ปัญหาที่อยากจะเลิกลากัน
ไม่ใช่เพราะเขามีคนอื่น
ไม่ใช่เพราะเขาไม่ดี
ไม่ใช่ว่าเขาดูแลเราไม่ดี
แต่เป็นปัญหาเล็กๆซึ่งไม่มีใครเข้าใจ
มันบ่อยเกินไป บ่อยสำหรับเรา
บ่อยจนไม่มีเวลาเป็นของครอบครัวตัวเองเลย
เรื่องครอบครัวหลักแรกของเขาเอง
เขารักพี่น้องเขาไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีนะ
มันก็ดี เราสนับสนุน เราช่วย เราเข้าใจ
แต่บางทีมันก็มากไป
ที่ไม่พูด ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกอะไรนะ
เขาต้องคอยไปหา คอยช่วยเหลือ
ต้องให้มาหาที่บ้านเกือบทุกอาทิตย์
จะออกไปที่ไหนต้องชวนไปด้วย อยากให้ไปด้วย
บางทีเราก็อยากจะไปแบบครอบครัวเราเองบ้าง3คนพ่อแม่ลูก
ความรู้สึกอยากใช้เวลากับสามี กับลูก ให้มากๆ
โดยที่ไม่อยากดึงใครไปด้วย แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย
ไปไหนก็ต้องเอาน้องไปด้วย มีแค่บางครั้งที่ได้ไปโดยที่
ไม่มีคนอื่นไปด้วยเพราะชวนแล้วเขาติดธุระหรือไม่อยากไป
แต่ดูแล้วเขาก็ผิดหลังเล็กน้อย
เป็นเพราะอะไร ไปกันเองมันไม่สนุก ไม่มีความสุขหรอ
เขาเคยบอกว่าเขาเป็นห่วงน้อง อยากให้น้องมีบ้าง
เราก็โอเค สนับสนุนมาตลอด ช่วยเหลือพยายามปรับทัศนคติให้ตรงกัน
จนน้องเขามีครบทุกอย่าง มีครอบครัวแล้ว
สามารถช่วยเหลือตัวเองได้หมดแล้ว รู้หนทางเดินได้เอง
อายุก็เกือบครึ่งค่อนคนแล้ว แต่ยังจะต้องคอยป้อนให้อยู่อีกหรอ
เราไม่รู้หรอก อาจเป็นเพราะเราไม่เคยมีพี่น้อง เป็นลูกคนเดียว
เลยไม่เข้าใจกับสิ่งนี้เท่าไหร่ อยากถามคนอื่นที่เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้
แนะนำหน่อยควรจะต้องทำตัวยังไง
ปัญหาครอบครัวแฟน
ไม่ใช่เพราะเขามีคนอื่น
ไม่ใช่เพราะเขาไม่ดี
ไม่ใช่ว่าเขาดูแลเราไม่ดี
แต่เป็นปัญหาเล็กๆซึ่งไม่มีใครเข้าใจ
มันบ่อยเกินไป บ่อยสำหรับเรา
บ่อยจนไม่มีเวลาเป็นของครอบครัวตัวเองเลย
เรื่องครอบครัวหลักแรกของเขาเอง
เขารักพี่น้องเขาไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีนะ
มันก็ดี เราสนับสนุน เราช่วย เราเข้าใจ
แต่บางทีมันก็มากไป
ที่ไม่พูด ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกอะไรนะ
เขาต้องคอยไปหา คอยช่วยเหลือ
ต้องให้มาหาที่บ้านเกือบทุกอาทิตย์
จะออกไปที่ไหนต้องชวนไปด้วย อยากให้ไปด้วย
บางทีเราก็อยากจะไปแบบครอบครัวเราเองบ้าง3คนพ่อแม่ลูก
ความรู้สึกอยากใช้เวลากับสามี กับลูก ให้มากๆ
โดยที่ไม่อยากดึงใครไปด้วย แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย
ไปไหนก็ต้องเอาน้องไปด้วย มีแค่บางครั้งที่ได้ไปโดยที่
ไม่มีคนอื่นไปด้วยเพราะชวนแล้วเขาติดธุระหรือไม่อยากไป
แต่ดูแล้วเขาก็ผิดหลังเล็กน้อย
เป็นเพราะอะไร ไปกันเองมันไม่สนุก ไม่มีความสุขหรอ
เขาเคยบอกว่าเขาเป็นห่วงน้อง อยากให้น้องมีบ้าง
เราก็โอเค สนับสนุนมาตลอด ช่วยเหลือพยายามปรับทัศนคติให้ตรงกัน
จนน้องเขามีครบทุกอย่าง มีครอบครัวแล้ว
สามารถช่วยเหลือตัวเองได้หมดแล้ว รู้หนทางเดินได้เอง
อายุก็เกือบครึ่งค่อนคนแล้ว แต่ยังจะต้องคอยป้อนให้อยู่อีกหรอ
เราไม่รู้หรอก อาจเป็นเพราะเราไม่เคยมีพี่น้อง เป็นลูกคนเดียว
เลยไม่เข้าใจกับสิ่งนี้เท่าไหร่ อยากถามคนอื่นที่เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้
แนะนำหน่อยควรจะต้องทำตัวยังไง