ฉันเคยแต่งงานและผ่านการหย่าร้างจนมีลูกมา 1 คน 8 ปีของความเป็นโสด ไปเที่ยวเลยเจอ ผุ้ชายคนหนึ่ง ซึ่งแม่ผุ้ชายก็พอใจเรา มาขอเบอร์เราให้ลุกชายคุย จนกระทั้งคบกันเป็นแฟน ผู้ใหญ่รับรู้ทั้ง 2 ฝ่าย ดูดีไม่มีอะไร ผู้ชายเป็นลุกคนโต รักพ่อแม่มาก เป็นคนกตัญญู จุดนี้ถึงทำให้เรารู้สึกดีมากๆ ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายคุยกัน แม่สามีอยากให้มีลุกอีกคน แต่เราไม่ไหวแล้วเพราะภาระเราเยอะ เราเป็นหัวหน้าครอบครัว เลยไม่อยากมีภาระเพิ่ม วันหนึ่งผุ้ชายคนนี้โดนโกงหมดตัว เค้าบอกให้เราทิ้งเค้าไปได้นะ แต่เราคิดว่าถ้าทิ้งไปตอนนั้นคือเราไม่ได้รักกันจริง เราเลยจับมือเค้าไว้แล้วเดินต่อมาด้วยขาของเราเอง จนมาได้ใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน 2 เดือน ปัญหาก็มา คือ เราท้อง 1 เดือน ผู้ชายบอกให้ไปเอาออก เพราะเค้าไม่มีปัญญาเลี้ยง เราต้องบากหน้าไปหาแม่ผุ้ชาย ให้ช่วยเราหน่อย การเอาเด็กออกมันบาปมาก ของแค่ช่วยระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น เพราะบ้านเค้ารวยมาก สรุปโดยผุ้ชายว่า หาว่าไปยุ่งกับแม่เค้า ทำให้แม่เค้าไม่สบายใจ สรุปทั้งแม่ทั้งลูก บอกให้เอาเด็กออก ผุ้ชายอายุ 45 ปี แล้วนะ วุฒิภาวะ ก็มี (แม่สามี และตัวสามี นัดหมอ ให้เราเอาเด็กออก บอกว่าใช้เวลา แค่ 1 ชม. เอง)
ฉันไม่ยอมเอาเด็กออก สรุปผุ้ชายขอตัวกลับไปดูแลพ่อแม่ แล้วทิ้งฉันไว้นิ่งๆ อยู่แบบนี้
ฉันต้องโทรไปตามกลับมาให้มาทำหน้าที่พ่อหน่อยได้ไหม ภาระ ค่าใช้จ่ายที่เลี้ยงดูลูกฉันหาเองได้ เพียงแค่ช่วยพาฉันไปหาหมอ และพาไปคลอด แค่นั้น
สรุปกลับมาที่เดิม คือต้องดูแลพ่อแม่ เค้า ให้เราดุแลพ่อแม่เราไป ต่างคนต่างอยุ่ นี่คือพูดของผุ้ชายวัย 45
ตอนนี้จิตใจฉันแย่มาก แต่ต้องสู้เพื่อลูกอีกคน ขอกำลังใจหน่อยได้ไหมค่ะ
ลูกที่ดีของพ่อแม่ แต่เป็นสามีที่แย่ของครอบครัว
ฉันไม่ยอมเอาเด็กออก สรุปผุ้ชายขอตัวกลับไปดูแลพ่อแม่ แล้วทิ้งฉันไว้นิ่งๆ อยู่แบบนี้
ฉันต้องโทรไปตามกลับมาให้มาทำหน้าที่พ่อหน่อยได้ไหม ภาระ ค่าใช้จ่ายที่เลี้ยงดูลูกฉันหาเองได้ เพียงแค่ช่วยพาฉันไปหาหมอ และพาไปคลอด แค่นั้น
สรุปกลับมาที่เดิม คือต้องดูแลพ่อแม่ เค้า ให้เราดุแลพ่อแม่เราไป ต่างคนต่างอยุ่ นี่คือพูดของผุ้ชายวัย 45
ตอนนี้จิตใจฉันแย่มาก แต่ต้องสู้เพื่อลูกอีกคน ขอกำลังใจหน่อยได้ไหมค่ะ