สวัสดีค่ะหนูเป็นคนที่เจอปัญหาครอบครัวมาตั้งแต่เด็กพ่อแม่ตีกันตั้งแต่หนูอยู่อนุบาลจนป.5ที่เขาเลิกกันพ่อกับแม่ทะเลาะบ่อยมากตีกันให้หนูเห็นแต่ยังโชคดีที่เขาเลิกกันแล้วเขาเลิกกันตอนหนูอยู่ป.5
:เวลาผ่านมาแม่มีพ่อใหม่ซึ่งมีลูกติดมา2คน ช.คน ญ.คน ผญ.อายุเท่ากับหนูค่ะ ส่วนน้องยังอยู่ป.2-3 แรกๆก็เฉยๆค่ะมีความรู้สึกแปลกๆที่แม่มีพ่อใหม่ เวลาเห็นแม่กับลูดติดพ่อเล่นกันหนูเหมือนเป็นส่วนเกินเลยค่ะเพราะแม่ให้เขาทุกอย่าง แต่สิ่งที่ให้เขาไม่เคยให้กับหนู มีครั้ง1น้องคนเล็กกระโดดข้ามหัวหนู3รอบหนูเตือน2รอบครั้งที่3หนูหันไปตีน้องแต่ไม่โดนเต็มๆค่ะแต่แม่เอาไม้บรรทัดเหล็กที่เอาไว้วัดไม้อะคะยาวๆอะค่ะ มาตีหนู1ที หนูจำฝังใจมาก มันไม่โอเคกับอะไรแบบนี้หนูทนมาประมาน4-5ปีค่ะมันคือช่วงเวลาที่หนูอยู่ม.ต้นแล้วหนูย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดกับแม่มาอยู่กับยายกับตา(ตาไม่แท้นะคะ)
พอมาอยู่ยายก็เริ่มด่าแม่เพราะว่าหนีหนี้มาอยู่กับเขาว่าเป็นตัวชิปหายแล้วชอบด่าไล่หนูออกจากบ้านทุกวันเขาพูดในสิ่งที่หนูไม่ได้ทำเขาไล่ออกจากบ้านเขาในทุกๆวันจนหนูขึ้นม.4
หนูเริ่มทำงานได้หนูเรียนด้วยทำงานด้วยมาสักพักยายกับตาก็ชอบพูดว่ามีเงินไม่เคยให้มีอะไรไม่เคยให้ หนูทำงานได้วันละ200เขาไม่เคยรับรู้อะไรเกี่ยวกับตัวหนูเลย เรียนกลับบ้านมาไม่เคยถามว่าเป็นยังค่ะด่าค่ะมีแต่ด่าอย่างเดียว เงินที่หนูได้วันละ200หนูเอาไปรร.นะคะไม่ได้ขอแม่เพราะเคยขอมาตั้งแต่เด็กแล้วแม่ก็ไม่มีให้เลยไม่ขอค่ะเลี้ยงตัวเองค่ะ
จนเข้าม.5หนูได้ออกมาอยู่คนเดียวเพราะหนูทนไม่ไหวแล้วค่ะหนูมีแฟนเขาเอาหนูๆไปด่าให้คนข้างบ้านฟัง หนูเลบขอแม่ออกมาอยู่คนเดียวแต่ไม่ได้บอกตากับยายนะคะ พอหนูมาเก็บของเขามาด่าหาว่าหนูไปอยู่กับผช. แต่หนูไปอยู่กับเพื่อนที่ทำงานค่ะเป็นห้องเช่าอยู่อย่างนั้นออกมาประมาณหลายเดือนอยู่ค่ะ แล้วสุดท้ายเขามาตามให้หนูกลับบ้านถึงหน้าห้องเช่าเลยค่ะแต่ตอนนั้นหนูอยู่กับแฟนต่อหน้าเขาก็ไม่ได้อะไรนะคะพอหนูยอมกลับบ้านมาได้ไม่ถึง2วันค่ะเริ่มกลับมาด่าหนูอีกแล้ว
เข้าใจความรู้สึกหนูไหมค่ะคนโดนมาตลอดมาหลายปีหนูเริ่มไม่อยากกลับมานอนบ้าน ไปนอนบ้านแฟนแต่แม่รู้นะคะแม่รู้ทุกเรื่องของหนูจริงๆค่ะ หนูคบกับแฟนมาประมาณ5-6เดือน กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้างทุกคนที่กลับหนูจะไม่พูดกับใครเลยนะคะจะเดินขึ้นห้องอย่างเดียว
หนูอึดอัดมากเวลาอยู่บ้านหนูรู้สึกไม่อยากอยู่ มีวันหนึ่งวันนั้นหนูกลับบ้านก็เดินปกติเขาเขาก็พูดขึ้นมาว่าไม่เห็นเป็นหัวหลักหัวต่อ หนูก็โมโหนะคะแต่เฉยค่ะเข้าห้องไปปกติ แล้วเขาก็ไล่หนูออกจากบ้านเหมือนเดิมค่ะ ใช่ค่ะหนูเป็นคนไม่ชอบอะไรแบบนี้จริงๆ หนูออกมาตอนนั้นเลยค่ะแล้วไม่กลับบ้านอีกเลยออกจากงานด้วยค่ะมาอยู่บ้านแฟนจนถึงวันนี้
ยายกับตาเขาโทรหาพ่อหนูคงเล่าทุกอย่างให้พ่อฟังอะค่ะ หนูเลยกลับบ้านพอถึงบ้านเขาก็ไม่พูดอะไรนะคะมีแต่พ่อที่ว่าหนูเรื่องไม่กลับบ้านหนูอยากจะบอกมากว่าทำไมแต่หนูคิดว่าเก็บไว้ไม่พูดอะไรดีกว่ามันทำให้หนูเป็นคนเก็บกดมาตั้งแต่เด็ก หนูไม่อยากเจออะไรอย่างนี้แล้วพอพ่อกลับไปสักแปปหนูออกมาเหมือนเดิมแล้วไม่อยากกลับไปอีก (แม่รู้ตลอดนะคะว่าหนูอยู่ไหนแต่แม่ไม่ค่อยคุยกับตากับยายหลอกค่ะแม่เขาโดนมาเยอะขอไม่เล่านะคะ)
หนูรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้มากรู้สึกอยากตายตลอดเวลาไม่อยากทำไรเลยอยากอยู่เฉยๆไม่อยากไปรร.แล้วอยากนอนอยู่เฉยๆไม่รู้จะพูดกับใครเลยมาระบายในนี้ค่ะที่พูดไปจะมองว่าหนูเรียกร้องความสนใจมั้ยค่ะ
ทั้งหมดนี้หนูรู้สึกจริงค่ะมีข้อเเนะนำไหมค่ะหนูไม่อยากรู้สึกแบบนี้แล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ😔
จัดการยังไงกับความรู้สึกอยากตายตลอดเวลาเพราะครอบครัวไหมค่ะ?
:เวลาผ่านมาแม่มีพ่อใหม่ซึ่งมีลูกติดมา2คน ช.คน ญ.คน ผญ.อายุเท่ากับหนูค่ะ ส่วนน้องยังอยู่ป.2-3 แรกๆก็เฉยๆค่ะมีความรู้สึกแปลกๆที่แม่มีพ่อใหม่ เวลาเห็นแม่กับลูดติดพ่อเล่นกันหนูเหมือนเป็นส่วนเกินเลยค่ะเพราะแม่ให้เขาทุกอย่าง แต่สิ่งที่ให้เขาไม่เคยให้กับหนู มีครั้ง1น้องคนเล็กกระโดดข้ามหัวหนู3รอบหนูเตือน2รอบครั้งที่3หนูหันไปตีน้องแต่ไม่โดนเต็มๆค่ะแต่แม่เอาไม้บรรทัดเหล็กที่เอาไว้วัดไม้อะคะยาวๆอะค่ะ มาตีหนู1ที หนูจำฝังใจมาก มันไม่โอเคกับอะไรแบบนี้หนูทนมาประมาน4-5ปีค่ะมันคือช่วงเวลาที่หนูอยู่ม.ต้นแล้วหนูย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดกับแม่มาอยู่กับยายกับตา(ตาไม่แท้นะคะ)
พอมาอยู่ยายก็เริ่มด่าแม่เพราะว่าหนีหนี้มาอยู่กับเขาว่าเป็นตัวชิปหายแล้วชอบด่าไล่หนูออกจากบ้านทุกวันเขาพูดในสิ่งที่หนูไม่ได้ทำเขาไล่ออกจากบ้านเขาในทุกๆวันจนหนูขึ้นม.4
หนูเริ่มทำงานได้หนูเรียนด้วยทำงานด้วยมาสักพักยายกับตาก็ชอบพูดว่ามีเงินไม่เคยให้มีอะไรไม่เคยให้ หนูทำงานได้วันละ200เขาไม่เคยรับรู้อะไรเกี่ยวกับตัวหนูเลย เรียนกลับบ้านมาไม่เคยถามว่าเป็นยังค่ะด่าค่ะมีแต่ด่าอย่างเดียว เงินที่หนูได้วันละ200หนูเอาไปรร.นะคะไม่ได้ขอแม่เพราะเคยขอมาตั้งแต่เด็กแล้วแม่ก็ไม่มีให้เลยไม่ขอค่ะเลี้ยงตัวเองค่ะ
จนเข้าม.5หนูได้ออกมาอยู่คนเดียวเพราะหนูทนไม่ไหวแล้วค่ะหนูมีแฟนเขาเอาหนูๆไปด่าให้คนข้างบ้านฟัง หนูเลบขอแม่ออกมาอยู่คนเดียวแต่ไม่ได้บอกตากับยายนะคะ พอหนูมาเก็บของเขามาด่าหาว่าหนูไปอยู่กับผช. แต่หนูไปอยู่กับเพื่อนที่ทำงานค่ะเป็นห้องเช่าอยู่อย่างนั้นออกมาประมาณหลายเดือนอยู่ค่ะ แล้วสุดท้ายเขามาตามให้หนูกลับบ้านถึงหน้าห้องเช่าเลยค่ะแต่ตอนนั้นหนูอยู่กับแฟนต่อหน้าเขาก็ไม่ได้อะไรนะคะพอหนูยอมกลับบ้านมาได้ไม่ถึง2วันค่ะเริ่มกลับมาด่าหนูอีกแล้ว
เข้าใจความรู้สึกหนูไหมค่ะคนโดนมาตลอดมาหลายปีหนูเริ่มไม่อยากกลับมานอนบ้าน ไปนอนบ้านแฟนแต่แม่รู้นะคะแม่รู้ทุกเรื่องของหนูจริงๆค่ะ หนูคบกับแฟนมาประมาณ5-6เดือน กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้างทุกคนที่กลับหนูจะไม่พูดกับใครเลยนะคะจะเดินขึ้นห้องอย่างเดียว
หนูอึดอัดมากเวลาอยู่บ้านหนูรู้สึกไม่อยากอยู่ มีวันหนึ่งวันนั้นหนูกลับบ้านก็เดินปกติเขาเขาก็พูดขึ้นมาว่าไม่เห็นเป็นหัวหลักหัวต่อ หนูก็โมโหนะคะแต่เฉยค่ะเข้าห้องไปปกติ แล้วเขาก็ไล่หนูออกจากบ้านเหมือนเดิมค่ะ ใช่ค่ะหนูเป็นคนไม่ชอบอะไรแบบนี้จริงๆ หนูออกมาตอนนั้นเลยค่ะแล้วไม่กลับบ้านอีกเลยออกจากงานด้วยค่ะมาอยู่บ้านแฟนจนถึงวันนี้
ยายกับตาเขาโทรหาพ่อหนูคงเล่าทุกอย่างให้พ่อฟังอะค่ะ หนูเลยกลับบ้านพอถึงบ้านเขาก็ไม่พูดอะไรนะคะมีแต่พ่อที่ว่าหนูเรื่องไม่กลับบ้านหนูอยากจะบอกมากว่าทำไมแต่หนูคิดว่าเก็บไว้ไม่พูดอะไรดีกว่ามันทำให้หนูเป็นคนเก็บกดมาตั้งแต่เด็ก หนูไม่อยากเจออะไรอย่างนี้แล้วพอพ่อกลับไปสักแปปหนูออกมาเหมือนเดิมแล้วไม่อยากกลับไปอีก (แม่รู้ตลอดนะคะว่าหนูอยู่ไหนแต่แม่ไม่ค่อยคุยกับตากับยายหลอกค่ะแม่เขาโดนมาเยอะขอไม่เล่านะคะ)
หนูรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้มากรู้สึกอยากตายตลอดเวลาไม่อยากทำไรเลยอยากอยู่เฉยๆไม่อยากไปรร.แล้วอยากนอนอยู่เฉยๆไม่รู้จะพูดกับใครเลยมาระบายในนี้ค่ะที่พูดไปจะมองว่าหนูเรียกร้องความสนใจมั้ยค่ะ
ทั้งหมดนี้หนูรู้สึกจริงค่ะมีข้อเเนะนำไหมค่ะหนูไม่อยากรู้สึกแบบนี้แล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ😔