ความรู้สึกกับความถูกต้องอะไรสำคัญมากกว่ากัน

คือ เรื่องมีอยุ่ว่า เราคุยกับคนนึง เเล้วบ้านอยุ่ใกล้กับเรา ซึ่งเรามีคู่หูที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
เเล้วคือ คู่หู ไม่อยากให้เราคุยกับคนนั้น  เพราะกลัวเเม่เรากับเเม่เขารุ้ เเล้วประวัติซ้ำรอยคือผิดใจกัน  เเล้วจะให้เราจบบทสนทนา  ครั้งเเรกเรายอมจบนะ  เเต่ด้วยใจเราเองที่อยากคุย  คนนั้นทักหาเราเเล้วเราก็ตอบ ซึ่งคู่หูบอกว่า เรากับคนคุยเป็นญาติกัน เราเองก็ไม่เเน่ใจว่าใกล้ชิดกันรึป่าว เเต่เราได้ถามกับคนที่เราคุยนั้น เขาดันบอกไม่ใช่ แล้วปัญหาเริ่มก่อตัว คือ คู่หูได้เล่าเรื่องให้กับพี่สาวเขาฟัง ค่ะเขาโตเเละเป็นผู้ใหญ่กว่าเรา  เขาเตือนเพราะเขาหวังดี อันนี้เรารู้. เเต่เราก็มีความรู้สึกที่ไม่อยากเลิกคุยกับคนที่คุย เเล้วคู่หูก็ให้เราเลือกว่าจะทำยังไง  เลิกคุย กับไม่เลิกคุย  เเละถ้าไม่เลิกคุย  เรากับคู่หูก็ไม่สามารถติดต่อกันได้อีก เราลำบากใจที่จะเลือก เราเปิดใจคุยกับคนคุยของเราเเบบตรงไปตรงมา ใช่ค่ะความคิดเขาเป็นผู้ใหญ่ เเต่ก็จริงค่ะที่เขายังไม่มีการงาน ซึ่งนั้นตรงกับค่คำๆนึงคือ รักอย่างเดียวคงไม่ได้  เราก็บอกเรื่องนี้ไปแบบตรงๆกับคนคุย. คนคุยจึงบอกว่า ตัวเขาก็จะขอเวลาพิสูจน์ หากเขาทำไม่ได้ ถึงวันนั้นเขาจะตัดขาดจากเรา  ใช่ค่ะเราเชื่อใจเขา ใช่ค่ะเราทำตามความรู้สึกของเรา เราจึงอยากจะถามว่า เราทำตามความรู้สึกตัวเอง เราผิดหรอคะ  จริงค่ะในสิ่งที่ผู้ใหญ่อย่างพี่สาวคู่หูเตือนนั้นคือความหวังดี เเละความถูกต้อง. เราก็เคารพ โดยที่เราพยายามบอกกับคนคุยว่า เราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราคุยกับเขาเขาก็คุยกับเรา ซึ่งเขาก็เข้าใจเเละยอมทำตามเเต่โดย เราจึงอยากถามว่า เราไม่รักษาความถูกต้องเลยอย่างนั้นหรอ  
  ทุกคนคะ เราอยากจะรู้ค่ะ เราจะมีวิธีใดบ้าง หรือทางใดบ้างที่เราไม่ต้องเลิกคุยกับคนที่หัวใจเรียกร้อง เเละยังคงรักษาความถูกต้อง เเละไม่ให้เกิดเรื่องต่างๆขึ้น ใช่ค่ะความลับไม่มีในโลก. เเต่เราก็ไม่ได้หวังจะปิดไปตลอด  เเละตอนนี้เราจนมุมไม่มีทางออก จึงอยากให้ทุกคนช่วยเป็นทางให้เราได้เลือกเดินด้วยนะค่ะ. ปล.ขอบคุณสำหรับคำปรึกษาล่วงหน้าค่ะ