สงขลา ไปไม่เคยเบื่อ : ถ้าใจจะไป สงขลาก็แค่ปากซอย

ไม่แปลกเลยที่หลายๆคนเวลามาเที่ยวสงขลาแล้วจะตกหลุมรักกับเมืองเมืองนี้.. การมาสงขลาครั้งก่อนหน้าของเราคือประมาณ 10 ปีที่แล้ว ทำให้การกลับไปเที่ยวครั้งนี้ หลายๆอย่างเปลี่ยนไปเยอะ ทั้งเมือง สถานที่ต่างๆ และอาจเป็นเพราะเป็นช่วงสถานการณ์ covid-19 ระบาดด้วย ทำให้เมืองสงขลาดูแปลกตาไปเยอะเลย ฮาฮ่า

การมาโดยไม่ได้วางแผน ขับรถมากันกับคุณแม่เรา จากสัตหีบ ถึง สงขลา แวะพักระหว่างทาง 1 คืน ที่นครศรีธรรมราช เพราะชนเวลาเคอร์ฟิว เหตุผลง่ายๆเลย เพราะเป็นช่วงน้ำมันถูก และพ่อก็ทำงานอยู่สงขลาช่วงปีนี้พอดี แหะๆ

เหตุผลที่ทำให้ทริปนี้เป็นทริปที่พิเศษมากๆสำหรับเรามีหลายสาเหตุ.. เรารู้สึกว่ามันต่างกับการมาเที่ยว รู้สึกเหมือนเป็นส่วนนึงของสังคมตรงนี้ไปด้วย เราเป็นคนชอบเดิน แค่รองเท้าที่ใส่สบายหนึ่งคู่กับร่มหนึ่งคัน เราก็ไปได้เกือบทั่วเมืองสงขลา ฮาฮ่า

ทุกๆวันเราจะเดินวันละ 10 กว่ากิโล โดยชีวิตส่วนใหญ่ จะอยู่ที่
 - หาดชลาทัศน์
 - หาดสมิหลา
 - ถนนนางงาม
มีขับรถไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆบ้าง คือ เขาแดง , เกาะยอ , หาดใหญ่ แต่หลักๆก็จะอยู่ในตัวเมืองมากกว่า เพราะมันเดินไปไหนมาไหนได้สะดวก แม้ว่าจะเอารถไป แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยเอาออกไปขับ

สงขลาช่วงหยุดโควิดเงียบเหงาพอๆกับสถานที่อื่นๆ แม้ว่าจะเป็นช่วงที่ผ่อนผันมาแล้วบ้าง แต่ผู้คนก็ยังระมัดระวังตัวกับการใช้ชีวิตประจำวันกันอยู่

ถนนนางงาม – ถนนนครใน – ถนนนครนอก

เป็นที่ๆเราใช้เวลาเดินไปเดินมามากที่สุด.. เอาจริงๆมันก็ไม่ได้ดูโดดเด่นกว่าเส้นอื่นๆเท่าไหร่เลย เป็นซอยเล็กๆที่มีของกิน มีร้านเก่าแก่เยอะ
แต่ประเด็นที่อยากพูดถึง คือ เราไม่ชอบการมาเที่ยวที่เข้าไปนั่งร้านสวยๆที่ทำขึ้นใหม่ เสน่ห์ของถนนเส้นนี้สำหรับเรา คือร้านธรรมดาๆทั่วๆไป ที่เดินไปเดินมาแล้วตัดสินใจซื้อเลย อาจเป็นเพราะเรามาเดินเส้นนี้โดยไม่ได้อ่านรีวิว เราอาศัยการถามจากร้านต่อร้าน

ร้านนี้แนะนำให้ไปร้านนู้น ร้านนู้นบอกให้ไปร้านนั้น


เรารู้สึกว่า คนที่นี่เป็นมิตรมากๆ ความจริงต้องขอบคุณพี่ที่ไปด้วยกัน เขาเป็นคนตลกและพูดเก่ง ต้องยอมรับจริงๆว่า ส่วนนึงของทริปนี้ก็สนุกขึ้นเพราะมีพี่เขาอยู่ด้วย รู้สึกว่า ถ้ามาคนเดียวก็คงไม่ได้ชวนพี่ตามร้านต่างๆคุยมากขนาดนี้ รู้สึกเข้าถึงความเป็นสงขลามากขึ้น มากกว่าการมาเที่ยวสองสามวันแล้วจากไป

เส้นถนนยะหริ่งตัดกับถนนนางงาม มีร้านชาอยู่ร้านนึง ความจริงเป็นเหมือนรถเข็นขายชาที่ตั้งไว้หน้าบ้านน่ะแหละ เราแวะซื้อชาร้านพี่แกติดกันหลายวัน เป็นพี่อีกคนนึงที่ได้คุยกันหลายเรื่องมากๆ ชอบเวลาที่คนใต้พูดภาษาใต้ด้วย แม้ว่าเขาจะพูดภาษากลางเป็นก็ตาม

ถึงแม้ว่าร้านพี่เขาจะไม่มีชื่อร้าน และไม่ได้ดูโดดเด่นสะดุดตา แต่สำหรับเรา เราว่านี่เป็นร้านถูกและดีร้านนึงที่เราเจอในถนนเส้นนี้ ราคา 15-20 บาท และเป็นชาที่ไม่หวานเลี่ยนเหมือนชารถเข็นทั่วๆไป
พี่แกเล่าให้ฟังว่า ” พี่ชอบกินชา-กาแฟ แต่พอไปซื้อเขากินแล้วพี่ว่าเขาทำหวาน ไม่ถูกปากพี่ พี่ชงเองที่บ้านสองเดือนเลยนะ ก่อนจะเปิดร้าน ” เป็นคำพูดที่เราฟังแล้วรู้สึกถึงความใส่ใจของคนชงเลย ไม่ใช่แค่จากคำพูด.. การกระทำมันสอดคล้องกันเลยแหละ หรือความจริงความอร่อยมันอาจจะเป็นเพราะว่า มันชงด้วยใจรึเปล่าก็ไม่รู้

ร้านพี่เขาอยู่ใกล้ๆ ‘ร้านหนังสือเล็กๆ’ บนถนนยะหริ่งน่ะแหละ ถ้าใครไปเที่ยวต้องชิมดูให้ได้เลย!

มาถึงสงขลา ก็คงจะพลาด " เต้าคั่ว " ไม่ได้เด็ดขาด

อีกหนึ่งร้านที่เดินมาตามคำแนะนำของพี่ร้านชา เขาว่ากันว่า เป็นอาหารใต้ชื่อดังแถวนี้ เต้าคั่ว (ที่ตอนแรกฟังผิดเป็นข้าวคั่ว 55) เป็นอาหารคล้ายๆข้าวยำ แต่จะใช้เส้นหมี่แทนข้าว คุกๆรวมกัน กินกับน้ำซอสหวานๆ ภาพรวมอร่อยเลยแหละ พนักงานก็ยิ้มแย้ม และที่ร้านก็มีขนมโบราณขายด้วย
พิกัดร้าน : อยู่บนถนนนางงาม แถวๆศาลเจ้าพ่อกวนอู

ถนนบริเวณนี้เป็นตลาดเก่าแก่ แต่ก็ใกล้ตลาดใหม่สงขลาเช่นกัน มีร้านกาแฟสมัยใหม่น่านั่งหลายร้าน แต่ความเก่าแก่ เดินกินซาลาเปาท่ามกลางอากาศร้อนๆ ก็เป็นอีกบรรยากาศนึงที่เราชอบไม่แพ้กัน

 
แถวนี้มี ‘ โรงหลังแดง ‘ ที่เขียนประวัติความเป็นมาของสงขลาไว้คร่าวๆ ถ้ามีเวลาก็ควรแวะเข้าไปดูเลยแหละ
เดินเลยไปอีกจะเป็นโซนตลาดใหม่ มีไปรษณีย์ เราแวะส่งจดหมายที่นั่น มีอีกที่นึงที่เราแวะเข้าไปแบบงงๆ คือร้านปริ้นรูปที่อยู่ถัดจากไปรษณีย์ไม่กี่ห้องแถว แวะเข้าไปปริ้นรูปที่เราถ่ายเอง เพื่อนเอามาเขียนเป็นโปสการ์ด.. พอมีโอกาสเข้าไปในร้าน เลยเห็นว่า เขารับล้างฟิล์มด้วย!

ตอนแรกเรา search หาร้านล้างฟิล์มในสงขลา แต่ก็ไม่เจอที่อยู่ใกล้ๆ จนได้บังเอิญเข้าไปเจอเอานี่แหละ ฮาฮ่า รู้สึกบังเอิญมาก ถ้าเราไม่เข้ามาปริ้นรูปในร้านนี้ ก็คงต้องดองฟิล์มไปล้างที่กรุงเทพตามเคย
ร้านนี่ชื่อว่า ‘ เทพกร ดิจิตอล ‘ เป็นอีกหนึ่งทางเลือกของคนที่จะล้างฟิล์มใน อ.เมือง สงขลา (ตรงข้ามชุมสายโทรศัพท์)

รูปวาดพวกนี้ถูกวาดขึ้นใหม่ปี 2017 โดยนักศึกษา ถึงแม้ว่าภาพจะใหม่ แต่มันก็เป็นภาพวาดที่สะท้อนวิถีชีวิตของชาวสงขลา มีอยู่หลายจุดมากๆ ตามซอกเล็กซอกน้อย รูปมันก็อาจจะเป็นหนึ่งเทคนิกการดึงดูดคนให้เดินดูรอบๆ เพื่อถ่ายรูปตามจุดต่างๆ แต่เราว่า การเดินดูร้านนู้นร้านนี้ตามทางแล้วมาเจอรูป มันประทับใจกว่าการตั้งใจมาแค่ถ่ายรูปสวยๆมากเลย

สงขลา เป็นอีกหนึ่งสถานที่ ที่เหมาะจะมาเที่ยว ไม่ว่าจะมาคนเดียว หรือมากับเพื่อน เพราะมันมีความลงตัวในหลายๆอย่าง และเดินทางไม่ยาก เอาจริงๆก็อยากเชียร์ให้มา เพราะสำหรับเรา เราประทับใจที่นี่มากๆ

เวลา 7 วันที่สงขลาผ่านไปเร็วมากๆ เช้าอ่านหนังสืออยู่บ้าน กลางวันออกมาเดินเล่น เย็นซ้อมวิ่ง ที่นี่ไม่ได้มีดีแค่ของอร่อย แต่หาดที่นี่ก็ยาวมากๆ ตอนเย็นๆคนออกมาวิ่งริมทะเลกันเยอะ และสนามกีฬาก็กำลังจะสร้างเสร็จ เมืองคึกคัก และผู้คนสนใจดูแลสุขภาพ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ให้ความรู้สึกผูกพัน รักที่นี่..

ต้องขอบคุณผู้ร่วมชะตากรรมในทริปนี้ทั้ง 3 คน เพราะทุกคนที่ทำให้มันมีความหมายมากขึ้น ไว้ต้องหาโอกาสมาวิ่งฮาล์ฟมาราธอนแถวนี้แล้วแหละ !