุกมากด้วย แต่มันคุมไม่ค่อยได้เลยเกิดขึ้นแทบตลอดเช่น ตอนเรียน ฟังเพลง ฟังครูพูดอยู่ดีๆก็เริ่มอีกล่ะไม่มีสมาธิ
มีอาการจินตนาการท่องความทรงจำเกินเหตุ ผิดปกติไหม
ทรงจำในหัวบ้าง จินตนาการขึ้นมาใหม่บ้าง ขนาด
คุยๆอยู่ดันได้ยินคำพูดที่สะกิดใจก็อดคิดไม่ได้เลย
ตัวอย่าง
อย่างในอดีตเราเคยทำสิ่งที่หน้าอาย แต่เราก็คิด
จินตนาการว่าทำอีกแบบ หรือจำลองเรื่องที่จะเกิดขึ้น
ในอนาคต เช่น
1นาที หลังจากนี้ 1วัน หลังจากนี้ต่างๆนาๆ
บางครั้งผมก็พูดตอบสนทนา กับบทบาทในความจำ
หรือจินตนาการนั้น ปล.แต่ไม่ถึงขั้นคุยคนเดียวเป็น
ประโยคนะ มันจะแบบว่าเราพูดคำสองคำ ตอบคนอื่น
ในความทรงจำอยู่ หรืออยู่ดีๆก็พูดความรู้สึกออกมา
มีอารมณ์ปนด้วย อย่างเศร้า เราก็หงอยไปเลยครึ่งวัน
อย่างโกรธเราก็อารมณ์ร้อนมาเอง
ถึงขั้นพอมีอาการ
panic อยู่ดีๆก็ระแวงขั้นสุดเลยไม่มีความมั่นใจ(อาการนี้เกิดขึ้นที่1เลยบ่อยด้วย)และมีนิสัย
อื่นๆมาปนด้วยสลับกันไป