ความเดิม >>
ตอนที่แล้ว ที่อยู่ในป่าคานาสือ (喀纳斯)
เผื่อใครอยากติดตามอ่านนะครับ เหอะๆ
สวัสดีครับพี่น้องคนไทยทุกคน
ขอแนะนำตัวแป๊บนึงครับ คือส่วนตัวผมแล้วจริงๆ เป็นคนที่ไม่ชอบไปที่ๆตัวเองรู้จักหรือไม่มีจุดเด่นด้านภูมิประเทศของสถานที่นั้นๆ ดังนั้นผมจึงชอบหาสถานที่เที่ยวจากแผนที่อย่างเดียว หลายๆคนอาจจะมองว่าหนักข้อแล้วคนนี้ 555 แต่ผมเชื่อว่าพี่น้องหลายคนก็คงเป็นแบบผม แบบอยากไปจุดที่สวนกระแสคนทั่วไป อยากให้ได้รับรู้ว่าท่านไม่ได้เป็นอยู่คนเดียว 555
อ่ะๆ มาเข้าเรื่องละ ต่อจากความเดิมนะครับ พอพวกผมได้นั่งรถจากเมืองปูเออร์จิน (布尔津市) ไปยังเมืองอัลไต (阿勒泰市) ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 ชม. ครึ่ง คือก็ถึงนี้มืดมากครับเพราะขึ้นเขา แต่พอใกล้ถึงเมืองแล้วแสบตาครับแสงเยอะมืดมานาน 5555 แสงสีที่เมืองนี้ค่อนข้างสวยครับ จริงๆแล้วก็อยากมาแวะเมืองนี้อยู่แล้วเพราะดูจากแผนที่ตัวเมืองอยู่กลางเขาและมีแม่น้ำเคอล่าน (克兰河) ไหลผ่านกลางเมืองด้วย และสุดท้ายก็ได้มาจนได้ เหอะๆ
ลงรถแล้วรู้สึกได้ว่าเมืองค่อนข้างอุ่นกว่าคานาสือเยอะ ซึ่งอุณภูมิอยู่ที่ประมาณ -15 องศา กำลังแฮปปี้สำหรับคนไทยเลยครับ 555 จากนั้นพวกผมก็นั่งแท็กซี่ตรงไปยังโรงแรมที่หากันระหว่างทาง แล้วก่อนเข้านอนก็ตื่นเต้นมากว่าวันพรุ่งนี้จะได้เห็นเมืองเป็นยังไงบ้างตอนกลางวัน
พอวันรุ่งขึ้นก็ลงไปกินบุฟเฟ่ต์มื้อเช้าที่โรงแรม คือต้องเดินออกไปกินอีกตึก 555 กว่าจะหาตึกเจอเขาเกือบเก็บอาหารหมดละ
บุฟเฟ่ต์มื้อเช้าที่โรงแรมครับ อร่อยๆ เพราะไม่ได้กินอาหารเป็นชิ้นเป็นอันมานานละ 555
เช้านี้อากาศดีมากครับ หิมะตกเล็กน้อย
บรรยากาศขอบๆเมืองครับ (แถวๆโรงแรมอ่ะนะ)
พอออกมาข้างนอกโรงแรม หักมุมครับ มีภูเขาเยอะกว่าที่คิดเอาไว้ จากนั้นพวกผมก็เดินเตร่ๆ ไปเรื่อยๆ แบบไร้จุดหมายปลายทาง
อ่ะ… คลิปแนะนำเมืองอัลไตแบบงานหยาบๆ 555
พอเดินไปเดินมาก็เปิดแผนที่หาดูว่ามีที่ไหนน่าสนใจบ้างก็ไปเห็นสวนสาธารณะหนึ่ง คือปกติแล้วที่จีนจะมีสวนสาธารณะเยอะมากๆ สวนเล็กสวนน้อยสวนใหญ่เดินสองวันสองคืนก็มี (อันนี้เวอร์ไปๆ 555) ซึ่งสวนนี้เรียกว่า ฮั่วหลิน (桦林公园) คือจริงๆแล้วถ้าไม่มีที่ไปในเมืองนั้นๆนะครับ มีแค่สองที่ที่ไปได้คือ สวนสาธารณะ กับ พิพิธภัณฑ์ เหอะๆ
แผนที่สวนสาธารณะ สังเกตตัวการ์ตูนตรงมุมขวาล่างนะครับ นั้นคือชุดท้องถื่นของคนแถบเอเชียกลาง จะแนวๆนี้อ่ะนะ
แกะสลักหิมะเต็มสวนสาธารณะเลยๆ
และก็เจออย่างงี้ตลอดทางเลย 555
เด็กๆมาเล่นรถบั้มแบบบรรยากาศเงียบเหงามาก รอบๆแทบไม่มีคนเลย 555
โบว์ลิ่งอัลไต 555
พอเหลือบตามองไปข้างก็จะเห็นพวกเด็กมาเล่นสไลด์หิมะที่เขาทำไว้ให้ ไม่ต่างอะไรกับเด็กไทยที่ชอบเล่นสไลด์ลมตามงานวัด เห้ออออ นึกถึงวัยเด็ก 5555
เก้าอี้ตามสวนสาธารณะทุกที่ ตั้งแต่ที่ผมมาเที่ยวนี้ต้องปัดหิมะออกก่อนตลอดเลยครับ หรือไม่ก็ไปนั่งต่อจากคนที่นั่งก่อนหน้านี้ 555
ลองดี ใส่เสื้อมาตัวเดียว ถุงมือไม่ใส่ หมวกไม่ได้เอามา 555 กะมาสัมผัสความเย็นแบบเกิน 100% เหอะๆ
คือทั้งตัวเย็นและใจเย็นมากครับ เดินเล่นนู้นเล่นนี้ แต่ก็นะ มาเที่ยวกันเองก็งี้แหละครับ ไม่มีใครมากดดันแบบ “เอ้ยๆๆ ฟังทางนี้ครับทุกคนๆ ให้เวลาเดินเล่นในสวนสาธารณะ 5 นาทีใครมาช้ากลับโรงแรมเองครับ”
พอเดินจนหมดละก็ถึงเวลาตอนเย็นพอดีเลย กะไปหาไรกินและที่ผมทำก็คือหยิบมือถือมาเปิดแอปแผนที่ไป่ตู๊ (百度地图) ใครไปเที่ยวจีนไม่มีแอปนี้ไม่ได้นะครับเด๊ะอยู่ยากเพราะแอป Google Map ใช้ไม่ได้ที่จีนครับ (บางคนอาจจะบอก “ทำไมไม่ต่อ vpn ล่ะ?” เพราะว่าข้อมูลมันไม่ถูกต้องและละเอียดเท่าแอปแผนที่ไป่ตู๊ครับ ) แอปนี้หาได้ทุกอย่างครับตั้งแต่รถเมล์สายไหนไปไหน อีกกี่นาทีมา มีโรงแรมอะไรใกล้ๆ เบอร์อะไร และที่สำคัญสุดคือมันบอกว่าเราอยู่ที่ไหน 555
จากนั้นก็เจอแหล่งถนนคนเดินหาของกินๆ และก็ได้นั่งรถเมล์ครั้งแรกที่อัลไต เหอะๆ ประทับใจมากครับ บนรถเมล์ มีภาษาอีกภาษาด้วยน่าจะไม่ใช่ภาษา คาซัคก็อุยกูร์
บรรยากาศบนรถเมล์ครับ เหอะๆ
จากนั้นพวกผมก็ได้มาถึงที่ถนนคนเดินที่มีชื่อว่าถนนคนเดินรัสเซีย ห่ะ!? งงอะดิครับ อย่างที่บอกครับ แถวนี้เป็นปลายสุดของหางไก่ประเทศจีน ซึ่งติดกับพรมแดนสี่ประเทศ มี ประเทศคาซัคสถาน (ตะวันตก), ประเทสรัสเซีย (เหนือ), ประเทศมองโกเลีย (ตะวันออก) และประเทศจีน เอางี้ดูจากแผนที่ด้านล่างเลยนะครับจะได้เข้าใจนะครับ
แล้วประเทศพวกนี้ได้รับอิทธิพลจากรัสเซียมาเยอะ จากสหภาพโซเวียตอ่ะนะครับ (苏联) ดังนั้นพวกตึกต่างๆและชื่อสถานที่บางที่ก็ได้รับอิทธิพลมาด้วย
พาเดินดูถนนคนเดินรัสเซีย 555
นมอูฐหรือนมบูดครับ 555 ยอมแล้วๆๆ คือก่อนเดินมาร้านอาหารนี้ก็ได้แวะซื้อร้านขายนมเล็กๆร้านหนึ่ง เพาะอยากลองนมอูฐมาก (骆驼奶) เลยซื้อมาทดสอบขวดหนึ่ง
คลิป reaction รสชาติของนมบูด เอ้ย! นมอูฐครับ 5555
พอเดินไปเดินมาก็ได้ยินเสียงลุงพูดผ่านโทรโข่งโคตรดังว่า “来来大家，大盘鸡买一送一！” แปลนะครับ “เร่เข้ามาครับพี่น้องๆ ไก่ผัด(ซินเจียง)ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง!!” คือพอพูดถึงอาหารเขตปกครองตนเองซินเจียง ทุกคนในประเทศจีนจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไก่ผัด” หรือ “大盘鸡” พอได้ยินปุ๊บก็ตรงไปเลยครับหากินไก่ผัดจานใหญ่มานานแล้ว 555
มันใหญ่จริงครับ จริงๆแล้วมันต้องไก่หนึ่งตัวเลยแต่ผมสั่งมาครึ่งตัวพอครับ 555 เพราะอาหารที่จีนอะไรๆก็ได้เยอะและใหญ่ไปหมด
หลังจากกินกันเสร็จแล้วก็เดินทางกลับโรงแรมพักผ่อนเพื่อไปหาข้อมูลว่ามีอะไรทำที่ไหนอีกไหม หาไปหามาเห็นภูเขาใกล้ๆกับเมืองเขียนบอกมีที่ให้เล่นสกีด้วย อ่านไปอ่านมาเพิ่งรู้ว่าเมืองนี้มีชื่อเสียงเรื่องการเล่นสกี คนในแถวซินเจียงชอบมากัน พวกผมก็เตรียมตัวไปเล่นเลยดิครับรออะไร 555 พอวันรุ่งขึ้นก็ตื่นกันสายแต่ก็เดินทางไปสถานที่เล่นสกีด้วยรถเมล์ที่หาข้อมูลยากเหลือเกิ๊น 555 คือถ้าไม่ใช่คนแถวนี้อยู่โคตรยากเลยครับ
ขอพักไว้เท่านี้ก่อนครับ เดี่ยวมาเล่าต่อๆ
เหมือนเดิมครับขอขอบคุณพี่น้องชาวไทยที่อ่านและดูรูปมาถึงตรงนี้ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนต่อไปจะมาเล่าการเล่นสกีครั้งแรกในชีวิตที่เจ็บตัวที่สุด 555
[CR] ป่ะ...พวกเราไปเล่นสกีที่แหล่งกำเนิดสกีของมนุษยชาติที่เทือกเขาอัลไตฤดูหนาวนี้กันดีกว่า!! (阿勒泰市：人类滑雪起源地！) ตอนที่ [1]
ความเดิม >> ตอนที่แล้ว ที่อยู่ในป่าคานาสือ (喀纳斯)
เผื่อใครอยากติดตามอ่านนะครับ เหอะๆ
สวัสดีครับพี่น้องคนไทยทุกคน
ขอแนะนำตัวแป๊บนึงครับ คือส่วนตัวผมแล้วจริงๆ เป็นคนที่ไม่ชอบไปที่ๆตัวเองรู้จักหรือไม่มีจุดเด่นด้านภูมิประเทศของสถานที่นั้นๆ ดังนั้นผมจึงชอบหาสถานที่เที่ยวจากแผนที่อย่างเดียว หลายๆคนอาจจะมองว่าหนักข้อแล้วคนนี้ 555 แต่ผมเชื่อว่าพี่น้องหลายคนก็คงเป็นแบบผม แบบอยากไปจุดที่สวนกระแสคนทั่วไป อยากให้ได้รับรู้ว่าท่านไม่ได้เป็นอยู่คนเดียว 555
อ่ะๆ มาเข้าเรื่องละ ต่อจากความเดิมนะครับ พอพวกผมได้นั่งรถจากเมืองปูเออร์จิน (布尔津市) ไปยังเมืองอัลไต (阿勒泰市) ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 ชม. ครึ่ง คือก็ถึงนี้มืดมากครับเพราะขึ้นเขา แต่พอใกล้ถึงเมืองแล้วแสบตาครับแสงเยอะมืดมานาน 5555 แสงสีที่เมืองนี้ค่อนข้างสวยครับ จริงๆแล้วก็อยากมาแวะเมืองนี้อยู่แล้วเพราะดูจากแผนที่ตัวเมืองอยู่กลางเขาและมีแม่น้ำเคอล่าน (克兰河) ไหลผ่านกลางเมืองด้วย และสุดท้ายก็ได้มาจนได้ เหอะๆ
ลงรถแล้วรู้สึกได้ว่าเมืองค่อนข้างอุ่นกว่าคานาสือเยอะ ซึ่งอุณภูมิอยู่ที่ประมาณ -15 องศา กำลังแฮปปี้สำหรับคนไทยเลยครับ 555 จากนั้นพวกผมก็นั่งแท็กซี่ตรงไปยังโรงแรมที่หากันระหว่างทาง แล้วก่อนเข้านอนก็ตื่นเต้นมากว่าวันพรุ่งนี้จะได้เห็นเมืองเป็นยังไงบ้างตอนกลางวัน
พอวันรุ่งขึ้นก็ลงไปกินบุฟเฟ่ต์มื้อเช้าที่โรงแรม คือต้องเดินออกไปกินอีกตึก 555 กว่าจะหาตึกเจอเขาเกือบเก็บอาหารหมดละ
บุฟเฟ่ต์มื้อเช้าที่โรงแรมครับ อร่อยๆ เพราะไม่ได้กินอาหารเป็นชิ้นเป็นอันมานานละ 555
เช้านี้อากาศดีมากครับ หิมะตกเล็กน้อย
บรรยากาศขอบๆเมืองครับ (แถวๆโรงแรมอ่ะนะ)
พอออกมาข้างนอกโรงแรม หักมุมครับ มีภูเขาเยอะกว่าที่คิดเอาไว้ จากนั้นพวกผมก็เดินเตร่ๆ ไปเรื่อยๆ แบบไร้จุดหมายปลายทาง
อ่ะ… คลิปแนะนำเมืองอัลไตแบบงานหยาบๆ 555
พอเดินไปเดินมาก็เปิดแผนที่หาดูว่ามีที่ไหนน่าสนใจบ้างก็ไปเห็นสวนสาธารณะหนึ่ง คือปกติแล้วที่จีนจะมีสวนสาธารณะเยอะมากๆ สวนเล็กสวนน้อยสวนใหญ่เดินสองวันสองคืนก็มี (อันนี้เวอร์ไปๆ 555) ซึ่งสวนนี้เรียกว่า ฮั่วหลิน (桦林公园) คือจริงๆแล้วถ้าไม่มีที่ไปในเมืองนั้นๆนะครับ มีแค่สองที่ที่ไปได้คือ สวนสาธารณะ กับ พิพิธภัณฑ์ เหอะๆ
แผนที่สวนสาธารณะ สังเกตตัวการ์ตูนตรงมุมขวาล่างนะครับ นั้นคือชุดท้องถื่นของคนแถบเอเชียกลาง จะแนวๆนี้อ่ะนะ
แกะสลักหิมะเต็มสวนสาธารณะเลยๆ
และก็เจออย่างงี้ตลอดทางเลย 555
เด็กๆมาเล่นรถบั้มแบบบรรยากาศเงียบเหงามาก รอบๆแทบไม่มีคนเลย 555
โบว์ลิ่งอัลไต 555
พอเหลือบตามองไปข้างก็จะเห็นพวกเด็กมาเล่นสไลด์หิมะที่เขาทำไว้ให้ ไม่ต่างอะไรกับเด็กไทยที่ชอบเล่นสไลด์ลมตามงานวัด เห้ออออ นึกถึงวัยเด็ก 5555
เก้าอี้ตามสวนสาธารณะทุกที่ ตั้งแต่ที่ผมมาเที่ยวนี้ต้องปัดหิมะออกก่อนตลอดเลยครับ หรือไม่ก็ไปนั่งต่อจากคนที่นั่งก่อนหน้านี้ 555
ลองดี ใส่เสื้อมาตัวเดียว ถุงมือไม่ใส่ หมวกไม่ได้เอามา 555 กะมาสัมผัสความเย็นแบบเกิน 100% เหอะๆ
คือทั้งตัวเย็นและใจเย็นมากครับ เดินเล่นนู้นเล่นนี้ แต่ก็นะ มาเที่ยวกันเองก็งี้แหละครับ ไม่มีใครมากดดันแบบ “เอ้ยๆๆ ฟังทางนี้ครับทุกคนๆ ให้เวลาเดินเล่นในสวนสาธารณะ 5 นาทีใครมาช้ากลับโรงแรมเองครับ”
พอเดินจนหมดละก็ถึงเวลาตอนเย็นพอดีเลย กะไปหาไรกินและที่ผมทำก็คือหยิบมือถือมาเปิดแอปแผนที่ไป่ตู๊ (百度地图) ใครไปเที่ยวจีนไม่มีแอปนี้ไม่ได้นะครับเด๊ะอยู่ยากเพราะแอป Google Map ใช้ไม่ได้ที่จีนครับ (บางคนอาจจะบอก “ทำไมไม่ต่อ vpn ล่ะ?” เพราะว่าข้อมูลมันไม่ถูกต้องและละเอียดเท่าแอปแผนที่ไป่ตู๊ครับ ) แอปนี้หาได้ทุกอย่างครับตั้งแต่รถเมล์สายไหนไปไหน อีกกี่นาทีมา มีโรงแรมอะไรใกล้ๆ เบอร์อะไร และที่สำคัญสุดคือมันบอกว่าเราอยู่ที่ไหน 555
จากนั้นก็เจอแหล่งถนนคนเดินหาของกินๆ และก็ได้นั่งรถเมล์ครั้งแรกที่อัลไต เหอะๆ ประทับใจมากครับ บนรถเมล์ มีภาษาอีกภาษาด้วยน่าจะไม่ใช่ภาษา คาซัคก็อุยกูร์
บรรยากาศบนรถเมล์ครับ เหอะๆ
จากนั้นพวกผมก็ได้มาถึงที่ถนนคนเดินที่มีชื่อว่าถนนคนเดินรัสเซีย ห่ะ!? งงอะดิครับ อย่างที่บอกครับ แถวนี้เป็นปลายสุดของหางไก่ประเทศจีน ซึ่งติดกับพรมแดนสี่ประเทศ มี ประเทศคาซัคสถาน (ตะวันตก), ประเทสรัสเซีย (เหนือ), ประเทศมองโกเลีย (ตะวันออก) และประเทศจีน เอางี้ดูจากแผนที่ด้านล่างเลยนะครับจะได้เข้าใจนะครับ
แล้วประเทศพวกนี้ได้รับอิทธิพลจากรัสเซียมาเยอะ จากสหภาพโซเวียตอ่ะนะครับ (苏联) ดังนั้นพวกตึกต่างๆและชื่อสถานที่บางที่ก็ได้รับอิทธิพลมาด้วย
พาเดินดูถนนคนเดินรัสเซีย 555
นมอูฐหรือนมบูดครับ 555 ยอมแล้วๆๆ คือก่อนเดินมาร้านอาหารนี้ก็ได้แวะซื้อร้านขายนมเล็กๆร้านหนึ่ง เพาะอยากลองนมอูฐมาก (骆驼奶) เลยซื้อมาทดสอบขวดหนึ่ง
คลิป reaction รสชาติของนมบูด เอ้ย! นมอูฐครับ 5555
พอเดินไปเดินมาก็ได้ยินเสียงลุงพูดผ่านโทรโข่งโคตรดังว่า “来来大家，大盘鸡买一送一！” แปลนะครับ “เร่เข้ามาครับพี่น้องๆ ไก่ผัด(ซินเจียง)ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง!!” คือพอพูดถึงอาหารเขตปกครองตนเองซินเจียง ทุกคนในประเทศจีนจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไก่ผัด” หรือ “大盘鸡” พอได้ยินปุ๊บก็ตรงไปเลยครับหากินไก่ผัดจานใหญ่มานานแล้ว 555
มันใหญ่จริงครับ จริงๆแล้วมันต้องไก่หนึ่งตัวเลยแต่ผมสั่งมาครึ่งตัวพอครับ 555 เพราะอาหารที่จีนอะไรๆก็ได้เยอะและใหญ่ไปหมด
หลังจากกินกันเสร็จแล้วก็เดินทางกลับโรงแรมพักผ่อนเพื่อไปหาข้อมูลว่ามีอะไรทำที่ไหนอีกไหม หาไปหามาเห็นภูเขาใกล้ๆกับเมืองเขียนบอกมีที่ให้เล่นสกีด้วย อ่านไปอ่านมาเพิ่งรู้ว่าเมืองนี้มีชื่อเสียงเรื่องการเล่นสกี คนในแถวซินเจียงชอบมากัน พวกผมก็เตรียมตัวไปเล่นเลยดิครับรออะไร 555 พอวันรุ่งขึ้นก็ตื่นกันสายแต่ก็เดินทางไปสถานที่เล่นสกีด้วยรถเมล์ที่หาข้อมูลยากเหลือเกิ๊น 555 คือถ้าไม่ใช่คนแถวนี้อยู่โคตรยากเลยครับ
ขอพักไว้เท่านี้ก่อนครับ เดี่ยวมาเล่าต่อๆ
เหมือนเดิมครับขอขอบคุณพี่น้องชาวไทยที่อ่านและดูรูปมาถึงตรงนี้ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น