พ่อแม่จะแยกทางกันทำไงดี

พ่อกับแม่เราทะเลาะกันเป็นประจำอยู่แล้วด้วยความที่ความเห็นไม่ค่อยตรงกันตอนช่วงเราเริ่มโตแม่ก็เล่าให้ฟังว่าที่จริงแล้วเขาพลาดท้องแต่ฝ่ายแม่ไม่อยากให้ยายเสียใจเลยเอาเงินสินสอดมาจ่ายเองส่วนฝ่ายพ่อก็แต่งกันต้องรับผิดชอบลูก​ พ่อก็ดูแลเรามาดีตลอดเขาเป็นคนอารมณ์ร้อนแม่เราเป็นคนใจเย็นแต่พ่อเขาเอาแต่ใจเกินไปแม่ก็คิดบวกเกินไปเชื่อทุกคนจนมันทำให้ทุกสิ่งแย่ติดเรื่องดวงหรือการพนันช่วงหลังๆแม่ติดมากเข้าบ่อนขเมรหรือเรียกๆกันว่าปอยเปตบ่อย​ เราอายุตอนนี้แค่16เรามีพี่หนึ่งคนเขาเป็นคนไม่เอาไหนเหลวไหลมากทั้งกินเหล้าสูบบุหรี่มีเพื่อนแย่ๆทั้งนั้นเรียนก็ไม่จบทัศนคติแย่ๆชอบคิดแต่ว่าตัวเองเก่งแต่พ่อเราด่าเขาบ่อยมากทั้งตบตีพี่เราแต่แม่เราปกป้องพี่บ่อยแม่บอกสงสารพี่เพราะยิ่งเจอคำพูดแย่ๆจะทำให้เสียความ่นใจ​ ครอบครัวเรารักพี่ที่สุดถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยทำให้ครอบครัวเดือนร้อนเลยแต่เขารักพี่เราเขาเป็นห่วงเขาเคยบอกเรามาทำให้เรารู้​  พี่เรามักจะได้ของที่ดีกว่าเราตลอดพี่เราเป็นคนพูดดีแต่กระทำไม่ได้แต่เป็นคนเข้ากับผู้ใหญ่ง่ายเลยมีแต่ญาติชอบเขาเยอะต่างจากเรา เราไม่เข้ากับผู้ใหญ่พูดไม่เก่งประจบไม่เก่ง เราไม่ชอบญาติฝั่งพ่อมากเขาเป็นคนเห็นแก่เงินใครที่มีเงินจะเป็นลูกรักที่สุดฝั่งพ่อมีแต่คนเห็นแก่ตัวแต่ฝั่งแม่มีแต่คนจริงใจนิสัยดีต่อให้เราทำไม่ดีฝั่งแม่ก็พร้อมจะช่วยเหลือและรักเราไม่จำเป็นต้องไปเข้าหาเขาเลย ครอบครัวเราฐานะแย่ตอนช่วงพ่อเราตกงานประมาณเราประถมแล้วเราตอนนั้นดันอยู่เอกชนทุกอย่างมันแย่ไปหมดตั้งแต่ตอนนั้นทำให้ครอบครัวเรามีปัญหาเรื่องเงินแล้วทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้งหรือทุกวันเลยแล้วช่วงตั้งแต่นั้นเขาไม่มีเวลาให้เราเลยเราจะอยู่บ้านคนเดียวหรือกับพี่โดยส่วนมากแต่พี่เราติดเพื่อนมันยิ่งทำให้เราเป็นintrovertไม่ค่อยยุ่งหรือสุงสิงกับใครครอบครัวเรามันไม่อบอุ่นมานานแล้วเราไม่สนิทใจที่จะพูดอะไรในบางเรื่องเลยพ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยสนใจความรู้สึกเราขนาดตอนที่เราทะเลาะกับแม่เรื่องแม่ด่าเราให้ไปตายพ่อเราเข้ามาในห้องเห็นเราร้องไห้แทบตายยังบอกให้อ่านหนังสือจนเราไม่พูดตอบเขาเขาก็ถามเราว่าเป็นไรพอเราบอกเขาก็ไม่ได้สนใจเอาแต่บอกให้อ่านหนังสือ​ จนช่วงเรากักตัวที่โรงแรม(เราไปเรียนต่างประเทศเพราะป้าเราช่วยแล้วจะกลับมาสอบไทยเพราะป้าไม่ช่วยจ่ายแล้ว) เราไม่รู้เลยว่าเกิดไรขึ้นกับครอ​บครัว​ อยู่ดีๆพ่อทักเรามาให้เราถามแม่ว่าแม่ไปทำไรที่ตจว.เพราะเขาบอกพี่เราว่าเขาจะแยกกันอยู่กับพ่อแล้วพี่เราเลยบอกพ่อ​ พ่อเลยให้เราถามพ่อเราคิดว่าแม่เขามีแฟนใหม่เราเลยถามแม่เขาก็บอกว่าหาเงินเตรียมแยกกันอยู่เราเลยเสียใจมากเราไม่อยากให้เขาแยกกันเราเลยคุยเลยยื้อเขาบอกว่าเขาไม่มีความสุขมานานแล้วอยากให้เขาทนทุกตลอดชีวิตหรอเขาก็แก่แล้วเขาพึ่งมาคิดได้ตอนช่วงโควิดว่าเขาจะทนทำไมเราเลยถามแม่ว่าเขาอยู่คนเดียวได้หรอแล้วจะให้ใครดูแลพ่อกับเขาละอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอเขาบอกเขาตัดสินใจแล้วเราก็ทำไรไม่ได้ แม่เขาบอกเขาอยู่ได้เลยทำให้เราเป็นห่วงพ่อ เราไม่รู้ว่าเขาจะไปอยู่กับใครเพระญาติเขานิสัยแย่มากไม่ให้เขาอยู่ด้วยแน่ๆเราเป็นห่วงเขาจะให้เราอยู่คนเดียวเราก็อยู่ได้ติดเรื่องเงินนิดหน่อยแต่เราอยากให้อยู่กันทั้งครอบครัวมากกว่าแต่มันจะทำให้พ่อแม่เราไม่มีความสุขพ่อเราก็บอกว่าเขาก็บอกว่าถ้าแม่อยากแยกเขาไม่มีปัญหาอะไรพอเราบอกเขาว่าเรายื้อแล้วเขาก็ถาทว่ายื้อทำไมยื้อไปก็ไม่ได้อะไรที่อยู่ไปก็ไม่มีความสุขแล้วพ่อก็มาถามเราอีกว่าจะอยู่กับใครเราไม่ต้องการเลือกใครทั้งนั้นแต่ในตอนนี้เราเหมือนเลือกแม่เพราะเราอยากไปเรียนตจวโดยอยู่บ้านญาติฝ่ายแม่ที่เราสนิทมากๆเพราะญาติฝ่ายพ่อเราไม่สนิทและเราไม่ชอบใครเลยแต่มันทำให้สงสารพ่อเขาเพราะญาติเขาไม่มีใครเอาเขาเลยเรานึกภาพที่เขาต้องอยู่คนเดียวแล้วอดสงสารไม่ได้เรารู้ว่าผู้ใหญ่เวลาไม่มีลูกมีหลานมันเป็นยังไงแล้วในเมื่อ้เขาเคยมีแต่ตอนนี้ไม่มีก็น่าจะแย่มากเขาแก่แล้วเขาคงต้องการใครสักคนอยู่ด้วยแล้วคอยดูแลแต่ถึงไปถามความเห็นพี่เราพี่มันก็ไม่สนใจอะไรอยู่แล้วเราเลยจะมาถามว่าทำไงดี