อะไรที่จะเป็นของเรา มันก็เป็นของเราเองนั้นละ

เมื่อวาน ตอบปฎิเสธ อสังหา170ห้องไปเป็นที่เรียบร้อย หลังจากเจ้าของพยายามเสนอว่าถ้าตกลงซื้อ วันที่10นี้ ได้เงินแสนกว่าบาทจากค่าเช่า

ดีลนี้ เรื่องของเรื่อง เค้าเปิดราคามา18m เราก็มองแล้วว่าแพงไป หลังจากเดินสำรวจอยู่ประมาน40นาที เนื้อที่5ไร่ สร้างตึกแถวชั้นเดียวเรียงต่อๆกันไปจนเกือบเต็มพื้นที่

ดูเสร็จคุยเสร็จก็ขอตัว ระหว่างกลับกรุงเทพฯก็กลัวจะน่าเกลียดที่มาดูถึงที่แต่ไม่เอา ก็เลยโทรไปบอกว่าถ้าลดมาในราคาที่เราเสนอได้ อาจจะซื้อเลยทันที

ทางฝ่ายโน้นบอกให้ยืม3ล้านหรือติด3ล้านได้นะ เราไม่เอา
ในที่สุดฝ่ายโน้นดันรับข้อเสนอตัวเลขที่เราบอกไป..

ทีนี้ละยุ่งเลยทันที ประชุมกันมาสองวัน ก็เลยตอบไม่ซื้อไป
เหตุผลที่เราไม่เอามีหลายข้อเช่น
1.ไกลไป มีเรื่องอะไรต้องขับไปถึง จ.นั้นเลย
2.ดูแล้ว ผู้เช่าไม่น่าจะมีคุณภาพเพราะเป็นพม่าล้วนๆเลย
3.เราไม่มีความสามารถจะบริหารจัดการ170กว่าห้องได้
ง่ายๆ เพราะจำนวนห้องเยอะ คนก็ต้องเยอะ เหมือนต้องดูแลคนทั้งชุมชนที่มีเป็นร้อยคน คงไม่ไหว

นี้ละ เหตุผล อสังหาที่ว่ามาเลยหลุดลอยไป 5555
แต่ไม่เสียดายหรอกนะ ก็มองหาสิ่งใหม่ที่ดีกว่าไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องรีบร้อน ยิ่งพวกอสังหา ต้องดูให้เห็นกับตาจะดีกว่า

เออ  ถ้าเป็นที่ดินรัชดาซิ700ล้าน ไม่ต้องไปมอง ไม่ต้องไปดู แค่คิดก็คุ้มแล้ว 5555

เป็นห้องแบบนี้ละ เรียกไม่ถูก แต่สร้างไปถึง170ห้องเลยละ