ควรทำไงดี

สำหรับเราช่วงนี้รับบทเป็นคนเจ้าน้ำตามากๆ 1. ส่องกระจกสิวขึ้นเต็มหน้าคิดไรไม่ออกร้องไห้เลย 2. สอบไม่ผ่าน งานก็เยอะ กลัวเรียนไม่จบ ร้องไห้เลย 3. คิดถึงแฟนเก่า เบื่อตัวเองทำไมไม่ลืมสักที แล้วน้ำตาก็ไหล

เราอายุ 16 ปี เป็นคนร่าเริง แจ่มใสเหมือนคนปกติทั่วไป เมื่อวานเราเป็นอะไรไม่รู้ พอเย็นกลับบ้านเจอพ่อกับแม่เราก็น้ำตาไหล รู้สึกเบื่อหน่าย ซึมเศร้า พ่อเรียกให้กินข้าวเย็น แต่เราก็ไม่ยอมกินทั้งที่เรากินข้

ตอนนี้มีปัญหาเรื่องงานและเรื่องชีวิตรุมเร้า เบื่อหน่ายอย่างแรงตามนั้นคะ วันนี้เจอไปสองกระทู้ที่ห้องศาลา....คลายเครียดได้ดีเหมือนกัน

เราเริ่มไม่อยากตื่นมาเรียน เรารู้สึกว่ามันไม่มีอะไรดีเลย เรารู้สึกว่าเหมือนจะร้องไห้ แต่น้ำตาเราไม่ได้ไหลออกมา เรารู้สึกเหมือนคนเก็บกด เรามีความสุขเฉพาะเวลาอยู่กับครอบครัวของเรา ตื่นมาเรารู้สึกว่าเจอก

ท้อแล้ว ท้อเรื่องวาดรูป ท้อเรื่องการเรียน ท้อเรื่องการใช้ชีวิต บางคืนก็ร้องไห้คนเดียวเงียบๆเป้นอะไรม่รุ้ ท้อทุกอย่าง อยากจะบ้า ทั้งวันเอาแต่นอนเฉยๆ ไม่อยากทำอะไรแล้ว หมดไฟ พิมอะไรของกูวะ

แม่คนหนึ่ง เศร้าหมอง ร้องไห้หนัก เพราะเพื่อนมัก รุมด่า ว่าไม่สวย เธอกอดลูก น้ำตาไหล ใจระทวย ลูกจึงช่วย ปลอบใจ ให้แม่เลย แม่ถามลูก ตอบด้วย แม่สวยไหม ลูกตอบไว ตามจริง ทุกสิ่งเอ๋ย ใบหน้าแม่ แย่ห่วย ไม่ส

สวัสดีค่ะ คือตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเราแปลกไป ปกติเราเป็นพวกชอบรีเช็คความรู้สึกของตัวเองในแต่ละวัน เช่น ถ้าเศร้าก็จะรู้ว่าเศร้าเรื่องอะไรแล้วจะจัดการความเศร้ายังไง หรือเครียดก็เหมือนกัน ปกติก็ทำได้ตลอด

สวัสดีค่ะ คือ เมื่อตอนเย็นฝนตก แล้วเรานั่งฟังอยู่ตรงระเบียงห้องเงียบๆ อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลเฉยเลยค่ะ 😅 ไม่ได้มีเรื่องเศร้า ไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ แค่รู้สึก “คิดถึง” อะไรบางอย่างที่พูดไม่ออก

ตามนั้นแหละครับ โน่นนี่นั่นเยอะแยะ ผมโดนจับผิดตั้งแต่เล็กจนโต จนกลายเป็นคนเก็บตัวเงียบๆไม่ค่อยขยับอะไรไม่ค่อยอยากแตะอะไร ทุกวันนี้หาทางออกให้ใจสงบด้วยการสวดมนต์ฝึกสมาธิอยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง มันรู้

พอดีช่วงนี้เราร้องไห้บ่อยมาก เราทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลย เราเบื่อไปหมดทุกอย่าง ช่วงนี้แม่เราเครียดเรื่องเงินจนทำให้เราเครียดตามและทำให้แม่เราวีนอยู่ตลอดบางทีเราก็ไม่อยากฟังเพราะเราเป็นคนที่ชอบเก็บมาคิด