ทำไมรู้สึกไม่มีความสุขเลยคะ??

เราเริ่มไม่อยากตื่นมาเรียน เรารู้สึกว่ามันไม่มีอะไรดีเลย เรารู้สึกว่าเหมือนจะร้องไห้ แต่น้ำตาเราไม่ได้ไหลออกมา เรารู้สึกเหมือนคนเก็บกด เรามีความสุขเฉพาะเวลาอยู่กับครอบครัวของเรา ตื่นมาเรารู้สึกว่าเจอกับวันเดิมๆไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย เราเบื่อหน่ายกับชีวิตนี้มากค่ะ เราไม่อยากทำอะไรเลย เราเคยคิดฆ่าตัวตายหลายมาก แต่เราก็ไม่เคยเล่าให้คนในครบอครัวฟังเลยค่ะ ปัจจุบันเหมือนเรามาเรียนไปวันๆเพื่อนเขายิ้มมีความสุขแต่เราไม่ยิ้มเลย เราอยากยิ้มนะเพราะกลัวเพื่อนไม่สบายใจเห็นเราหน้านิ่งหรือเศร้ามากเกินไปอ่ะ เราควรทำไงดีคะ ไม่มีกำลังใจในการเรียนเลยสักนิด เราไม่อยากทำตัวเหลวไหลเลยค่ะ เรารู้สึกว่าชีวิตเราไม่มีจุดมุ่งหมายเลยค่ะ