สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ขอกำลังใจแล้วกันนะคะ
เราอยากจะมาระบายเรื่องราวของเรากับปัญหาที่เพิ่งเกิดขึ้นค่ะ
เราคบกับแฟนมาได้เกือบ2ปีแล้ว หมั้นกันแล้ว ที่ผ่านมาก็อ่านในกระทู้นี้ไปด้วยก็ได้ค่ะ
https://pantip.com/topic/38703536
ช่วงโควิดเดือนที่ผ่านมา ทางบ้านเขามีปัญหาค่ะ เขาเลยมาอยู่ที่หอเรา ช่วงแรกๆดีทุกอย่างเลย
เขาไปทำงานเราก็ตื่นมาหากับข้าวให้ ทำหน้าที่แม่บ้านเพราะเรายังไม่ได้ทำงาน ซักผ้า ทำงานบ้านทุกอย่าง
โอเคเราต้องทำแหล่ะ แต่พอหลายวันมา เขาเริ่มทำเละเทะมากขึ้น ถอดเกงเกงกองไว้ ตัดเล็บแล้วก็กองขี้เล็บไว้ยังงั้นให้เราเก็บ
กินขนมที่วางอยู่หลังตู้เย็น ซองขนมก็อยู่ตรงนั้น บางทีเราก็เสียสละอาหารเช้าให้เขากิน เพราะคิดว่าขนมหลังตู้เย็นยังมีแต่พอมาดูไม่เหลือแล้ว
บางทีมดก็ขึ้น ขยะทิ้งไม่เคยใส่ถุงให้เราตามเก็บตลอด อีกหลายๆอย่างที่มันเยอะมาก ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากทำแต่มันเหนื่อยจริงๆ
ทำงานให้เงินเราแค่เดือนละ2พันทั้งเดือน ขอไปทำงานวันละ100 ค่าบุหรี่2วันซอง ค่าน้ำมันรถ ค่ากับข้าว มันไม่พอจนเราต้องไปคุยกับทางบ้านเรา
แม่เราเขาก็ไม่อยากให้เราอดเขาเลยให้เงินมากิน เราถึงมีเงินซื้อกับข้าว พอเราบ่น เขาก็บอกว่าเครียดขอเงินเราไปซื้อข้าวแต่ได้เหล้ามากิน แล้วก็โทรไปร้องไห้กับแม่เขาว่าเรากดดัน อยากให้เขาเป็นแบบที่เราต้องการ แม่เขาก็ว่าเราไม่เปลี่ยนอะไรชอบซื้อกับข้าว ไม่ทำกินเองจะได้ประหยัด เพราะเราทำกับข้าวไม่เป็น เราผิดหรอนิ? เขาไม่เคยรู้เลยว่าเราพยายามทำกับข้าวรอลูกเขาเลิกงานทุกวัน บางวันเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน หิวจนแสบท้องยังรอกินพร้อมกัน
เขาไม่เคยมองเห็นสิ่งที่เราทำเลย จนวันที่เราเหงือกบวม หน้าบวมไปข้างนึง คืนแรกเราขอให้เขาพาไปซื้อโจ๊กตอน2ทุ่ม เขาบอกไปเองเลยเหนื่อย ตอนอยู่คนเดียวไปยังไงก็คงไปได้ เราโคตรซึ้ง จนเราปวดอยู๋2-3วันเขาก็ไม่สนใจจะถามว่าเป็นไง เจ็บตรงไหน สุดท้ายวันหยุดของเขาเราก็ยังต้องไปหาหมอเองคนเดียวทั้งที่อยู่ด้วยกัน โคตรเสียใจ แต่ตอนนั้นในใจเราคิดว่าแค่นี้เขายังดูแลเราไม่ได้เลย ถ้าเกิดพลาดท้องขึ้นมาใครจะดูแลเรา แล้วอนาคตล่ะ?
สุดท้ายเราก็พูดไปตรงๆว่าเราไม่ไหวแล้วนะ เขาก็บอกให้ทำยังไงไม่ใช่หมอ แล้วเขาก็บอกว่าจะไปหาแม่เขาที่บ้าน เราเลยบอกว่าเก็บเสื้อผ้าไปด้วย
เขาก็ตอบแค่อือ แล้วก็เก็บเสื้อผ้าออกไป แต่สิ่งที่แปลกคือก็ยังเหลือไว้4-5ตัว เราก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรื่องยังไม่จบนะ พอเขาไปเราเลยกดเข้าเฟสเขาดู ไปเจอแชทพี่ที่ทำงานเขาโอนเงินให้เขา7พัน ตั้งแต่เมื่อวาน แล้วเขาไม่บอกเราสักคำ ทั้งที่เป็นเราที่พยายามหาให้เขามีกับข้าวกิน มีตังไปทำงานอ่ะ มันเป็นความรู้สึกแบบโคตรแย่ จนตอนนี้ก็ยังไม่บอกเลิกกัน เราเลือกที่จะเงียบ.....
สิ่งที่เราทำมันถูกแล้วใช่ไหมกับการหันมารักมาดูแลตัวเองดีกว่า เราควรทำไงดี...............
รักหรือแค่ผูกพันธ์ อยู่กันไปแบบนี้จะรอดมั้ย?
เราอยากจะมาระบายเรื่องราวของเรากับปัญหาที่เพิ่งเกิดขึ้นค่ะ
เราคบกับแฟนมาได้เกือบ2ปีแล้ว หมั้นกันแล้ว ที่ผ่านมาก็อ่านในกระทู้นี้ไปด้วยก็ได้ค่ะ https://pantip.com/topic/38703536
ช่วงโควิดเดือนที่ผ่านมา ทางบ้านเขามีปัญหาค่ะ เขาเลยมาอยู่ที่หอเรา ช่วงแรกๆดีทุกอย่างเลย
เขาไปทำงานเราก็ตื่นมาหากับข้าวให้ ทำหน้าที่แม่บ้านเพราะเรายังไม่ได้ทำงาน ซักผ้า ทำงานบ้านทุกอย่าง
โอเคเราต้องทำแหล่ะ แต่พอหลายวันมา เขาเริ่มทำเละเทะมากขึ้น ถอดเกงเกงกองไว้ ตัดเล็บแล้วก็กองขี้เล็บไว้ยังงั้นให้เราเก็บ
กินขนมที่วางอยู่หลังตู้เย็น ซองขนมก็อยู่ตรงนั้น บางทีเราก็เสียสละอาหารเช้าให้เขากิน เพราะคิดว่าขนมหลังตู้เย็นยังมีแต่พอมาดูไม่เหลือแล้ว
บางทีมดก็ขึ้น ขยะทิ้งไม่เคยใส่ถุงให้เราตามเก็บตลอด อีกหลายๆอย่างที่มันเยอะมาก ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากทำแต่มันเหนื่อยจริงๆ
ทำงานให้เงินเราแค่เดือนละ2พันทั้งเดือน ขอไปทำงานวันละ100 ค่าบุหรี่2วันซอง ค่าน้ำมันรถ ค่ากับข้าว มันไม่พอจนเราต้องไปคุยกับทางบ้านเรา
แม่เราเขาก็ไม่อยากให้เราอดเขาเลยให้เงินมากิน เราถึงมีเงินซื้อกับข้าว พอเราบ่น เขาก็บอกว่าเครียดขอเงินเราไปซื้อข้าวแต่ได้เหล้ามากิน แล้วก็โทรไปร้องไห้กับแม่เขาว่าเรากดดัน อยากให้เขาเป็นแบบที่เราต้องการ แม่เขาก็ว่าเราไม่เปลี่ยนอะไรชอบซื้อกับข้าว ไม่ทำกินเองจะได้ประหยัด เพราะเราทำกับข้าวไม่เป็น เราผิดหรอนิ? เขาไม่เคยรู้เลยว่าเราพยายามทำกับข้าวรอลูกเขาเลิกงานทุกวัน บางวันเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน หิวจนแสบท้องยังรอกินพร้อมกัน
เขาไม่เคยมองเห็นสิ่งที่เราทำเลย จนวันที่เราเหงือกบวม หน้าบวมไปข้างนึง คืนแรกเราขอให้เขาพาไปซื้อโจ๊กตอน2ทุ่ม เขาบอกไปเองเลยเหนื่อย ตอนอยู่คนเดียวไปยังไงก็คงไปได้ เราโคตรซึ้ง จนเราปวดอยู๋2-3วันเขาก็ไม่สนใจจะถามว่าเป็นไง เจ็บตรงไหน สุดท้ายวันหยุดของเขาเราก็ยังต้องไปหาหมอเองคนเดียวทั้งที่อยู่ด้วยกัน โคตรเสียใจ แต่ตอนนั้นในใจเราคิดว่าแค่นี้เขายังดูแลเราไม่ได้เลย ถ้าเกิดพลาดท้องขึ้นมาใครจะดูแลเรา แล้วอนาคตล่ะ?
สุดท้ายเราก็พูดไปตรงๆว่าเราไม่ไหวแล้วนะ เขาก็บอกให้ทำยังไงไม่ใช่หมอ แล้วเขาก็บอกว่าจะไปหาแม่เขาที่บ้าน เราเลยบอกว่าเก็บเสื้อผ้าไปด้วย
เขาก็ตอบแค่อือ แล้วก็เก็บเสื้อผ้าออกไป แต่สิ่งที่แปลกคือก็ยังเหลือไว้4-5ตัว เราก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรื่องยังไม่จบนะ พอเขาไปเราเลยกดเข้าเฟสเขาดู ไปเจอแชทพี่ที่ทำงานเขาโอนเงินให้เขา7พัน ตั้งแต่เมื่อวาน แล้วเขาไม่บอกเราสักคำ ทั้งที่เป็นเราที่พยายามหาให้เขามีกับข้าวกิน มีตังไปทำงานอ่ะ มันเป็นความรู้สึกแบบโคตรแย่ จนตอนนี้ก็ยังไม่บอกเลิกกัน เราเลือกที่จะเงียบ.....
สิ่งที่เราทำมันถูกแล้วใช่ไหมกับการหันมารักมาดูแลตัวเองดีกว่า เราควรทำไงดี...............