สวัสดีค่ะ หนูอายุ 21 ปีค่ะ ทำงานอยู่คนละที่กับที่บ้าน บ้านหนูอยู่กทม เป็นบ้านเช่า 
ตอนนี้ที่บ้านอยู่ด้วยกัน น้องสาว ยาย ตา 

ตอนหนูอายุ 16 แม่ได้เอาน้องหมามาเลี้ยง เพราะตอนนั้นคบกับพ่อเลี้ยง พอเอามาเลี้ยงก็ปล่อยให้ยายดูแลค่ะ 
แม่ก็เลิกกับพ่อเลี้ยง แม่ได้ย้ายไปอยู่ข้างนอก ทิ้งให้ยายอยู่กับน้อง ตาเป็นตาไม่แท้นะคะ เขามีอาชีพขับวิน 

บ้านหนูลำบากมากเลยค่ะ ต้องย้ายออกทุกเดือน เพราะเช่าที่ไหนก็ไม่มีจ่ายให้เขาต่อ หรือโดนตัดไฟเป็นเดือนๆ 
จนหนูเรียนจบ มปลาย ไม่มีเงินจะเรียนต่อ หนูก็ทำงาน ส่งให้ยายบ้าง แต่ไม่มากค่ะ ได้แค่ช่วยค่ากินไปวันๆ 
หรือให้น้องไปรร ตอนนี้น่องเรียนรรวัดค่ะ หนูรู้สึกเศร้ามาก เพราะน้องมีชีวิตที่แย่กว่าหนู แต่น้องไม่เคยบ่นเลยค่ะ 

กลับมาที่เรื่องหมา ตอนนี้หมาได้คลอดลูกประมาณ 3 คลอกแล้ว หมาเป็นพันธุ์เชาเชาผสมกับซามอย
ลูกๆมันก็เชาเชาผสมซามอย มีอีกตัวเชาเชาผสมบางแก้ว เพราะอีกคลอกนึง สรุปตอนนี้บ่านหนูมีหมา 5 ตัวค่ะ เพราะให่คนได้ไม่หมด
เป็นหมาตัวใหญ่มากทุกตัว เราไม่มีเงินพามันทำหมันค่ะ พอไปที่ๆเขาทำฟรี เขาไม่รับ เพราะน้องเป็นหมาตัวใหญ่ หนักเกินกว่าที่เขาจะรับ
เลยซื้อยาคุมมาฉีดเอง หนูไม่รู้จะต้องทำยังไง ยายเลี้ยงหมาคนเดียวค่ะ ยายหนู อายุจะ 70 แล้ว 
บางทีพาไปเดินเล่นก็ล้มเพราะน้องหมาดึงสายจูง ต้องเก็บขี้หมาทั้งวัน ขนหมาทั้งบ้าน 
บ้านหนูรักสัตว์มาก เลยต้องเอามานอนด้วย 

หนูช่วยอะไรไม่ได้เลย ตอนนี้บ้านเราเช่าบ้านเช่าอยู่ เป็นทาวเฮ้า โชตดีที่เลี้ยงหมาได้ และค่าเช่า พ่อน้องเป็นคนออกให้ 
แต่เขาก็ช่วยได้แค่นั้น ค่าน้ำค่าไฟ ตาเป็นคนออก แล้วเขาก็จะเมา แล้วด่ายายทุกวัน ทวงบุญคุญทุกวัน ว่าเขาเป็นคนจ่าย
ด่ายายแต่คำแรงๆ แต่ก็ต้องทน เพราะไม่มีทางเลือก 

หนูพูดกับยายว่า ถ้าเราไม่มีหมา เราจะสบายกว่านี้เยอะ
เราไปเช่าห้องแค่ 1 ห้องนอน ร ใกล้ๆโรงเรียนน้อง ตังที่พ่อน้องให้จ่ายค่าบ้าน จะได้เหลือไว้ใช้ 
แต่ยายก็สงสาร ว่าเราจะไปปล่อยได้ยังไง หมาพวกนี้ ปล่อยข้างถนนก็ตายอย่างเดียว หรือใครจะเอาเพราะตัวใหญ่
ตอนนี้ทุกข์ใจมากๆค่ะ หนูรู้สึกผิดที่ออกมาจากบ้าน รู้สึกผิดที่เอาตัวรอดคนเดียว รู้สึกแย่ที่ยายต้องโดนด่า 

หนูควรจะทำยังไงดีคะ