เกริ่นก่อนเลยว่า เราเป็นลูกสาวคนเดียว อายุ 23 ปี ทำงานแล้ว อยู่หอคนเดียว ไม่ได้อาศัยอยู่กับที่บ้าน (เพราะหอใกล้ที่ทำงานมากกว่า) แม่ทุพลภาพ และมีแฟนใหม่ แฟนเค้าทำงานขับรถรับจ้างทั่วไป มีงานให้ไปส่งของที่ไหนก็ไป ซึ่งเดือนนึงมีงานน้อยมาก เราเลยทำงานคนเดียว เงินเดือนแค่ 11,000 บาท
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนใหม่แม่ไม่ถูกกันซึ่งเป็นเหตุที่เราออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียว ไม่อยากกลับมาที่บ้าน ทุกครั้งที่เจอกันเราจะเป็นฝ่ายเงียบตลอดเพราะไม่อยากมีเรื่อง แต่คุณเค้าก็จะมีเรื่องมาทะเลาะตลอด ล่าสุดมีลูกแมวหลงเข้ามาในบ้าน แล้วเป็นช่วงกลางคืน เราเลยเอาไฟฉายส่องหวังจะช่วยน้อง แต่คุณเค้าเดินตรงมาว่าหน้าบ้านว่า "ปล่อยๆมันไป เดี๋ยวโดนข่วนแล้วติดเชื้อตาย" ไอ้ตอนนั้นก็เข้าใจนะว่าโดนไปจะติดเชื้อ แต่ใครจะโง่โดนข่วนล่ะ เพราะที่หอก็เลี้ยงไว้สองตัวอยู่แล้ว แต่โกรธตรงที่จะปล่อยให้มันตายตรงนี้จริงๆหรอ ไม่ใจดำไปหน่อยหรอ เกินไปมั้ย แล้วจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ที่กลับมาบ้าน มันจะต้องมีสักเรื่องที่ต้องทะเลาะ เป็นห่วงแม่ก็เป็นห่วงนะ แต่โดนด่าว่าต่างๆนาๆ หาว่าเด็กสมัยนี้ทำงานแล้วจะไปเหนื่อยอะไร โหหห! อยากให้ทำงานประจำจัง แล้วจะรู้ ว่าไอ้งานบัญชีมันไม่เหนื่อยเลยจริงๆ ตัวเองไม่ได้ทำงานประจำก็พูดได้หนิ ให้ดิ้นรน ดิ้นรนส่งเงินให้คนไม่ทำงานน่ะหรอ รู้สึกเหนื่อยมากกับคำพูดแบบนี้ บางทีไม่มาที่นี่ ไม่อยากรับโทรศัพท์แม่เลยจริงๆ แต่ก็คือแม่ไง เลยสับสนว่าจะต้องทำยังไงต่อไป ส่งเงินก็ให้ตลอดไม่เคยขาด มีใช้แทบไม่พอทุกเดือน เพราะที่บ้านเรียกกลับตลอด ควรจะทิ้งทุกอย่างไว้มั้ย หรือต้องทำยังไง
ปัญหาครอบครัว 😔
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนใหม่แม่ไม่ถูกกันซึ่งเป็นเหตุที่เราออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียว ไม่อยากกลับมาที่บ้าน ทุกครั้งที่เจอกันเราจะเป็นฝ่ายเงียบตลอดเพราะไม่อยากมีเรื่อง แต่คุณเค้าก็จะมีเรื่องมาทะเลาะตลอด ล่าสุดมีลูกแมวหลงเข้ามาในบ้าน แล้วเป็นช่วงกลางคืน เราเลยเอาไฟฉายส่องหวังจะช่วยน้อง แต่คุณเค้าเดินตรงมาว่าหน้าบ้านว่า "ปล่อยๆมันไป เดี๋ยวโดนข่วนแล้วติดเชื้อตาย" ไอ้ตอนนั้นก็เข้าใจนะว่าโดนไปจะติดเชื้อ แต่ใครจะโง่โดนข่วนล่ะ เพราะที่หอก็เลี้ยงไว้สองตัวอยู่แล้ว แต่โกรธตรงที่จะปล่อยให้มันตายตรงนี้จริงๆหรอ ไม่ใจดำไปหน่อยหรอ เกินไปมั้ย แล้วจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ที่กลับมาบ้าน มันจะต้องมีสักเรื่องที่ต้องทะเลาะ เป็นห่วงแม่ก็เป็นห่วงนะ แต่โดนด่าว่าต่างๆนาๆ หาว่าเด็กสมัยนี้ทำงานแล้วจะไปเหนื่อยอะไร โหหห! อยากให้ทำงานประจำจัง แล้วจะรู้ ว่าไอ้งานบัญชีมันไม่เหนื่อยเลยจริงๆ ตัวเองไม่ได้ทำงานประจำก็พูดได้หนิ ให้ดิ้นรน ดิ้นรนส่งเงินให้คนไม่ทำงานน่ะหรอ รู้สึกเหนื่อยมากกับคำพูดแบบนี้ บางทีไม่มาที่นี่ ไม่อยากรับโทรศัพท์แม่เลยจริงๆ แต่ก็คือแม่ไง เลยสับสนว่าจะต้องทำยังไงต่อไป ส่งเงินก็ให้ตลอดไม่เคยขาด มีใช้แทบไม่พอทุกเดือน เพราะที่บ้านเรียกกลับตลอด ควรจะทิ้งทุกอย่างไว้มั้ย หรือต้องทำยังไง