แต่งโดย John Hartford โด้แรงบันดาลใจหลังจากได้ชมภาพยนตร์เรื่อง Doctor Zhivago
ได้รับ Grammy Awards พ.ศ. 2511 ใน 4 รางวัล คือ
Best Folk Performance
Best Country & Western Song (Songwriter)
Best Country & Western Solo Vocal Performance, Male
และ Best Country & Western Recording ในเวอร์ชั่นของ Glen Campbell
เพลงที่บันทึกเป็นซิงเกิลในปี 2510 ของอัลบัม Gentle on My Mind ที่จะออกในปี 2511
ดร.ชิวาโก้เป็นเรื่องที่เล่าเรื่องในสมัยการปฏิวัติรัสเซีย
จึงเอาภาพดอกไม้จากรัสเซียมาฝากค่ะ
YouTube / Uploaded by folksinger91
It's knowin' that your door is always open
And your path is free to walk
That makes me tend to leave my sleepin' bag rolled up
And stashed behind your couch
And it's knowin' I'm not shackled by forgotten words and bonds
And the ink stains that have dried upon some lines
That keeps you in the back roads by the rivers of my memory
And keeps you ever gentle on my mind
It's not clingin' to the rocks and ivy
Planted on their columns now that bind me
Or somethin' that somebody said
Because they thought we fit together walkin'
It's just knowin' that the world will not be cursin' or forgivin'
When I walk along some railroad track and find
That you're movin' on the back roads by the rivers of my memory
And for hours you're just gentle on my mind
Though the wheat fields and the coastlines
And the junkyards and the highways come between us
And some other woman's cryin' to her mother
'Cause she turned and I was gone
I still might run in silence tears of joy might stain my face
And the summer sun might burn me till I'm blind
But not to where I cannot see you walkin' on the back roads
By the rivers flowin' gentle on my mind
I dip my cup of soup
Back from a gurglin', cracklin' cauldron in some train yard
My beard a roughenin' coal pile
And a dirty hat pulled low across my face
Through cupped hands 'round a tin can
I pretend to hold you to my breast and find
That you're wavin' from the back roads by the rivers of my memories
Ever smilin', ever gentle on my mind
เนื้อเพลง Gentle on My Mind เพื่อประโยชน์ในการศึกษาเท่านั้น
สิทธิ์ในเนื้อเพลงยังคงเป็นของผู้ประพันธ์หรือผู้ถือสิทธิ์เช่นเดิม
รู้แล้วว่าประตูบ้านคุณเปิดเสมอ และเข้าไปหาคุณได้
มันทำให้ฉันแทบจะเก็บถุงนอน แล้วซ่อนมันไว้หลังโซฟา
รู้แล้วว่าฉันไม่ถูกล่ามด้วยคำพูดและสัญญาที่ไร้ค่า
และคราบหมึกที่ลบเลือนไปในบางบรรทัด
( ... ความรักไม่ต้องการคำมั่น หรือบันทึกสัญญาใด ๆ ... )
นั่นทำให้คุณอยู่ในถนนเล็กเปลี่ยว ริมสายน้ำแห่งความทรงจำของฉัน
และทำให้คุณอยู่ในใจฉันจางๆ เสมอ
มันไม่ใช่การยึดติดของแท่งหินกับเถาไอวี่ ที่เกี่ยวพันกันดั่งยึดเหนี่ยวฉันให้อยู่เป็นคู่
หรืออะไรที่ใครบางคนพูดไว้ว่า เพราะเขาคิดว่าเราเหมาะสมกัน
แค่รู้แล้วว่าโลกนี้จะไม่ถูกสาปแช่งหรือให้อภัย เมื่อฉันเดินไปตามทางรถไฟในบางสายแล้วค้นพบ
ว่าคุณกำลังเคลื่อนไหวในถนนเล็กเปลี่ยว ริมสายน้ำแห่งความทรงจำของฉัน
และเป็นเวลานานที่คุณแค่อยู่ในใจฉันจาง ๆ
แม้นาข้าววีทและชายฝั่งทะเลทั้งหลาย ถนนเล็กๆและทางหลวงทั้งหลายมากั้นเราสองได้
และหญิงอีกคนกำลังร้องไห้ต่อหน้าแม่ เพราะหล่อนหันมาไม่เห็นฉัน
ฉันยังคงอาจมีคราบน้ำตาแห่งความสุขใจแต่แต้มใบหน้า และอาทิตย์ในฤดูร้อนอาจเจิดจ้าจนฉันตามัว
แต่ไม่ใช่ที่ฉันจะไม่เห็นคุณกำลังเดินอยู่ในถนนเล็กเปลี่ยว
ริมสายน้ำที่หลั่งไหลในใจฉันจางๆ
ฉันจุ่มถ้วยซุป จากหม้อแตกลายงาดังกุกกักในชุมทางรถไฟแห่งหนึ่ง
เคราของดั่งกองถ่านหยาบ ๆ และหมวกสกปรกหลุบต่ำลงปิดหน้า
ผ่านอุ้งมือทั้งสองที่ประคองกระป๋องอาหาร ฉันแสร้งที่จะดึงคุณเข้ามากอดแนบอกและพบ ( ... ต้องเห็นภาพในซุปแน่ ๆ )
คุณกำลังโบกมือจากถนนเล็กเปลี่ยวริมสายน้ำแห่งความทรงจำของฉัน
ยิ้มเสมอ ในใจฉันจาง ๆ เสมอ
Gentle on My Mind - John Hartford ... ความหมาย
ได้รับ Grammy Awards พ.ศ. 2511 ใน 4 รางวัล คือ
Best Folk Performance
Best Country & Western Song (Songwriter)
Best Country & Western Solo Vocal Performance, Male
และ Best Country & Western Recording ในเวอร์ชั่นของ Glen Campbell
เพลงที่บันทึกเป็นซิงเกิลในปี 2510 ของอัลบัม Gentle on My Mind ที่จะออกในปี 2511
ดร.ชิวาโก้เป็นเรื่องที่เล่าเรื่องในสมัยการปฏิวัติรัสเซีย
จึงเอาภาพดอกไม้จากรัสเซียมาฝากค่ะ
สิทธิ์ในเนื้อเพลงยังคงเป็นของผู้ประพันธ์หรือผู้ถือสิทธิ์เช่นเดิม
มันทำให้ฉันแทบจะเก็บถุงนอน แล้วซ่อนมันไว้หลังโซฟา
รู้แล้วว่าฉันไม่ถูกล่ามด้วยคำพูดและสัญญาที่ไร้ค่า
และคราบหมึกที่ลบเลือนไปในบางบรรทัด
นั่นทำให้คุณอยู่ในถนนเล็กเปลี่ยว ริมสายน้ำแห่งความทรงจำของฉัน
และทำให้คุณอยู่ในใจฉันจางๆ เสมอ
หรืออะไรที่ใครบางคนพูดไว้ว่า เพราะเขาคิดว่าเราเหมาะสมกัน
แค่รู้แล้วว่าโลกนี้จะไม่ถูกสาปแช่งหรือให้อภัย เมื่อฉันเดินไปตามทางรถไฟในบางสายแล้วค้นพบ
ว่าคุณกำลังเคลื่อนไหวในถนนเล็กเปลี่ยว ริมสายน้ำแห่งความทรงจำของฉัน
และเป็นเวลานานที่คุณแค่อยู่ในใจฉันจาง ๆ
และหญิงอีกคนกำลังร้องไห้ต่อหน้าแม่ เพราะหล่อนหันมาไม่เห็นฉัน
ฉันยังคงอาจมีคราบน้ำตาแห่งความสุขใจแต่แต้มใบหน้า และอาทิตย์ในฤดูร้อนอาจเจิดจ้าจนฉันตามัว
แต่ไม่ใช่ที่ฉันจะไม่เห็นคุณกำลังเดินอยู่ในถนนเล็กเปลี่ยว
ริมสายน้ำที่หลั่งไหลในใจฉันจางๆ
เคราของดั่งกองถ่านหยาบ ๆ และหมวกสกปรกหลุบต่ำลงปิดหน้า
ผ่านอุ้งมือทั้งสองที่ประคองกระป๋องอาหาร ฉันแสร้งที่จะดึงคุณเข้ามากอดแนบอกและพบ ( ... ต้องเห็นภาพในซุปแน่ ๆ )
คุณกำลังโบกมือจากถนนเล็กเปลี่ยวริมสายน้ำแห่งความทรงจำของฉัน
ยิ้มเสมอ ในใจฉันจาง ๆ เสมอ