เราแต่งงานกับสามีมาหลายปี คบกันก่อนแต่ง มาก็นานนนมาก แต่ทำไม๊ ทำไม สามีไม่ชินกับนิสัยห่ามๆ เราสักกะที คราวก่อนเรื่องลอกท่อกับทาสีบ้าน คราวนี้มาเรื่องยางรถยนต์ อิชั้นขับรถไปเที่ยวแล้วเจือกยางรั่ว ต้องเปลี่ยนยาง แถมร้านยางร้านซ่อม
ไม่มี แล้วตอนนั้น2ทุ่มแล้ว อีคุณสามีนั่งข้างคนขับก็เปลี่ยนไม่เป็น แต่เราดันเป็นเพราะเคยเป็นลูกมือช่างมาก่อน (ลุงเราเอง) นี่จัดเลย มีแม่แรงตัวนึงซื้อมา 250 (
โครตดี ใช้ทีเดียวพัง) มียางอะไหล่เก่าๆ 1 เส้น กับอุปกรณ์ติดมา เอาวะกูเปลี่ยนบนเขานี่แหละ แล้วเอาไฟฉายให้อีตาผัวถือไว้ ให้หักกิ่งไม้แถวนั้นไปวาง รถหลังที่ตามมาเค้าจะได้รู้ แล้วมีรถผ่านมาจริง พอเห็นตูนั่งเปลี่ยนยางเองพี่แกดูตะลึงไปเลย (หญิงสาวบอบบางร่างน้อย) แต่พี่เขาก็จอดรถลงมาดูมาให้ความช่วยเหลือคะ เบาแรงไปได้เยอะมาก แกก็ช่วยเปลี่ยนจนเสร็จเลยก่อนไปจะให้สินน้ำใจเขาก็ไม่เอา ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
ประเด็นคือ เปลี่ยนเสร็จ ผัวงอนค่ะบอกว่าเหมือนเค้าอยู่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลยเนาะ เค้ามีประโยชน์อะไรบ้างมั้ย เค้าไม่เคยรู้สึกขาดความมั่นใจแบบนี้เลย เหมือนตัวเองทำเป็นหมดเค้าทำไรไม่ได้เลย เค้าเป็นสามีที่แย่เอามากๆเลยเนาะดูแลตัวเองไม่ได้เลย เราได้ยินเราก็อึ้งไปเลยค่ะไม่นึกว่าเค้าจะคิดแบบนี้ ก่อนหน้านี้เราไม่เคยมองลึกลงไปในจิตใจเขาเลยว่าเขาคิดยังไง เค้ารู้สึกอะไรที่เราเป็นแบบนี้ มาวันนี้เรารู้แล้ว และไม่ได้นิ่งเฉย จัดการคุยกันเลยค่ะ
เรา : เธอ เธอมีอะไรจะพูดกับชั้นไหม
แฟน : เธอเก่งอยํแล้วนิ คงจะรู้ล่ะนะ ว่าจะพูดอะไร (ประชดตรูอีก)
เรา : ถ้างั้น ชั้นขอพุดนะ ชั้นไม่อยากให้เธอประชดกันแบบนี้เลย รู้ว่าคิดยังไง รู้ว่ารู้สึกอะไร แต่คนเรามันมีสิ่งที่ถนัดและสิ่งที่ชอบไม่เหมือนกัน เธอถนัดอีกอย่าง ฉันถนัดอีกอย่าง แต่ไม่อยากให้เอาข้อดีข้อเสียมาเป็นปมด้อย อยากให้เราสองคนมาเติมเต็มซึ่งกันและกัน เป็นที่พึ่งของกันและกัน ยังจำได้ไหม วันที่เราไม่มีเงิน ต้องกินข้าวกับน้ำปลา กินข้าวไข่เจียวเป็นอาทิตย์ เธอกินนิดเดียวก็บอกว่าอิ่ม ทำไมชั้นจะไม่รู้ว่าเธออยากให้ชั้นกินเยอะๆ วันที่ไม่สบาย ใครที่คอยดูแล พาส่งรพ.ตอนตี3 คอยเฝ้าไม่ห่างไม่ใช่เธอเหรอ หรือไง ไหนจะหลังจากออก รพ.อีก ไปทำงานไม่ได้ตั้งหลายวัน ใครกันที่คอยเตรียมข้าว เตรียมน้ำไว้ให้ คอยดูแลบ้าน ก็สามีไม่ใช่เหรอ เงินเดือนก็ให้เมีย เธอรู้ป่าวว่านี่รู้สึกยังไง รู้สึกยิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่1อีกนะ
เราพูดได้แค่นี้ไม่รู้ว่านางจะเข้าใจได้มั้ย ถึงสิ่งที่เราคิดและจะสื่อ นางไม่ตอบอะไรจ้าเดินมากอดแล้วลากเข้าห้องไปเลย ส่งการบ้าน ...
ยังดีที่เรื่องนี้จบด้วยความเข้าใจอันดี แต่เราก็คิดได้เหมือนกันว่าต่อจากนี้คงต้องลดความเป้ตัวของตัวเองลงสักหน่อย หัดอ้อน หัดพึ่งพาเขาให้มากกว่านี้น่าจะดูน่ารักน่าเอ็นดู ทำให้เขาภาคภูมิใจได้มากขึ้นรึเปล่า เพื่อนๆว่าไงคะ มาแชร์กันได้นะ
สามีขี้งอน
ประเด็นคือ เปลี่ยนเสร็จ ผัวงอนค่ะบอกว่าเหมือนเค้าอยู่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลยเนาะ เค้ามีประโยชน์อะไรบ้างมั้ย เค้าไม่เคยรู้สึกขาดความมั่นใจแบบนี้เลย เหมือนตัวเองทำเป็นหมดเค้าทำไรไม่ได้เลย เค้าเป็นสามีที่แย่เอามากๆเลยเนาะดูแลตัวเองไม่ได้เลย เราได้ยินเราก็อึ้งไปเลยค่ะไม่นึกว่าเค้าจะคิดแบบนี้ ก่อนหน้านี้เราไม่เคยมองลึกลงไปในจิตใจเขาเลยว่าเขาคิดยังไง เค้ารู้สึกอะไรที่เราเป็นแบบนี้ มาวันนี้เรารู้แล้ว และไม่ได้นิ่งเฉย จัดการคุยกันเลยค่ะ
เรา : เธอ เธอมีอะไรจะพูดกับชั้นไหม
แฟน : เธอเก่งอยํแล้วนิ คงจะรู้ล่ะนะ ว่าจะพูดอะไร (ประชดตรูอีก)
เรา : ถ้างั้น ชั้นขอพุดนะ ชั้นไม่อยากให้เธอประชดกันแบบนี้เลย รู้ว่าคิดยังไง รู้ว่ารู้สึกอะไร แต่คนเรามันมีสิ่งที่ถนัดและสิ่งที่ชอบไม่เหมือนกัน เธอถนัดอีกอย่าง ฉันถนัดอีกอย่าง แต่ไม่อยากให้เอาข้อดีข้อเสียมาเป็นปมด้อย อยากให้เราสองคนมาเติมเต็มซึ่งกันและกัน เป็นที่พึ่งของกันและกัน ยังจำได้ไหม วันที่เราไม่มีเงิน ต้องกินข้าวกับน้ำปลา กินข้าวไข่เจียวเป็นอาทิตย์ เธอกินนิดเดียวก็บอกว่าอิ่ม ทำไมชั้นจะไม่รู้ว่าเธออยากให้ชั้นกินเยอะๆ วันที่ไม่สบาย ใครที่คอยดูแล พาส่งรพ.ตอนตี3 คอยเฝ้าไม่ห่างไม่ใช่เธอเหรอ หรือไง ไหนจะหลังจากออก รพ.อีก ไปทำงานไม่ได้ตั้งหลายวัน ใครกันที่คอยเตรียมข้าว เตรียมน้ำไว้ให้ คอยดูแลบ้าน ก็สามีไม่ใช่เหรอ เงินเดือนก็ให้เมีย เธอรู้ป่าวว่านี่รู้สึกยังไง รู้สึกยิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่1อีกนะ
เราพูดได้แค่นี้ไม่รู้ว่านางจะเข้าใจได้มั้ย ถึงสิ่งที่เราคิดและจะสื่อ นางไม่ตอบอะไรจ้าเดินมากอดแล้วลากเข้าห้องไปเลย ส่งการบ้าน ...
ยังดีที่เรื่องนี้จบด้วยความเข้าใจอันดี แต่เราก็คิดได้เหมือนกันว่าต่อจากนี้คงต้องลดความเป้ตัวของตัวเองลงสักหน่อย หัดอ้อน หัดพึ่งพาเขาให้มากกว่านี้น่าจะดูน่ารักน่าเอ็นดู ทำให้เขาภาคภูมิใจได้มากขึ้นรึเปล่า เพื่อนๆว่าไงคะ มาแชร์กันได้นะ