เริ่มแรกเลยทางบ้านผมค่อนข้างมีฐานะครอบครัวมีหน้ามีตาในสังคม
ในตอนเด็กนั้นผมเองมีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น โทรศัพท์ กระเป๋าหนังสือแบรนด์เนม เสื้อแบรนด์เนม กางเกงก็ตัวละเป็นหมื่นๆ
แต่ผมเองก็ใช้ชีวิตที่เหลวไหล กิน เที่ยว การพนัน
ไม่เข้าเรียน จนผมมารู้ว่าที่บ้านกำลังจะโดนโกงเรื่องที่ดินและคนที่โกงนั้นคือคนที่พ่อผมนั้นเคยให้งานกับเขาให้ตำแหน่งเขาผมรู้สึกแค้นมากเลยตอนนั้นแต่ก็ต้องปลาอยผู้ใหญ่เขาจัดการเอาเอง
วันนั้นผมจำได้เลยว่าผมตื่นแล้วไปเรียนไม่ทันเลยต้องนั่งรถเมล์ไปสาย แล้วไม่ได้บอกอาจารย์ที่ปรึกษา เขาเลยโทรหาพ่อผมแล้วบอกว่าทำไมผมยังไม่เข้าเรียน จากนั้นพ่อผมได้โทรมาหาถามว่า"ทำไมไม่เข้าเรียน ยังอยากเรียนอยู่ไหมถ้าไม่อยากก็ออกมา"
ในวันนั้นทำให้ผมได้คิดอยู่ประมาณ1วันเต็มโดยที่ผมเองก็เรียนไปแบบไม่ตั้งใจเหมือนเดิมมัวแต่คิดเรื่องที่พ่อผมพูด วันรุ่งขึ้นผมตัดสินใจว่าจะลาออก พ่อผมก็บอกว่าถ้าไม่อยากเรียนก็ลาออกได้เลยเขาไม่ห้ามขอแค่ออกมาแล้วมาช่วยเขาทำกิจการที่บ้าน
ต้องบอกก่อนว่าที่บ้านผมเปิดอู่ขายของชำขายรถมือสอง หลังจากผมตัดสินใจเสร็จ พักเที่ยงของวันนั้นผมตัดสินใจนั่งรถกลับบ้านพร้อมบอกกับพ่อว่า ผมไม่อยากเรียนแล้วอยากทำงาน เขาก็บอกว่าพรุ่งนี้ไปทำเรื่องสะ ผมก็ออกมาทำงานอู่ที่บ้านโดยที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรถเลย ทำไปเรื่อยๆผมรู้สึกเบื่อเลยเข้าไปหาพ่อแล้วบอกพ่อว่าป๊าผมอยากกลับไปเรียนพ่อผมเลยบอกให้ไปถามแม่ ผมก็เดินไปหาท่าน แล้วผมก็บอกว่าอยากกลับไปเรียน แต่แม่ผมตอบกลับมาประโยคเดียวว่า ป๊าไม่มีเงินส่งแล้วนะ ตอนนั้นผมก็นิ่งไปพักนึงแล้วก็บอกว่าโอเค จนผ่านไป1อาทิตย์ผมนั่งกินข้าวกับแม่อยู่2คนผมก็ถามแม่ว่า แม่ที่บ้านเราเป็นหนี้ทั้งหมดเท่าไหร่
แม่ผมตอบมา2คำ 7ล้าน ผมก็ทำไรไม่ถูกเข้าห้องนอนไปแล้วมานอนคิดว่าถูกวันนี้เราทำอะไรอยู่
ผมอยากจะขอถามผู้ที่มีประสบการณ์หน่อยครับว่าผมต้องทำยังไงกับตัวเองในตอนนี้ดี
ผมควรจะทำยังไงกับชีวิตวัย16และทางบ้านเป็นหนี้7ล้าน
ในตอนเด็กนั้นผมเองมีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น โทรศัพท์ กระเป๋าหนังสือแบรนด์เนม เสื้อแบรนด์เนม กางเกงก็ตัวละเป็นหมื่นๆ
แต่ผมเองก็ใช้ชีวิตที่เหลวไหล กิน เที่ยว การพนัน
ไม่เข้าเรียน จนผมมารู้ว่าที่บ้านกำลังจะโดนโกงเรื่องที่ดินและคนที่โกงนั้นคือคนที่พ่อผมนั้นเคยให้งานกับเขาให้ตำแหน่งเขาผมรู้สึกแค้นมากเลยตอนนั้นแต่ก็ต้องปลาอยผู้ใหญ่เขาจัดการเอาเอง
วันนั้นผมจำได้เลยว่าผมตื่นแล้วไปเรียนไม่ทันเลยต้องนั่งรถเมล์ไปสาย แล้วไม่ได้บอกอาจารย์ที่ปรึกษา เขาเลยโทรหาพ่อผมแล้วบอกว่าทำไมผมยังไม่เข้าเรียน จากนั้นพ่อผมได้โทรมาหาถามว่า"ทำไมไม่เข้าเรียน ยังอยากเรียนอยู่ไหมถ้าไม่อยากก็ออกมา"
ในวันนั้นทำให้ผมได้คิดอยู่ประมาณ1วันเต็มโดยที่ผมเองก็เรียนไปแบบไม่ตั้งใจเหมือนเดิมมัวแต่คิดเรื่องที่พ่อผมพูด วันรุ่งขึ้นผมตัดสินใจว่าจะลาออก พ่อผมก็บอกว่าถ้าไม่อยากเรียนก็ลาออกได้เลยเขาไม่ห้ามขอแค่ออกมาแล้วมาช่วยเขาทำกิจการที่บ้าน
ต้องบอกก่อนว่าที่บ้านผมเปิดอู่ขายของชำขายรถมือสอง หลังจากผมตัดสินใจเสร็จ พักเที่ยงของวันนั้นผมตัดสินใจนั่งรถกลับบ้านพร้อมบอกกับพ่อว่า ผมไม่อยากเรียนแล้วอยากทำงาน เขาก็บอกว่าพรุ่งนี้ไปทำเรื่องสะ ผมก็ออกมาทำงานอู่ที่บ้านโดยที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรถเลย ทำไปเรื่อยๆผมรู้สึกเบื่อเลยเข้าไปหาพ่อแล้วบอกพ่อว่าป๊าผมอยากกลับไปเรียนพ่อผมเลยบอกให้ไปถามแม่ ผมก็เดินไปหาท่าน แล้วผมก็บอกว่าอยากกลับไปเรียน แต่แม่ผมตอบกลับมาประโยคเดียวว่า ป๊าไม่มีเงินส่งแล้วนะ ตอนนั้นผมก็นิ่งไปพักนึงแล้วก็บอกว่าโอเค จนผ่านไป1อาทิตย์ผมนั่งกินข้าวกับแม่อยู่2คนผมก็ถามแม่ว่า แม่ที่บ้านเราเป็นหนี้ทั้งหมดเท่าไหร่
แม่ผมตอบมา2คำ 7ล้าน ผมก็ทำไรไม่ถูกเข้าห้องนอนไปแล้วมานอนคิดว่าถูกวันนี้เราทำอะไรอยู่
ผมอยากจะขอถามผู้ที่มีประสบการณ์หน่อยครับว่าผมต้องทำยังไงกับตัวเองในตอนนี้ดี