ชีวิตเราต่อจากนี้เราจะทำยังไงดีคะ

อย่างที่ถามเลยค่ะ เล่าก่อนว่าเราเป็นแค่เด็กอายุ13-14คนนึง ตอนเด็กๆเท่าที่จำความได้พ่อและแม่เราหย่ากันค่ะ เราไม่เคยเห็นพ่อแม่อยู่ด้วยกันเลย อันนี้พ่อเราบอกนะคะ พ่อเป็นคนเลี้ยงเรา ตอนเราอายุ2เดือน พ่อจ้างคนรู้จักที่รับจ้างเลี้ยงเด็กมาเลี้ยงเรา เราชอบเขามากค่ะ เราสนิทกับเขา เขาดูแลเราเหมือนลูกคนนึง เขาอายุมากพอที่จะเป็นย่าหรือยายเราได้แล้ว เราอยู่กับเขาจนไม่อยากอยู่กับพ่อ ไม่สิเรียกว่าติดเขาสะดีกว่า เราเรีกยเขาว่าแม่ค่ะ คนในครอบครัวเขาก็เอ็นดูเรามากๆเหมือนคนในคาอบครัวจริงๆเวลาพ่อแท้ๆเรามาหาเราก็ไม่อยากไป เพราะกลัวพ่อจะไม่ให้เรามาเจอคนที่เลี้ยงอีก เราก็จะไปบ้านพ่อประมาณหลายเดือนครั้งประมาณนี้ ทุกๆวันเสาร์พ่อจะมารับเราไปว่ายน้ำค่ะ ตอนนั้นตอนเราอายุ8ขวบ มีสายเข้ามาจากรพ.ว่าพ่อของเราหัวใจหยุดเต้น เนื่องจากหัวใจล้มเหลว(ขอไม่เล่ารายระเอียดนะคะ) เราได้ฟังหัวใจแทบสลายเลยค่ะ ถึงจะไม่ได้อยู่กับพ่อแต่เราก็รักพ่อ ทุกครั้งที่อยู่ด้วยก็มีความสุขอบอุ่นทุกครั้ง ตอนสอบได้ที่1พ่อก็ดีใจไปด้วย ชมไป เรามีความสุขมากเลยนะ ความจริงเรามีพี่ชายแท้ๆอยู่1คนค่ะ อายุห่างจากเรา9ปี หลังจากพ่อตายพี่ก็อยู่กับแม่แท้ๆ เราก็อยู่กับคนที่เลี้ยงเรา เพราะเราติดเขาแล้วเราก็ไม่ยอมไปด้วย ตอนนี้เราอายุ13แล้ว คนที่เลี้ยงเราเขาดีมากนะ แต่ว่าเราอาจจะนิสัยไม่ดี เขาก็ด่าเราบ้างแรกๆก็ไม่ได้อะไรนะ แต่หลังๆคือเราอยู่แบบนี้มาประมาณ2ปี จนหลังๆเราเริ่มคิดถึงพ่อ ทำไมเราไม่ไปอยู่กับพ่อตั้งแต่แรก ทำไมเราถึงมาอยู่แบบนี้ คิดเล่นๆถ้าคนที่เลี้ยงเราเขาไม่อยากเลี้ยงเราแล้วเราจะไปอยู่ไหน พี่แท้ๆตอนนี้เป็นทหาร เราไม่ค่อยติดต่อกันเลยค่ะ ติดต่อเฉพาะเรื่องเอกสารต่างๆ แม่แท้ๆก็เขาทักมาว่าเรา ตอนแรกก็คุยดีๆหลังๆแม่เริ่มบอกว่าไม่น่าให้เราเกิดมา (เขาอาจจะโกรธที่เราไม่ไปอยู่ด้วย) เขาบอกว่าคนที่เลี้ยงเราทำให้เราเป็นเด็กนิสัยเสีย แม่แท้ๆก็ด่าเราแรงขึ้นๆสุดท้ายเขาก็บล็อกเราไป ชีวิตตอนนี้เราแบบ เห้อ555 สถานะที่บ้านคนที่เลี้ยงก็ไม่ค่อยดีนะ บางครั้งเราก็คิดว่าเราเป็นภาระ เขาบอกว่าจะไม่ส่งเราเรียนต่อ ประโยคนี้มันทำเราจุกมากเลยนะ ก็เข้าใจว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน555 แต่เราชอบเรียน เรารักการเรียน พอโดนแบบนี้เราจุกเลย เราคิดทุกคืนว่า ถ้าตอนนี้พ่ออยู่จะเป็นยังไง เราจะอยู่ดีกว่านี้มั้ย เราจะมีความสุขมั้ย เราจะต้องร้องไห้ทุกคืนแบบนี้มั้ย เราทำยังไงดีคะ เราแบบ เห้อ เหมือนเกิดมาเป็นภาระเลย แต่ก็นะ555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ บ้ายบายๆๆๆ