คือเราเป็นเด็กมีปัญหากับครอบครัวขั้นปานกลางถึงมากเลยค่ะ ปัจจุบันอยู่กับพ่อเพราะแม่ทิ้งไปตั้งแต่ยังเด็ก ตอนเด็กก็ย้ายบ้านไปเรื่อยค่ะ ไปอยู่บ้านญาติฝั่งพ่อ พ่อแค่ออกเงินอย่างเดียวและบอกรักลูกนะ ซึ่งเราที่ไม่ผูกพันธ์กับพ่ออยู่แล้วก็ได้แต่ปากบอกว่ารักแต่ไม่ได้รู้ซึ้งอะไรเลย กิจกรรมร่วมกันแทบไม่ค่อยมี นานๆทีถึงจะพาไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา พอโตขึ้นหน่อยเกิดปัญหาในชีวิตมากมายกลายเป็นโรคซึมเศร้าค่ะแต่ทุกคนไม่เข้าใจไม่ทำความเข้าใจบอกว่าเราเป็นบ้าจะจับส่งโรงบาลบ้า เรายิ่งเสียใจร้องไห้ไม่หยุดเลย แต่พอผ่านปัญหาเรื่องนั้นมาได้เราได้ย้ายมาอยู่บ้านพ่อกับเมียหลวงค่ะ ตอนแรกคือโดนเหน็บแนมทุกคำน้อยใจมากแต่สู้ไรไม่ได้ เปิดเทอมเราก็ไปอยู่หอปิดเทอมถึงจะได้กลับบ้าน ระหว่างนี้ก็ไม่เคยพูดคุยสักเรื่องกับพ่อเลยค่ะ ไม่เคยคุยเรื่องส่วนตัวด้วยตั้งแต่จำความได้ ไม่รู้ว่าท่านชอบไรและท่านไม่รู้ว่าเราชอบไรเช่นกัน เหมือนต่างคนต่างอยู่ จนวันหนึ่งทะเลาะกันหนักมากถูกแม่และพี่ฝั่งเมียหลวงไล่ออกจากบ้าน (ไม่ได้ขโมยหรืออะไรนะ แค่ความเห็นทัศนคติไม่ลงลอยกัน) พ่อก็ไม่ได้ทำไรเพื่อปกป้องเรา เออออไปกับเขาแล้วก็เริ่มไลน์มาส่งบทความคนนู้นคนนี้ว่าพ่อแม่รักลูกมากกว่าคนอื่น เพื่อนก็แค่คนที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปงี้
เหมือนเริ่มอยากให้ลูกรักพ่อแม่ซึ่งเราคิดว่าคงให้ไม่ได้เพราะไม่ได้มีความผูกพันธ์ไรด้วย และการตอบแทนอันนี้ทำแน่อยู่แล้วถ้าตอนนี้เราเรียนจบแล้ว แต่นี่ยัง ไล่เราออกมาเผชิญความลำบากในช่วงที่มันลำบากที่สุดเหมือนไล่ให้เรารีบๆไปตายกลายๆ จนข้อความหลังๆก็ส่งวีดีโอบทความนู่นนี่มาทวงบุญคุณ ต้องรักพ่อแม่ ตอบแทนพ่อแม่ผู้เสียเงินเลี้ยงดูมาจนโต ซึ่งก็ความคิดแย่ๆของเราอีกก็คือมันไม่รู้ซึ้งในความรักพ่อแม่อะ ต่อให้เรียกร้องเท่าไหร่ก็ไม่มีให้อะนอกจากลมปากลวงๆ ความรักความผูกพันธ์มองว่าต้องใช้ระยะเวลาประคบประหงมแลกมา และไอการเลี้ยงดูคือเป็นหน้าที่อยู่แล้ว คุณเป็นคนสร้างเราขึ้นมา(ถามว่าเราอยากเกิดมาในครอบครัวที่มันมีปัญหาแบบนี้หรอ ) ก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ การมาทวงแบบนี้รู้สึกไม่ดีเลยหรือเห็นเรากำลังจะต้องออกจากบ้านกลัวเราลืมเลยทวงล่วงหน้า อย่าลืมรักฉันอย่าลืม(ค่าทุกสิ่งที่เคยให้)ฉัน
พ่อแม่ที่อยากให้ลูกรักและทวงบุญคุณบ่อยๆ เขาต้องการอะไรจากเราหรอคะ
เหมือนเริ่มอยากให้ลูกรักพ่อแม่ซึ่งเราคิดว่าคงให้ไม่ได้เพราะไม่ได้มีความผูกพันธ์ไรด้วย และการตอบแทนอันนี้ทำแน่อยู่แล้วถ้าตอนนี้เราเรียนจบแล้ว แต่นี่ยัง ไล่เราออกมาเผชิญความลำบากในช่วงที่มันลำบากที่สุดเหมือนไล่ให้เรารีบๆไปตายกลายๆ จนข้อความหลังๆก็ส่งวีดีโอบทความนู่นนี่มาทวงบุญคุณ ต้องรักพ่อแม่ ตอบแทนพ่อแม่ผู้เสียเงินเลี้ยงดูมาจนโต ซึ่งก็ความคิดแย่ๆของเราอีกก็คือมันไม่รู้ซึ้งในความรักพ่อแม่อะ ต่อให้เรียกร้องเท่าไหร่ก็ไม่มีให้อะนอกจากลมปากลวงๆ ความรักความผูกพันธ์มองว่าต้องใช้ระยะเวลาประคบประหงมแลกมา และไอการเลี้ยงดูคือเป็นหน้าที่อยู่แล้ว คุณเป็นคนสร้างเราขึ้นมา(ถามว่าเราอยากเกิดมาในครอบครัวที่มันมีปัญหาแบบนี้หรอ ) ก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ การมาทวงแบบนี้รู้สึกไม่ดีเลยหรือเห็นเรากำลังจะต้องออกจากบ้านกลัวเราลืมเลยทวงล่วงหน้า อย่าลืมรักฉันอย่าลืม(ค่าทุกสิ่งที่เคยให้)ฉัน