เจ็บเท่าไหร่ก็ยังต้องฝืน เหนื่อยก็ข่มตาหลับไม่ลง///

กระบอกตา ปวดปร่า ผะผ่าวร้อน เก็บกล้ำกลืน ฝืนก้อน สะท้อนขม รอนในอก สะทกเนื้อ เรื้อระบม คลื่นร้าวถม ข่มความขื่น คืนในทรวง แม้รู้สึก นึกเอาไว้ ไร้รู้ึสึก เจ็บซ่อนลึก ผนึกแน่น แดนห้ามหวง ดังจำจอง ต้องโทษ

ค่ำคืนนี้มีดวงดาวที่แสงดับ ดาวลาลับกลับสู่ถิ่นดาวดับสูญ เหลือทิ้งไว้ความชอกช้ำความอาดูร เหลือเพียงความพอกพูนที่ร้าวราน ดาวดวงนั้นคือคนคนหนึ่ง คนที่ซึ่งเคยร่ำร้องและขับขาน คนที่เปรียบดั่งพลังป้อมปรากา

** โอ้ราตรี นี้หนา ข่มตาหลับ ดวงเดือนอับ ดาวแพรง ส่องแสงขรึม พระพายดึก คึกจัด แสร้งพัดพึม เมฆาครึ้ม ครึมคราง ระหว่างคืน ** ** เสียงขลุ่ยแผ่ว แว่วมา จากฟ้ากว้าง อันเวิ้งว้าง เคล้าลม แสนขมขื่น สำเนียงเ

https://youtu.be/3HYy49R5A5k?si=kS0EmyJcjoL9rErw กลอนบทนี้แต่งขึ้นหลังจากผู้เขียนได้รับชมภาพยนตร์เรื่อง calmi cuori appassionati (love theme ตาม video ที่แปะไว้นะครับ) “ความสงบ” ดุจเพียง

ในค่ำคืนที่ความหนาวสะท้านหนาว คนหนึ่งคนกับเรื่องราวที่ตอกฝัง คนคนหนึ่งชีวิตเพียงภวังค์ ไร้ความหวังไร้ความคิดไร้จิตใจ แล้วหนึ่งคนมาพานพบใครคนหนึ่ง ใครคนซึ่งบังเอิญกว่าคราไหน ใครที่จิตไม่คาดหวังใดใด ใค

ถ้าภรรยานอกใจ เเล้วเราก็รู้ แต่เราอยากรักษาครอบครัวไว้ ต้องทำยังไงดี แต่เค้าก็เล่าให้ฟังนะว่าคุยกับใคร ส่วนมากเป็นชาวต่างชาติ เราอยากเลิกนะ แต่สงสารลูก กลัวครอบครัวแตกแยก เพราะลูกไม่รู้เรื่องนี้ หาทาง

https://www.youtube.com/watch?v=6X5Cf0zcRQI Cr..Youtube ลมฝนฟ้า ถลาโถม แทบสิ้นหวัง ดุจจะพัง ภินท์ทรุด เสียให้ได้ มองเหลียวหา ผู้คน หรือสิ่งใด เคียงข้างไป...ให้อุ่นอกอย่าร้างลา ในความเงียบ กู่ก้อง ใจ