หวัดดีค่าา เราอยากรู้ว่าแต่ละคนเคยมีประสบการณ์ความรักครั้งไหนหรือแบบไหนที่ทำให้ประทับใจแบบจำไม่เคยลืมบ้างคะ แบบคิดถึงตอนนั้นทีไรก็ยิ้มได้ทุกที มีไหมเอ่ยยย เรามีนะขอแชร์ก่อนเลยย อิอิ
เรื่องของเราย้อนไปเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นอายุประมาณ 14 ค่ะเป็นเด็กเนิร์ดๆเฉิ่มมากกกกเด๋อขั้นสุด หัวฟูฟ่องแต่ตัดผมแบบเห็นติ่งหูประมาณหนึ่งข้อนิ้วอ่ะค่ะ ตัวผอมๆเตี้ยๆผิวคล้ำ เป็นคนที่เฉิ่มและไม่รู้จักความรักเลยย ไม่รู้จักเลยจริงๆ เฉยชามากเด็กเรียนขั้นสุดด
จนมาปิดเทอมครั้งนึงเราได้าที่ทำงานกับแม่ ได้เจอพี่คนนึงทำงานที่เดียวกับแม่ จำได้ว่าพี่เค้าขาว หล่อ และสูงมากเราสูงอยู่แค่ประมาณเกือบถึงอกเค้า และที่สำคัญตัวเค้าหอมมากกกกกก (หอมแบบตราตรึงใจเรามากทำให้ทุกวันนี้เราเป็นคนที่ฝังใจกับกลิ่นหอมๆและบ้าน้ำหอมมากกก) วันแรกที่เราเจอพี่เค้าเราตกใจมากเราคิดว่าเค้าเป็นชาวต่างชาติแบบคิดว่าเค้าเป็นคนเกาหลี ญี่ปุ่นงี้ เพราะออร่ามากก พอเค้าเดินเข้าที่ทำงานมา เราเลยทักไปว่า Hello แล้ววิ่งไปหลบหลังแม่(เพราะเป็นคนขี้อายกลัวคนมาก เพราะส่วนใหญ่ไม่เคยได้ออกไปไหนเลย) แล้วพอพี่เค้าเห็นแม่เรา เค้าก็พูดขึ้นมาว่า สวัสดีครับคุณน้า เรานี่หน้าแตกดังเพล้งเลย55 แม่เราเค้าก็แนะนำเราแล้วก็แยกย้ายทำหน้าที่ของแต่ละคนไป
ตลอดวันที่เราอยู่ที่ทำงานแม่ เราจะเจอเค้าแบบตลอด แบบเค้าไปหาไรกินในห้องครัวกำลังคุ้ยๆตู้เย็นอยู่รู้สึกว่ามีใครอยู่ข้างหลังพอหันหลังไปก็เจอว่าพี่เค้ามายืนอยู่ข้างหลังแบบใกล้จังง นั่นเป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกเขินอ่ะใจเต้นตุบๆ พี่เค้าก็ยิ้มให้ แล้วก็ยื่นมือจะหยิบของในตู้เรานี่รีบมุดออกมาจากตู้แล้วรีบวิ่งเข้าไปหลบในห้องน้ำเพราะรู้สึกแบบหน้าร้อนๆ พอเราสงบสติได้กำลังเดินออกมาหน้าห้องน้ำเราก็เจอเค้าอีกแล้วเราก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตารีบเดินหนีไปที่อื่น ตลกตัวเองสุดๆนาทีนั้น
เรารู้สึกไม่กล้ามองหน้าเค้าไม่กล้าสบตาแต่ดูเหมือนจะยิ่งเจอเค้าระยะประชิดบ่อยมากกก แบบออกไปนั่งเล่นที่สวนหน้าที่ทำงานหันหลังไปก็เจอเค้ายืนเอาหูฟังอุดหู ฟังเพลงอยู่ด้านหลังไม่ไกลจากเรามาก เราไปซื้อหนมที่เซเว่นแบบกำลังยืนเลือกๆอยู่ตรงชั้นวางนมอยู่ๆก็มีมือยาวๆข้ามหัวมาหยิบของหันไปก็เป็นอิพี่นี่อีกและ คือเราไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะบังเอิญเจอกันบ่อยอะไรขนาดนั้น ตลอดเวลาที่เราอยู่ที่ทำงานแม่ เราไม่ค่อยพูดกับใครนะคะ เพราะเราขี้อายสุดๆส่วนมากเจอคนอื่นๆในที่ทำงานแม่ ที่รู้จักกันแล้วก็จะแค่ยิ้มๆให้
เราก็ใช้เวลาอยู่ที่ทำงานแม่ แบบเหมือนมีพี่คนนี้ตามหลอกหลอน เพราะจะเดินไปทางไหนก็ต้องเจอ แถมเวลาเราเจอเค้าจะเป็นช่วงเวลาที่ไม่เคยมีคนอื่นเข้าฉากด้วยเลยย5555 จนอยู่มาได้สักอาทิตย์นึงวันนั้นประมาณเช้ามากๆ เรามาที่ทำงานกับแม่ แล้วเราก็เลยนั่งเล่นเกมจากคอม ตอนนั้นฮิตมากเกมจับผิดภาพ เราก็นั่งเพ่งมากแบบเอ้ยยจะหมดเวลาอยู่แล้วจุดสุดท้ายก็หาไม่เจอสักที เราก็จดจ่ออยู่กับจอ สักพักได้กลิ่นน้ำหอมลอยมาไม่ทันวินาที ก็มีคนมายืนด้านหลังก้มหน้า พร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือขวาเราไปชี้ตรงจอ แล้วพูดกับเราว่านี่ไงตรงนี้ไง เราก็หันหน้ามาเกือบชนหน้าเค้า แล้วเค้าก็ปล่อยมือเราแล้วคือพี่เค้าก็ดีดหน้าผากเราเบาๆ แล้วก็พูดว่าไอ่เซ่อ แล้วก็อมยิ้มใส่เรากวนๆอ่ะ แล้วก็บอกว่าไปทำงานและนะ
ตอนนั้นเราเหมือนจิตหลุดเคว้งมาก เราโครตตกใจ ใจเต้นแบบเหมือนมันจะทะลุออกมาเหมือนน้ำตามันเอ่อๆอ่ะ เหมือนหน้ามันแดงมากกก สักพักเราก็วิ่งไปในห้องน้ำ แล้วจับดูใจตัวเองแล้วก็ยืนมึนๆ ตั้งสติ กว่าจะออกมาได้นี่แม่เรียกหาเลยเพราะคิดว่าเราหายไปไหนนานจัง หลังจากวันนั้นพี่เค้าก็ชอบมาแกล้งเรา ชอบทำหน้ากวนๆใส่ แล้วพี่เค้าก็มาชวนเราเล่นเกมแต่ไม่ใช่เกมคอมแล้วเป็นเกมเหมือนพวกต่อไม้บล็อค พวกบอร์ดเกม เล่นแรกๆเราแพ้เค้าตลอดเค้าก็จะชอบหัวเราะชอบใจเวลาเราทำหน้าหงอยตอนแพ้ พอหลังๆเราเริ่มเล่นเป็นแล้วเราชนะเค้าเค้าก็จะแกล้งกวนเราตอนเราเล่น
เค้าชอบลูบหัวเราลูบผมที่ฟูๆหนาๆเหมือนรังนก จำได้ว่าวันที่เค้าลูบหัวครั้งแรกเราไม่ยอมสระผมเลย จนแม่แปลกใจเพราะเราเป็นคนที่สระผมทุกวัน5555(ไม่รู้ว่าชอบพี่แกขั้นไหน แต่ฉันยอมสกปรกเพื่อพี่เลยนะ55) แล้วก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆ เล่นด้วยกันทุกวัน แต่เราไม่เคยถามอะไรเกี่ยวกับเค้าเลยทำได้แค่เล่นด้วยกันยิ้มหัวเราะด้วยกัน เค้าชอบแกล้งจี้เอวเราเวลาเราเผลอๆ แล้วเค้าก็ยังชอบมาโผล่ทุกที่ตลอดที่เราไป กับคนอื่นพี่เค้าจะเงียบมากไม่ยิ้มเลย ตลอดเวลาที่เราสังเกตดู เค้าค่อนข้างดูแตกต่างจากคนอื่นมากกก เค้าชอบนั่งคนเดียวแล้วก็จะมีหูฟังฟังเพลงดูไม่ค่อยพูดไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่จะมีแม่เรานี่แหละที่พี่เค้าจะอ่อนน้อม นบนอบ แล้วก็คอยช่วยเวลาเห็นแม่เราถือของหนัก หรือต้องการความช่วยเหลือเค้าจะมาคนแรก แล้วก็จะมาเล่นกับเรานี่แหละ
ตั้งแต่วันที่เค้าชอบมาเล่นกับเรา เค้าจะมาทำงานก่อนเวลาหลายชั่วโมงมากกกก จนแม่เราถามว่าทำไมมาเร็วจังลูก เค้าก็จะชอบตอบว่าอยากมาเล่นที่นี่มากกว่าครับแล้วก็หัวเราะไรไม่รู้ บ้าที่สุดดด และมีอยู่ครั้งนึงมีพนักงานเข้ามาใหม่เราขอแทนชื่อพี่คนนี้ว่าAนะ พี่Aค่อนข้างเฟรนด์ลี่มากกก คือชวนคนนั้นคนนี้คุยเก่งมาก แล้ววันนั้นเรากำลังนั่งเอาเกมขึ้นมาวาง รอจะเล่นกับพี่ขวัญใจของเรา พี่Aก็เดินเข้ามาแล้วก็พูดว่าทำไรอ่ะพี่เล่นด้วยนะคะมาเล่นกับพี่มา เราก็ได้แต่อึกอักมองตาปริบๆ พี่Aก็จัดแจงเอานั่นเอานี่ออกมาวาง ขอบอกเลยว่าเราเซ็งมาก คือไม่ได้อยากเล่นกับพี่Aเลย อึดอัดมากๆ แล้วที่สำคัญคือ ไม่ค่อยถูกชะตากับผู้ชายพูดคะ ดูลวงๆไงไม่รู้ เราเล่นกับพี่Aสักพัก แบบเหม่อๆ จู่ๆเราก็ทำเกมหล่นจากโต๊ะกระจายลงพื้น เราก็เลยรีบก้มลงไปเก็บ อิพี่Aก็ก้มตามลงมาแล้วก็มาจับ แบบดึงมือเราเหมือนคนโรคจิตมากๆ แล้วเค้าก็ยิ้มแบบน่ากลัวๆ เราก็เลยจะสะบัดมือออก แต่เค้าก็ยังจับมือเราไว้แล้วก็หัวเราะคิกคักๆ น่ากลัวจริงๆอ่ะขนาดเราสภาพแบบนี้ พี่แกยังคิดจะแต๊ะอั๋งอ่ะ
ในที่สุดดดดดพระเอกก็มาจ้าาา ในขณะที่กำลังก้มเก็มและโดนดึงมือ ก็ได้ยินเสียงคนเดินมาอยู่ด้านหลังแล้วก็ก้มลงมา จับแขนเราแล้วก็บอกว่าเอ้ยไอ่ตัวเล็ก ไปหาของให้พี่หน่อยพี่หาไม่เจอ และพี่เค้าก็ลากเราไป จนถึงหน้าห้องน้ำเราก็งง ว่าอ้าวไหนว่าจะให้ช่วยหาไรไง เค้าก็บอกว่าไปให้ไอ้นั่นจับมือทำไม เป็นเด็กผู้หญิงห้ามให้ใครทำแบบนี้นะ แล้วเค้าก็บอกว่าไปล้างมือเลย แล้วพี่แกก็เดินหันหลังกลับไปเลย เราก็เหมือนเดิมจ้าาา วิ่งเข้าไปรีบล้างมือตามคำสั่ง แต่ใจใจก็ได้แต่คิดว่า เอ้ยเกิดไรขึ้นเนี่ยงงๆว่ะ แล้วอิใจก็เหมือนเดิมเต้นตุบๆๆดังมากกก และหลังจากเกิดเรื่องนี้เราก็ไม่กล้าอยู่ใกล้พี่Aอีกเลยแต่อีพี่Aนี่ดี๊ด๊าสุด เหมือนจะชอบหาทางเข้าใกล้ผู้หญิง แบบจับไม้จับมือ คอยแตะนั่นนี่นิดๆหน่อยๆจากคนในที่ทำงาน แต่เท่าที่เรารับรู้ได้คือพี่ขวัญใจของเรา เค้ากลายเป็นไม่ถูกกับพี่Aไปเลย พี่ขวัญใจนี่แบบตั้งท่าทำหน้าดุๆ ใส่พี่Aตลอดแล้วเราเคยเห็นตอนไปเข้าห้องน้ำ เห็นสองคนนี้เค้าเดินชนไหล่กันด้วย แต่ดูเหมือนพี่Aจะไม่กล้ากับพี่ขวัญใจเราเท่าไหร่
เราก็ใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ไปเรื่อยเจอเค้าทุกวัน เล่นกันทุกวัน วันหยุดเค้าก็จะมาเล่นกับเรา แกล้งเรางี้ตลอด วันสงกราต์เป็นวันหยุดเค้า เราก็นั่งหงอยเพราะคิดว่าวันนี้เค้าคงไม่มา แต่แค่คิดจบปุ๊บเค้าก็โผล่มากับเสื้อเชิ๊ตลายฮาวายสีส้ม กับปืนฉีดน้ำเดินโผล่มา แบบหน้าขาวโบ๊ะสงสัยจะโดนสาวๆประแป้งมาตามทาง พอมาถึงเค้าก็แกล้งเราตามเคย ถามเราว่าทำไมตัวไม่เปียกเลย เราก็บอกว่าไม่อยากเล่น ไม่อยากเปียกกลัวไม่สบาย พี่เค้าก็ยิ้มแล้วก็บอกงั้นมานี่ เค้าก็ลากเราไปแล้วไปขอแป้งดินสอพอง จากคนที่เล่นสงกราน์แถวหน้าที่ทำงาน เอามาปะหน้าเรา แล้วก็ดึงแก้มเรา แล้วเค้าก็พูดว่าพี่กลับไปอาบน้ำแล้วนะ อย่าให้ใครจับแก้มล่ะ เข้าไปหาแม่เลย พูดเสร็จเค้าก็เดินฟ่าพวกเล่นน้ำสงกรานต์กลับไป ส่วนเราก็มึนๆเอ๋อๆตามเคยแต่ที่รู้สึกได้คือแก้มมันร้อนนน ร้อนนมากแม่555
ผ่านไปเป็นเดือนจนใกล้เปิดเทอม ตอนนั้นรู้สึกกระวนกระวายมาก แบบไม่เปิดตอนนี้ได้มั๊ยยขออยู่ต่อได้มั๊ยย(คือเกิดมาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลย ) และแล้ววันแห่งการจากลาก็มาถึง วันนั้นเราก็เหมือนเดิมนั่งรอพี่เค้า ให้มาเล่นด้วยเหมือนเดิม รอแล้วรอเล่ารอจนถึงเวลาที่เค้าต้องมาทำงาน ก็ไม่เห็นผ่านไปครึ่งชั่วโมง เราเห็นพี่เค้าเดินโบกมือมาแต่ไกล วันนี้เค้าไม่ได้ใส่ชุดทำงาน เค้าแต่งตัวแบบสบายๆแต่ก็ยังหล่อเหมือนเดิม ไม่สิหล่อกว่าตอนใส่ชุดทำงานอีก กลิ่นตัวก็หอมเหมือนเดิม เค้าเดินมากับเด็กผู้ชายคนนึงอวบๆ มีแก้ม เค้าเดินเข้ามาหาเราแล้วบอกว่านี่น้องชายเค้า แล้วเค้าก็บอกให้น้องชายเค้าสวัสดีเรา เค้าก็บอกน้องชายเค้าว่า ให้เล่นกับเราอยู่ตรงนี้ก่อนนะแป๊ปนึง เค้าจะขึ้นไปหาบอสก่อน
เราก็ไม่กล้าพูด กล้าถามอะไรได้แต่ยิ้มแล้วเล่นกับน้องเค้า น้องชายเค้าน่ารักมาก ตัวอวบๆมีแก้มแดงๆ ตัวขาวๆ แต่งตัวดี พูดจาน่ารัก มีมารยาทมาก พูดกับเราพี่ครับๆทุกคำ น้องเค้าน่าจะประมาณไม่เกินป.6 ส่วนตัวพี่เค้าน่าจะประมาณ 20-21 นะ ในตอนนั้น ประมาณสามสิบนาทีพี่เค้าก็ลงมา แล้วก็บอกน้องชายเค้าว่า ไปกลับไปหาแม่ที่รถได้แล้ว แล้วเค้าก็บอกเราว่าพี่ต้องไปแล้วนะ เค้าก็ยิ้มแล้วก็ลูบหัวเรา เรายังไม่ทันพูดอะไรสักคำ สักพักน้องเค้าวิ่งกลับมาคืน แล้วก็เรียกเค้าบอกว่าเร็วๆแม่รีบ แล้วพี่เค้าก็รีบวิ่งออกไปพร้อมกับหันหลังโบกมือบ้ายบายแล้วหายเข้าซอยไป ตอนนั้นเราทำตัวไม่ถูก ทำไมเราหงอยมาก ทำไมเราไม่พูดอะไรสักคำ ตลอดเวลาที่ได้อยู่กับเค้า ทำไมไม่พูดอะไรสักหน่อย ทำไมขี้อายแบบนี้ เราซึมไปหลายวันเลยหลังจากนั้นเราก็ต้องกลับบ้านมารอเปิดเทอมเหมือนกัน
จนถึงวันนี้ ผ่านมาก็เป็นสิบปีแล้ว แต่เรื่องนี้ยังชัดเจนมาก ชัดมากจริงๆ เราอยากเจอเค้าอีก เราอยากจะพูดอะไรกับเค้าบ้าง ตอนนี้เราพูดเก่งแล้ว เราอยากจะถามเค้าว่า เค้าชอบอะไร อยากกินอะไร ชอบเที่ยวไหน ชอบฟังเพลงไหนที่สุด แต่มันคงมีโอกาสน้อยมาก หรืออาจไม่มีโอกาสเลย
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ไม่เคยมีใครทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้เลย เราไม่เคยเขินหรือใจเต้นกับใครเลย และคือไม่เคยมีแฟนเลยย555 ส่วนพี่เค้าป่านนี้คงลูกสิบแล้วมั้งงง ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบนะคะ นี่เป็นประสบการณ์ของเราที่ไม่เคยลืมเลย เราพยายามตามหาคนในช่วงเวลาเหล่านั้น เราหาเจอหมดทุกคนยกเว้นพี่ขวัญใจนี่แหละที่ยังหาไม่เคยเจอเลย
มาแบ่งปันประสบการณ์ความรักที่ประทับใจแบบจำไม่เคยลืมกันนนเถอะ :)
เรื่องของเราย้อนไปเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นอายุประมาณ 14 ค่ะเป็นเด็กเนิร์ดๆเฉิ่มมากกกกเด๋อขั้นสุด หัวฟูฟ่องแต่ตัดผมแบบเห็นติ่งหูประมาณหนึ่งข้อนิ้วอ่ะค่ะ ตัวผอมๆเตี้ยๆผิวคล้ำ เป็นคนที่เฉิ่มและไม่รู้จักความรักเลยย ไม่รู้จักเลยจริงๆ เฉยชามากเด็กเรียนขั้นสุดด
จนมาปิดเทอมครั้งนึงเราได้าที่ทำงานกับแม่ ได้เจอพี่คนนึงทำงานที่เดียวกับแม่ จำได้ว่าพี่เค้าขาว หล่อ และสูงมากเราสูงอยู่แค่ประมาณเกือบถึงอกเค้า และที่สำคัญตัวเค้าหอมมากกกกกก (หอมแบบตราตรึงใจเรามากทำให้ทุกวันนี้เราเป็นคนที่ฝังใจกับกลิ่นหอมๆและบ้าน้ำหอมมากกก) วันแรกที่เราเจอพี่เค้าเราตกใจมากเราคิดว่าเค้าเป็นชาวต่างชาติแบบคิดว่าเค้าเป็นคนเกาหลี ญี่ปุ่นงี้ เพราะออร่ามากก พอเค้าเดินเข้าที่ทำงานมา เราเลยทักไปว่า Hello แล้ววิ่งไปหลบหลังแม่(เพราะเป็นคนขี้อายกลัวคนมาก เพราะส่วนใหญ่ไม่เคยได้ออกไปไหนเลย) แล้วพอพี่เค้าเห็นแม่เรา เค้าก็พูดขึ้นมาว่า สวัสดีครับคุณน้า เรานี่หน้าแตกดังเพล้งเลย55 แม่เราเค้าก็แนะนำเราแล้วก็แยกย้ายทำหน้าที่ของแต่ละคนไป
ตลอดวันที่เราอยู่ที่ทำงานแม่ เราจะเจอเค้าแบบตลอด แบบเค้าไปหาไรกินในห้องครัวกำลังคุ้ยๆตู้เย็นอยู่รู้สึกว่ามีใครอยู่ข้างหลังพอหันหลังไปก็เจอว่าพี่เค้ามายืนอยู่ข้างหลังแบบใกล้จังง นั่นเป็นครั้งแรกที่เรารู้สึกเขินอ่ะใจเต้นตุบๆ พี่เค้าก็ยิ้มให้ แล้วก็ยื่นมือจะหยิบของในตู้เรานี่รีบมุดออกมาจากตู้แล้วรีบวิ่งเข้าไปหลบในห้องน้ำเพราะรู้สึกแบบหน้าร้อนๆ พอเราสงบสติได้กำลังเดินออกมาหน้าห้องน้ำเราก็เจอเค้าอีกแล้วเราก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตารีบเดินหนีไปที่อื่น ตลกตัวเองสุดๆนาทีนั้น
เรารู้สึกไม่กล้ามองหน้าเค้าไม่กล้าสบตาแต่ดูเหมือนจะยิ่งเจอเค้าระยะประชิดบ่อยมากกก แบบออกไปนั่งเล่นที่สวนหน้าที่ทำงานหันหลังไปก็เจอเค้ายืนเอาหูฟังอุดหู ฟังเพลงอยู่ด้านหลังไม่ไกลจากเรามาก เราไปซื้อหนมที่เซเว่นแบบกำลังยืนเลือกๆอยู่ตรงชั้นวางนมอยู่ๆก็มีมือยาวๆข้ามหัวมาหยิบของหันไปก็เป็นอิพี่นี่อีกและ คือเราไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะบังเอิญเจอกันบ่อยอะไรขนาดนั้น ตลอดเวลาที่เราอยู่ที่ทำงานแม่ เราไม่ค่อยพูดกับใครนะคะ เพราะเราขี้อายสุดๆส่วนมากเจอคนอื่นๆในที่ทำงานแม่ ที่รู้จักกันแล้วก็จะแค่ยิ้มๆให้
เราก็ใช้เวลาอยู่ที่ทำงานแม่ แบบเหมือนมีพี่คนนี้ตามหลอกหลอน เพราะจะเดินไปทางไหนก็ต้องเจอ แถมเวลาเราเจอเค้าจะเป็นช่วงเวลาที่ไม่เคยมีคนอื่นเข้าฉากด้วยเลยย5555 จนอยู่มาได้สักอาทิตย์นึงวันนั้นประมาณเช้ามากๆ เรามาที่ทำงานกับแม่ แล้วเราก็เลยนั่งเล่นเกมจากคอม ตอนนั้นฮิตมากเกมจับผิดภาพ เราก็นั่งเพ่งมากแบบเอ้ยยจะหมดเวลาอยู่แล้วจุดสุดท้ายก็หาไม่เจอสักที เราก็จดจ่ออยู่กับจอ สักพักได้กลิ่นน้ำหอมลอยมาไม่ทันวินาที ก็มีคนมายืนด้านหลังก้มหน้า พร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือขวาเราไปชี้ตรงจอ แล้วพูดกับเราว่านี่ไงตรงนี้ไง เราก็หันหน้ามาเกือบชนหน้าเค้า แล้วเค้าก็ปล่อยมือเราแล้วคือพี่เค้าก็ดีดหน้าผากเราเบาๆ แล้วก็พูดว่าไอ่เซ่อ แล้วก็อมยิ้มใส่เรากวนๆอ่ะ แล้วก็บอกว่าไปทำงานและนะ
ตอนนั้นเราเหมือนจิตหลุดเคว้งมาก เราโครตตกใจ ใจเต้นแบบเหมือนมันจะทะลุออกมาเหมือนน้ำตามันเอ่อๆอ่ะ เหมือนหน้ามันแดงมากกก สักพักเราก็วิ่งไปในห้องน้ำ แล้วจับดูใจตัวเองแล้วก็ยืนมึนๆ ตั้งสติ กว่าจะออกมาได้นี่แม่เรียกหาเลยเพราะคิดว่าเราหายไปไหนนานจัง หลังจากวันนั้นพี่เค้าก็ชอบมาแกล้งเรา ชอบทำหน้ากวนๆใส่ แล้วพี่เค้าก็มาชวนเราเล่นเกมแต่ไม่ใช่เกมคอมแล้วเป็นเกมเหมือนพวกต่อไม้บล็อค พวกบอร์ดเกม เล่นแรกๆเราแพ้เค้าตลอดเค้าก็จะชอบหัวเราะชอบใจเวลาเราทำหน้าหงอยตอนแพ้ พอหลังๆเราเริ่มเล่นเป็นแล้วเราชนะเค้าเค้าก็จะแกล้งกวนเราตอนเราเล่น
เค้าชอบลูบหัวเราลูบผมที่ฟูๆหนาๆเหมือนรังนก จำได้ว่าวันที่เค้าลูบหัวครั้งแรกเราไม่ยอมสระผมเลย จนแม่แปลกใจเพราะเราเป็นคนที่สระผมทุกวัน5555(ไม่รู้ว่าชอบพี่แกขั้นไหน แต่ฉันยอมสกปรกเพื่อพี่เลยนะ55) แล้วก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆ เล่นด้วยกันทุกวัน แต่เราไม่เคยถามอะไรเกี่ยวกับเค้าเลยทำได้แค่เล่นด้วยกันยิ้มหัวเราะด้วยกัน เค้าชอบแกล้งจี้เอวเราเวลาเราเผลอๆ แล้วเค้าก็ยังชอบมาโผล่ทุกที่ตลอดที่เราไป กับคนอื่นพี่เค้าจะเงียบมากไม่ยิ้มเลย ตลอดเวลาที่เราสังเกตดู เค้าค่อนข้างดูแตกต่างจากคนอื่นมากกก เค้าชอบนั่งคนเดียวแล้วก็จะมีหูฟังฟังเพลงดูไม่ค่อยพูดไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่จะมีแม่เรานี่แหละที่พี่เค้าจะอ่อนน้อม นบนอบ แล้วก็คอยช่วยเวลาเห็นแม่เราถือของหนัก หรือต้องการความช่วยเหลือเค้าจะมาคนแรก แล้วก็จะมาเล่นกับเรานี่แหละ
ตั้งแต่วันที่เค้าชอบมาเล่นกับเรา เค้าจะมาทำงานก่อนเวลาหลายชั่วโมงมากกกก จนแม่เราถามว่าทำไมมาเร็วจังลูก เค้าก็จะชอบตอบว่าอยากมาเล่นที่นี่มากกว่าครับแล้วก็หัวเราะไรไม่รู้ บ้าที่สุดดด และมีอยู่ครั้งนึงมีพนักงานเข้ามาใหม่เราขอแทนชื่อพี่คนนี้ว่าAนะ พี่Aค่อนข้างเฟรนด์ลี่มากกก คือชวนคนนั้นคนนี้คุยเก่งมาก แล้ววันนั้นเรากำลังนั่งเอาเกมขึ้นมาวาง รอจะเล่นกับพี่ขวัญใจของเรา พี่Aก็เดินเข้ามาแล้วก็พูดว่าทำไรอ่ะพี่เล่นด้วยนะคะมาเล่นกับพี่มา เราก็ได้แต่อึกอักมองตาปริบๆ พี่Aก็จัดแจงเอานั่นเอานี่ออกมาวาง ขอบอกเลยว่าเราเซ็งมาก คือไม่ได้อยากเล่นกับพี่Aเลย อึดอัดมากๆ แล้วที่สำคัญคือ ไม่ค่อยถูกชะตากับผู้ชายพูดคะ ดูลวงๆไงไม่รู้ เราเล่นกับพี่Aสักพัก แบบเหม่อๆ จู่ๆเราก็ทำเกมหล่นจากโต๊ะกระจายลงพื้น เราก็เลยรีบก้มลงไปเก็บ อิพี่Aก็ก้มตามลงมาแล้วก็มาจับ แบบดึงมือเราเหมือนคนโรคจิตมากๆ แล้วเค้าก็ยิ้มแบบน่ากลัวๆ เราก็เลยจะสะบัดมือออก แต่เค้าก็ยังจับมือเราไว้แล้วก็หัวเราะคิกคักๆ น่ากลัวจริงๆอ่ะขนาดเราสภาพแบบนี้ พี่แกยังคิดจะแต๊ะอั๋งอ่ะ
ในที่สุดดดดดพระเอกก็มาจ้าาา ในขณะที่กำลังก้มเก็มและโดนดึงมือ ก็ได้ยินเสียงคนเดินมาอยู่ด้านหลังแล้วก็ก้มลงมา จับแขนเราแล้วก็บอกว่าเอ้ยไอ่ตัวเล็ก ไปหาของให้พี่หน่อยพี่หาไม่เจอ และพี่เค้าก็ลากเราไป จนถึงหน้าห้องน้ำเราก็งง ว่าอ้าวไหนว่าจะให้ช่วยหาไรไง เค้าก็บอกว่าไปให้ไอ้นั่นจับมือทำไม เป็นเด็กผู้หญิงห้ามให้ใครทำแบบนี้นะ แล้วเค้าก็บอกว่าไปล้างมือเลย แล้วพี่แกก็เดินหันหลังกลับไปเลย เราก็เหมือนเดิมจ้าาา วิ่งเข้าไปรีบล้างมือตามคำสั่ง แต่ใจใจก็ได้แต่คิดว่า เอ้ยเกิดไรขึ้นเนี่ยงงๆว่ะ แล้วอิใจก็เหมือนเดิมเต้นตุบๆๆดังมากกก และหลังจากเกิดเรื่องนี้เราก็ไม่กล้าอยู่ใกล้พี่Aอีกเลยแต่อีพี่Aนี่ดี๊ด๊าสุด เหมือนจะชอบหาทางเข้าใกล้ผู้หญิง แบบจับไม้จับมือ คอยแตะนั่นนี่นิดๆหน่อยๆจากคนในที่ทำงาน แต่เท่าที่เรารับรู้ได้คือพี่ขวัญใจของเรา เค้ากลายเป็นไม่ถูกกับพี่Aไปเลย พี่ขวัญใจนี่แบบตั้งท่าทำหน้าดุๆ ใส่พี่Aตลอดแล้วเราเคยเห็นตอนไปเข้าห้องน้ำ เห็นสองคนนี้เค้าเดินชนไหล่กันด้วย แต่ดูเหมือนพี่Aจะไม่กล้ากับพี่ขวัญใจเราเท่าไหร่
เราก็ใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ไปเรื่อยเจอเค้าทุกวัน เล่นกันทุกวัน วันหยุดเค้าก็จะมาเล่นกับเรา แกล้งเรางี้ตลอด วันสงกราต์เป็นวันหยุดเค้า เราก็นั่งหงอยเพราะคิดว่าวันนี้เค้าคงไม่มา แต่แค่คิดจบปุ๊บเค้าก็โผล่มากับเสื้อเชิ๊ตลายฮาวายสีส้ม กับปืนฉีดน้ำเดินโผล่มา แบบหน้าขาวโบ๊ะสงสัยจะโดนสาวๆประแป้งมาตามทาง พอมาถึงเค้าก็แกล้งเราตามเคย ถามเราว่าทำไมตัวไม่เปียกเลย เราก็บอกว่าไม่อยากเล่น ไม่อยากเปียกกลัวไม่สบาย พี่เค้าก็ยิ้มแล้วก็บอกงั้นมานี่ เค้าก็ลากเราไปแล้วไปขอแป้งดินสอพอง จากคนที่เล่นสงกราน์แถวหน้าที่ทำงาน เอามาปะหน้าเรา แล้วก็ดึงแก้มเรา แล้วเค้าก็พูดว่าพี่กลับไปอาบน้ำแล้วนะ อย่าให้ใครจับแก้มล่ะ เข้าไปหาแม่เลย พูดเสร็จเค้าก็เดินฟ่าพวกเล่นน้ำสงกรานต์กลับไป ส่วนเราก็มึนๆเอ๋อๆตามเคยแต่ที่รู้สึกได้คือแก้มมันร้อนนน ร้อนนมากแม่555
ผ่านไปเป็นเดือนจนใกล้เปิดเทอม ตอนนั้นรู้สึกกระวนกระวายมาก แบบไม่เปิดตอนนี้ได้มั๊ยยขออยู่ต่อได้มั๊ยย(คือเกิดมาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลย ) และแล้ววันแห่งการจากลาก็มาถึง วันนั้นเราก็เหมือนเดิมนั่งรอพี่เค้า ให้มาเล่นด้วยเหมือนเดิม รอแล้วรอเล่ารอจนถึงเวลาที่เค้าต้องมาทำงาน ก็ไม่เห็นผ่านไปครึ่งชั่วโมง เราเห็นพี่เค้าเดินโบกมือมาแต่ไกล วันนี้เค้าไม่ได้ใส่ชุดทำงาน เค้าแต่งตัวแบบสบายๆแต่ก็ยังหล่อเหมือนเดิม ไม่สิหล่อกว่าตอนใส่ชุดทำงานอีก กลิ่นตัวก็หอมเหมือนเดิม เค้าเดินมากับเด็กผู้ชายคนนึงอวบๆ มีแก้ม เค้าเดินเข้ามาหาเราแล้วบอกว่านี่น้องชายเค้า แล้วเค้าก็บอกให้น้องชายเค้าสวัสดีเรา เค้าก็บอกน้องชายเค้าว่า ให้เล่นกับเราอยู่ตรงนี้ก่อนนะแป๊ปนึง เค้าจะขึ้นไปหาบอสก่อน
เราก็ไม่กล้าพูด กล้าถามอะไรได้แต่ยิ้มแล้วเล่นกับน้องเค้า น้องชายเค้าน่ารักมาก ตัวอวบๆมีแก้มแดงๆ ตัวขาวๆ แต่งตัวดี พูดจาน่ารัก มีมารยาทมาก พูดกับเราพี่ครับๆทุกคำ น้องเค้าน่าจะประมาณไม่เกินป.6 ส่วนตัวพี่เค้าน่าจะประมาณ 20-21 นะ ในตอนนั้น ประมาณสามสิบนาทีพี่เค้าก็ลงมา แล้วก็บอกน้องชายเค้าว่า ไปกลับไปหาแม่ที่รถได้แล้ว แล้วเค้าก็บอกเราว่าพี่ต้องไปแล้วนะ เค้าก็ยิ้มแล้วก็ลูบหัวเรา เรายังไม่ทันพูดอะไรสักคำ สักพักน้องเค้าวิ่งกลับมาคืน แล้วก็เรียกเค้าบอกว่าเร็วๆแม่รีบ แล้วพี่เค้าก็รีบวิ่งออกไปพร้อมกับหันหลังโบกมือบ้ายบายแล้วหายเข้าซอยไป ตอนนั้นเราทำตัวไม่ถูก ทำไมเราหงอยมาก ทำไมเราไม่พูดอะไรสักคำ ตลอดเวลาที่ได้อยู่กับเค้า ทำไมไม่พูดอะไรสักหน่อย ทำไมขี้อายแบบนี้ เราซึมไปหลายวันเลยหลังจากนั้นเราก็ต้องกลับบ้านมารอเปิดเทอมเหมือนกัน
จนถึงวันนี้ ผ่านมาก็เป็นสิบปีแล้ว แต่เรื่องนี้ยังชัดเจนมาก ชัดมากจริงๆ เราอยากเจอเค้าอีก เราอยากจะพูดอะไรกับเค้าบ้าง ตอนนี้เราพูดเก่งแล้ว เราอยากจะถามเค้าว่า เค้าชอบอะไร อยากกินอะไร ชอบเที่ยวไหน ชอบฟังเพลงไหนที่สุด แต่มันคงมีโอกาสน้อยมาก หรืออาจไม่มีโอกาสเลย
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ไม่เคยมีใครทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้เลย เราไม่เคยเขินหรือใจเต้นกับใครเลย และคือไม่เคยมีแฟนเลยย555 ส่วนพี่เค้าป่านนี้คงลูกสิบแล้วมั้งงง ขอบคุณที่สละเวลาอ่านจนจบนะคะ นี่เป็นประสบการณ์ของเราที่ไม่เคยลืมเลย เราพยายามตามหาคนในช่วงเวลาเหล่านั้น เราหาเจอหมดทุกคนยกเว้นพี่ขวัญใจนี่แหละที่ยังหาไม่เคยเจอเลย