ก่อนเริ่มขอเกริ่นนิดหนึ่ง เราเป็นลูกครึ่ง ไทย-จีน เด็กๆเราเรียนรู้เทศกาล ของจีนหลากหลาย ได้ชิมลิ้มรสอาหารจีนมามากมาย ได้ทำอาหารจีน ได้ช่วยทำขนมในเทศกาลจีน อ้อ เราอาศัยกับป้าตั้งแต่เด็กเพราะป๊าม๊าเราท่านทำงานไม่มีเวลาดูแลเรา เอาล่ะเริ่มเข้าสู่ความรักที่เราคิดว่าใช่ ตอนเด็กเราคิดเสมอว่าถ้าเรามีแฟนขอเจอที่เป็นเนื้อคู่ด้ายแดงเท่านั้น ดังนั้นเราถึงไม่มีแฟนเลยจนอายุ 27 ปี เรียกว่าโสดตายซากทีเดียว 555 ซึ่งเราเป็นคนประเภทอาจจะแปลกๆ แบบต้องให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ชี้ทาง มันก็คงซึมซับมาจากอยู่ในครอบครัวจีน ไปต่อกันดีกว่า 555 เราไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแบบลึกซึ้ง ส่วนมากเราจะเจอใน โลกของ Ragnarok แต่ที่เราจะเล่า คือผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนเธอเข้ามาคุยกับเรา เธอบอก โสด ซึ่งตามอุดมคติเรา จะไม่ยุ่งกับคนที่มีแฟนแล้ว ก็เริ่มคุยกันใน Ragnarok และพัฒนาคุยใน Line แทบทั้งวัน สายสัมพันธ์ของเราทุกอย่างเริ่มไปด้วยดี แล้วเธอก็เล่าให้ฟังว่าเธอมีแฟนแล้ว แต่แฟนเธอมีอีกคน แล้วเธอถูกทิ้งให้อยู่ในบ้านไม้เก่าๆโทรมๆ ป่วยไม่สบาย แล้วแฟนเธอกับอีกคนออกไปทานข้าว ไปนั้นนี่ เราได้ยินแบบนั้น มันทำให้ปรอทจุดเดือดทำงาน เราจะช่วยผู้หญิงคนนี้ยังไงดีนะ จนสุดท้ายเราตัดสินใจ แฟนเธอมีอีกคนไปแล้ว นอกใจแล้ว แต่เธอไม่สามารถไปไหนได้ เพราะเรื่องงานจนเธอลาออกจากงาน แล้วมันก็มาถึงเวลาทีต้องตัดสินใจทั้งสองคน ควรจะลึกซึ้งกว่านึ้ไหม ด้วยความที่เราศรัทธาในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เราหลับตาแล้วคิดในใจ ว่า ถ้าเธอคนนี้คือเนื้อคู่ด้ายแดง ให้เราเจอกันอาจจะมีอะไรมากกว่าเจอกันให้ได้เรียนรู้เข้ากันได้ไหมจนถึงเวลาที่ต้องเจอกันซึ่งเป็นช่วงโควิด เราได้ซื้อตั่วรถทัวร์ไปเชียงใหม่ ได้จองห้องพัก 3-4 วัน หลังจากนั้นถึงเวลาเดินทาง เราโครตตื่นเต้นที่จะได้เจอ ก็นะมัน 27 ปีแล้ว 555 เหงาๆคนเดียว จนมาถึงวันที่ได้เจอกันที่กรุงเทพ เราอยากเซอร์ไพรส์เธอ ไปยืนรอที่ชานชลา สถานีขนส่ง แต่แล้วเธอลงรถก่อนถึงสถานีขนส่ง เรารอตั้งนาน 555 ไม่เป็นไรไปกันต่อ เรานั่งแท๊กซี่ไป ซึ่งเป็นสวนสาธารณะแห่งหนึ่งในกรุงเทพ มีหลายประตู เราโทรถามเธออยู่ไหน เธอบอกสวนสาธารณะ... เราเลยนั่งวินมอไซค์ไปแต่กลายเป็นว่าอยู่คนละประตู 555 เธอเลยบอกเดียวนั่งวินไปหาเอง ใจเรามันเต้นแทบจะทะลุน่าอก เราเห็นเธอลงจากวินมอเตอร์ไซค์ เราแกล้งทำเป็นเดินไม่เห็นเธอ ้ราอยากรู้เธอจะจำเราได้ไหม ที่คุยๆใน LINE เป็นปี เธอจำได้ เธอเดินมาแล้วเรียกเรา 555 ใจฟูมาก หลังจากนั้นไปเดินเล่นดูสัตว์ที่ตลาดจตุจักรกัน ไปทานข้าวเพื่อรอเวลารอบรถออก พอใกล้จะถึงเวลาขึ้นรถ ไปหาอะไรทานกันก่อน หลังจากนั้นขึ้นรถ ซึ่งแน่นอนเรานั่งข้างกัน เราให้เธอนอนตัก อยากให้เธอสบาย แล้วสายฝนก็เริ่มโปรยปราย บรรยากาศสุดยอด เริ่มอารมณ์เปลี่ยว กรี๊ดมาก 555 เรากระซิบเธอเบาๆ เค้าขอล้วงนะ อุ้ยมือจะเกเรล่ะ เธอ ตอบเบาๆ "อืม" หลังจากนั้นเจ้ามือเราก็ไหลไปอยู่ตรง... นิ้วค่อยๆไหลเข้าทีละนิด เราทำอยู่แบบนั้น ไม่เกินนาที แล้วก็มาถึงเชียงใหม่ซึ่งเป็นเช้าที่หนาวเหน็บ 555 โครตหนาวเลยฮะท่านผู้อ่าน เรากับเธอไปไหว้ครูบาศรีวิชัย หลังจากนั้นไปดูหนังภาพยนตร์ ไปทานข้าว แล้วกลับที่พัก ปิดไฟ ....อุ้ย อ้าา อิอิ แล้วก็ไปเที่ยวสวนสัตว์เชียงใหม่ ไปทานอะไรอร่อยๆ ไปแก้บ่นของเธอ ไปไหว้หลวงพ่อทันใจ ไปนั้นนี่ โดยเรียก Maxim อย่างเดียว เราจำได้ว่าหมดเงินไป 2-3 หมื่น ทริปนี้ แล้วหลังจากนั้นก็นั่งรถกลับบ้าน ก็คุยกันเหมือนเดิม เริ่มจะมากกว่าเมื่อก่อน แล้วเธอก็ไปทำงาน เชียงใหม่ เป็นงานบริการถูกกฎหมาย เอ๊ะๆ รู้นะคิดอะไรอยู่ท่านผู้อ่าน 555 แล้วเราเองตัดสินใจไปอยู่เชียงใหม่ ทำงานที่เชียงใหม่ ที่ตัดสินใจเพราะเธอคนเดียว เราคิดว่าในเมื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านชี้ทางให้แล้ว ก็ควรไป ช่วงเดือนแรก ไม่มีงานทำ เราใช้เงินไป 1-2 หมื่น นั้นเพราะเราไม่าีรถส่วนตัว เรียกแต่ Maxim เรากับเธอใช้ชีวิต อยากกินอะไรกิน อยากเที่ยวที่ไหน ไปหมด ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่แล้วเวลาการทำงานเริ่มต่างกัน เธอได้เจอกับเด็กกระเหรี่ยงตัวดำคนหนึ่งในที่ทำงาน เด็กกระเหรี่ยงคนนี้เริ่มเข้าหาเธอ พาไปกินเหล้า พาไปเที่ยว เธอเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นคนขี้เมา นักดื่ม สไตล์การแต่งตัวเริ่มสั้นลงมาก แล้วเราจับได้ตอนไปห้องเธอ มีถุงยางอนามัย อยู่ในถังขยะ เราคิดในใจ มันเกิดอะไรขึ้น เราเลยเปิดอกคุยกับเธอ สิ่งที่เธอบอกคือ ชอบอะมันน่ารัก ตัวเล็กตะมุตะมิ แต่สิ่งที่เราเห็นคือหมีควายตัวดำ อุ้ย 555 เราเลยบอกเธอไม่เป็นไรเราให้อภัย ส่วนเราทำงานเลิกงานกับบ้าน วนอยู่แบบนี้ ไม่เคยนอกใจเธอ ไปกินข้าว ไปเที่ยว เราออกเงินตลอด ซัพพอร์ตตลอด ซื้อนั่นนี่ให้ เราย้อนกลับมาคิด ทำไมกันนะ คนแบบเราถึงต้องเจอแบบนี้ที่เห็นในละคร TT เวลาผ่านไป เธอมาบอกเรา ขอคุยกับอีกคนได้ไหม เราเลยบอกไม่ได้ เทอบอกนั้นจะฆ่าตัวตาย ด้วยการสูบบุหรี่ไฟฟ้า เราคิดในใจ อะไรว่ะเนี้ย 555 แต่เราก็ยอมนะ และนั้นคือจุดสุดท้ายของความเลวร้าย เธอเปลี่ยนไป เมินใส่ ฉุนเฉียว ไม่อ่านข้อความ ตอบช้า สุดท้าย ทุกวันนี้เราพิมพ์อะไรไป เทอไท่ตอบ เราได้แต่คิดในใจ เด็กกระเหรี่ยงหมีควายนั้นรู้หรือไม่ว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ก็มันเป็นจุดจบ ของสุภาพบุรุษ 555 มันมีแต่ในละครเท่านั้นแหละ
(เราขอระบายความในใจนะ เพราะเราไม่สามารถคุยกับใครได้เลย แทบจะตัวคนเดียว)
ประสบการณ์มีแฟนครั้งแรก ใน Ragnarok จากโลกจำลองสู่ชึวิตจริง
(เราขอระบายความในใจนะ เพราะเราไม่สามารถคุยกับใครได้เลย แทบจะตัวคนเดียว)