สวัสดีครับ ผมชื่อ กาย (นามสมมติ) เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ผมไม่สบายใจที่ต้องทำงานที่บ้าน
เรื่องมีอยู่ว่าบ้านผมกับที่ทำงานอยู่ใกล้กันตอนเริ่มทำงานผมทำงานที่ต่างจังหวัดก็ไกลพอสมควร พออยู่ตา่งจังหวัดผมอยากมาทำงานที่บ้านมากครับ และตอนนี้ผมได้มาทำงานที่บ้านและอาศัยอยู่กับแม่และยาย หลานชาย น้องชายครับ และแฟนครับ เช้าก็ไปทำงาน เย็นกลับบ้าน แต่ทุกครั้ง(โดยส่วนมาก) ที่ผมกลับบ้านผมต้องคอยลุ้นว่าวันนี้แม่จะอารมณ์เสียไหม (เค้าจะโมโหาที่หลานผมดื้อ) และคอยทะเลาะกับน้องชายวันไหนที่ผมกลับบ้านไปเจอแม่อารมณ์ดียิ้มแย้มแจ่มใสวันนั้นถือว่าเป็นวันที่ดี แต่ก็ไม่ได้ดีไปหมดเพราะวันไหนแม่อารมณ์ดียายก็จะอารมณ์เสีย แต่ถ้ากลับบ้านไปแม่อารมณ์เสีย ยายก็อารมณ์ดี สลับกันไปมาแบบนี้บ่อยมาก หรือโชคร้ายอารมณ์เสียทั้งสองคน ผมต้องคอยปรับอารมณ์ทั้งคู่บางครั้งไม่ทราบสาเหตุว่าเกิดจากอะไรครับ หลังจากที่ผมกลับมาจากทีทำงานผมก็มีความรู้สึกว่าเหนื่อยมาก แต่สิ่งที่ต้องทำคือคอยเอาใจทั้งสองคน ผมรู้สึกเหนื่อย บางทีผมไม่เคยทำไรให้สองคนโกรธหรือไม่พอใจ เพราะเรารู้ดีว่าถ้าสองคนไม่พอใจก็จะทำหน้าบึ้งตลอดเวลา พอผ่านไปสัก 1 ปีผมเริ่มรู้สึกว่าคิดผิดที่ย้ายกลับบ้าน เพราะคำว่าบ้านไม่ได้น่าอยู่เลย ผมจะไปไหนมาไหนกับใครต้องคอยระแวงตลอดว่าทั้งสองคนจะด่าหรือเปล่า
ถึงตอนนี้ผมทำงานที่บ้านเป็นเวลา 4 ปีแล้วความรู้สึกมันเหมือนอยากออกไปทำงานนอกบ้านอยากมีบ้านตัวเอง หรืออยากเช่าห้องอยู่เป็นส่วนตัว เพราะไม่อยากมารองรับอารมณ์ของใครหลายๆคน
ประเด็นคือ ถ้าผมย้ายที่ทำงานใหม่ ผมจะดูเป็นคนอกตัญญูไหมครับ ที่ไม่ได้อยู่บ้านเลี้ยงท่านทั้งสอง และผมควรไปทำงานที่ใหม่ไหมครับ
ผมทำแบบนี้ผมจะผิดไหมครับ
เรื่องมีอยู่ว่าบ้านผมกับที่ทำงานอยู่ใกล้กันตอนเริ่มทำงานผมทำงานที่ต่างจังหวัดก็ไกลพอสมควร พออยู่ตา่งจังหวัดผมอยากมาทำงานที่บ้านมากครับ และตอนนี้ผมได้มาทำงานที่บ้านและอาศัยอยู่กับแม่และยาย หลานชาย น้องชายครับ และแฟนครับ เช้าก็ไปทำงาน เย็นกลับบ้าน แต่ทุกครั้ง(โดยส่วนมาก) ที่ผมกลับบ้านผมต้องคอยลุ้นว่าวันนี้แม่จะอารมณ์เสียไหม (เค้าจะโมโหาที่หลานผมดื้อ) และคอยทะเลาะกับน้องชายวันไหนที่ผมกลับบ้านไปเจอแม่อารมณ์ดียิ้มแย้มแจ่มใสวันนั้นถือว่าเป็นวันที่ดี แต่ก็ไม่ได้ดีไปหมดเพราะวันไหนแม่อารมณ์ดียายก็จะอารมณ์เสีย แต่ถ้ากลับบ้านไปแม่อารมณ์เสีย ยายก็อารมณ์ดี สลับกันไปมาแบบนี้บ่อยมาก หรือโชคร้ายอารมณ์เสียทั้งสองคน ผมต้องคอยปรับอารมณ์ทั้งคู่บางครั้งไม่ทราบสาเหตุว่าเกิดจากอะไรครับ หลังจากที่ผมกลับมาจากทีทำงานผมก็มีความรู้สึกว่าเหนื่อยมาก แต่สิ่งที่ต้องทำคือคอยเอาใจทั้งสองคน ผมรู้สึกเหนื่อย บางทีผมไม่เคยทำไรให้สองคนโกรธหรือไม่พอใจ เพราะเรารู้ดีว่าถ้าสองคนไม่พอใจก็จะทำหน้าบึ้งตลอดเวลา พอผ่านไปสัก 1 ปีผมเริ่มรู้สึกว่าคิดผิดที่ย้ายกลับบ้าน เพราะคำว่าบ้านไม่ได้น่าอยู่เลย ผมจะไปไหนมาไหนกับใครต้องคอยระแวงตลอดว่าทั้งสองคนจะด่าหรือเปล่า
ถึงตอนนี้ผมทำงานที่บ้านเป็นเวลา 4 ปีแล้วความรู้สึกมันเหมือนอยากออกไปทำงานนอกบ้านอยากมีบ้านตัวเอง หรืออยากเช่าห้องอยู่เป็นส่วนตัว เพราะไม่อยากมารองรับอารมณ์ของใครหลายๆคน
ประเด็นคือ ถ้าผมย้ายที่ทำงานใหม่ ผมจะดูเป็นคนอกตัญญูไหมครับ ที่ไม่ได้อยู่บ้านเลี้ยงท่านทั้งสอง และผมควรไปทำงานที่ใหม่ไหมครับ